نام پژوهشگر: مصطفی شهابی

بررسی نیروهای اصطکاکی استاتیک و کینتیک براکت های سرامیکی دارای اسلات سیلیکایی با سیمهای پوشش دار در محیط بزاق مصنوعی
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1390
  سهیل سالاری   مریم پوستی

بررسی نیروهای اصطکاکی استاتیک و کینتیک براکت های سرامیکی دارای اسلات سیلیکایی با سیمهای پوشش دار در محیط بزاق مصنوعی مقدمه: در حین مکانیک های اسلایدینگ، نیروهای اصطکاکی یک عامل مهم بازدارنده حرکت دندان ها محسوب می شوند. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی، بررسی نیروهای اصطکاکی استاتیک و کینتیک براکت های سرامیکی دارای اسلات سیلیکایی با سیمهای پوشش دار و بدون پوشش در محیط بزاق مصنوعی بود. مواد و روشها: گروه هدف این مطالعه شامل 80 عدد براکت سرامیکی دارای اسلات سیلیکایی کانین فک بالا با اسلات 0.022 اینچ بود. 40 عدد براکت استینلس استیل نیز به عنوان گروه کنترل مورد استفاده قرار گرفت. سیمهای مورد آزمایش شامل انواع پوشش دار شده توسط تفلون و کانونشنال بدون پوشش در ابعاد مختلف (016/0، 018/0، 022/0 x 016/0 و 018/0 x 025/0 اینچ) بودند. به منظور از بین بردن اثر سایش، هر براکت تنها یک بار مورد استفاده قرار گرفت و هر قطعه سیم نیز تنها از داخل یک براکت اسلاید شد. تمامی تستها با تزریق بزاق مصنوعی و بر روی یک دستگاه universal testing انجام گرفت. نیروهای اصطکاکی استاتیک و کینتیک تحت سرعت 5/2 میلی متر در دقیقه و به مدت 1 دقیقه مورد محاسبه قرار گرفت. تصاویر میکروسکوپ الکترونی برای 2 نمونه از هر یک از سیمهای پوش دار و بدون پوشش تهیه شد. به منظور بررسی آماری از آنالیز واریانس و تست توکی استفاده شد. نتایج: میزان نیروهای اصطکاکی در براکت های سرامیکی دارای اسلات سیلیکایی به طور معنی داری کمتر از براکت های فلزی بود. سیمهای پوشش دار نیز مقادیر اصطکاکی بیشتری از سیمهای بدون پوشش داشتند. مشاهده شد که میزان اصطکاک کینتیک در سیمهای پوشش دار با پیشرفت آزمایش، افزایش یافت. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نیز، دندانه دندانه شدن و کنده شدن لایه کوتینگ را در پاره ای از این سیمها نشان داد. با افزایش قطر سیمها میزان نیروهای اصطکاکی در تمامی گروه ها افزایش یافت. نتیجه گیری: از نقطه نظر اصطکاک، براکت های سرامیکی دارای اسلات سیلیکایی می توانند بهتر از براکت های فلزی در حین مکانیک های اسلایدینگ عمل کنند. لایه کوتینگ سیمهای پوشش دار ممکن است در طی درمان سائیده شده یا از بین برود، که این امر می تواند در حرکت دندان اختلال ایجاد کند. واژگان کلیدی: براکت های سرامیکی دارای اسلات سیلیکایی، سیمهای پوشش دار، اصطکاک استاتیک و کینتیک

بررسی سمیت سلولی ریتینرهای باندشونده از جنس کامپوزیت تقویت شده با فیبر (frc) در مقایسه با flexible spiral wire (fsw) در شرایط بازسازی شده با و بدون ریسک پوسیدگی
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1391
  یاسمن بزرگ نیا   مصطفی شهابی

چکیده: هدف: در سال های اخیر استفاده از کامپوزیت های تقویت شده با فیبر (fiber reinforced composite frc:) در دندانپزشکی رو به افزایش است، خصوصاً در ارتودنسی به عنوان ریتینرهای باند شونده به کار می روند. همیشه نگرانی هایی بابت سمیت سلولی frcها وجود داشته است. هدف از مطالعه اخیر بررسی سمیت سلولی ریتینرهای باندشونده از جنس کامپوزیت‏های تقویت شده با فیبر (frc) در مقایسه با flexible spiral wire (fsw) در شرایط بازسازی شده با ریسک پوسیدگی کم و زیاد بر روی فیبروبلاست های دهانی انسان می‏باشد. مواد و روش ها: چهار گروه ریتینر ثابت ارتودنسی انتخاب شدند. گروه 1) متشکل از فیبرهای گلاس: interlig (angelus) ، گروه 2) متشکل از فیبرهای پلی اتیلن: connect (kerr) ، گروه 3) متشکل از فیبر کوارتز: quartz splint ud (rtd) و گروه 4) سیم flexible spiral wires تمام ریتینرها برش زده شدند. بیست عدد از هر گروه با مساحت مشابه آماده شد، که نیمی از نمونه ها در محیطی با ریسک بالای پوسیدگی ( 60 دقیقه در اسید لاکتیک %10 سه بار در روز و بقیه ساعات شبانه روز را در بزاق مصنوعی) و نیم دیگر در محیطی با ریسک پائین پوسیدگی (20 دقیقه در اسید لاکتیک %10 سه بار در روز و بقیه ساعات شبانه روز را در بزاق مصنوعی) در مدت های 1 روز، 7 روز و 30 روز قرار گرفتند. بر روی تمام این گروه ها ترموسایکلینگ ( 5000 دور، 5 تا 55 درجه) صورت گرفت. 10 نمونه از هر گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. تمام گروه ها در محیط کشت dmem قرار گرفتند و حیات سلولی از طریق تست mtt ارزیابی شد و اختلاف بین گروه ها و بین روزها با آنالیز واریانس (05/0p< ) و تست های توکی مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تأثیر محیط پر اسید با کم اسید از تستt-student (independent) استفاده شد. یافته ها: سمیت سلولی تمام نمونه ها در روز مبدأ مشابه و شدید بود. به طور کلی طی ماه اول، از میزان سمیت سلولی به تدریج کاسته شد. در شرایط با ریسک پوسیدگی کم میزان سمیت تمام نمونه ها بعد از یک ماه خفیف گزارش شد (حیات سلولی connect %61 ، interlig %90، quartz splint % 86 و گروهfsw %90 بود)، اما اختلاف آماری معنی داری بین گروه ها وجود داشت (016/0 =p-value). در شرایط دارای ریسک پوسیدگی زیاد بعد از یک ماه، گروه connect و quartz splint سمیت کمتری را نسبت به سایرین داشته و سمیت آنها خفیف بود (حیات سلولی آنها به ترتیب %73 و % 69) ولی گروه interlig سمیت متوسط (%52 حیات سلولی) و گروهfsw سمیت شدید (%22 حیات سلولی) از خود بروز دادند. بعد از یک ماه اختلاف بین گروه ها معنی دار بود (000/0 = p-value). نتیجه گیری: توصیه می شود در افرادی با ریسک پوسیدگی بالا که ریتینرها بیشتر تحت تأثیر حملات اسیدی قرار می گیرند از ریتینرهای سیمی fsw استفاده نشود و به جای آن از frc‏های مقاوم به اسید همانند connect با فیبر پلی اتیلن یا quartz splint با فیبر کوارتز استفاده نمود. اما در افرادی با ریسک پوسیدگی کم، تفاوت چندانی در ریتینر مورد استفاده از نظر سمیت سلولی وجود ندارد.

مقایسه اثرات دو روش میکروابریژن در بهبود ضایعات سفیدرنگ اطراف براکت و تغییر رنگ بعدی مینا
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1391
  الا قاضی   مصطفی شهابی

چکیده هدف: درمان ارتودنسی به علت تجمع طولانی مدت پلاک باکتریایی بر روی سطوح مینایی می تواند منجر به از دست رفتن ساختمان های دندانی کلسیفیه و ایجاد white spotگردد. علی رغم تلاشهای فراوان جهت پیشگیری از دمینرالیزاسیون مینا ، ضایعات سفیدهنوز در بسیاری از بیماران ارتدنسی ایجاد می شوند. میکروابریژن شامل کاربرد ترکیب اسید و یک ماده ساینده در سطح مینا است که برای درمان این ضایعات استفاده می گردد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه دو روش میکروابریژن (1-اسید هیدرو کلریک18%- پامیس و اسید ارتوفسفریک37%- پامیس) جهت بهبود ضایعات سفید و مقایسه تغییر رنگ دندانها پس از درمان می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه شصت دندان پرمولر کشیده شده که فاقد پوسیدگی و هیپوپلازی مینا بودند انتخاب شدند. ضایعات سفید در مینای سطح باکال دندانها بطور مصنوعی ایجاد شد. دندانها به صورت تصادفی در سه گروه قرار داده شدند:1- پالیش به عنوان گروه کنترل 2- میکروابریژن با اسید هیدرو کلریک 18% و پامیس و 3- میکروابریژن با اسید ارتوفسفریک37% و پامیس.پس از این مرحله سه گروه به مدت 1 هفته (روزانه 5 دقیقه) در محلول چای-قهوه غوطه ور شدند. رنگ نمونه (lab) توسط کالریمتر قبل و بعد از ایجاد ضایعات سفید همچنین قبل و بعد از درمان و پس از غوطه ور سازی در محلول رنگی انجام شد.و سپس ?? ( با استفاده از فرمول ) بین هر دو مرحله محاسبه شد. داده ها توسط آزمونهای آماری multiple measurementو توکی آنالیز گردید. یافته ها: از نظر آماری برای 1?? و 2?? اختلاف معنی داری وجود نداشت. برای 3?? بین گروه 1و 2 و برای 4?? بین گروه 1و 3 اختلاف معنی داری وجود داشت .همچنین هر سه گروه از نظر 5?? با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان دادند(p<0.05). نتیجه گیری: رنگ قابل قبول بلافاصله پس از سه روش درمانی نتایج بهتری را در گروه hcl و پالیش نشان داد.پس از قرار گرفتن در معرض محلول چای و قهوه نتایج بهتری در گروه h3po4 و پالیش مشاهده شد. کلید واژه ها: ضایعات سفید، میکروابریژن، تغییر رنگ