جهت ایجاد لایه کامپوزیتی بر سطح آلیاژ ریختگی آلومینیم a380 از فرایند قوس تنگستن تحت گاز محافظ آرگون(tig) استفاده شد. بدین منظور مخلوطی از پودرهای آلومینیم، سیلیسیم و کاربید سیلیسیم به نسبت های مختلف همراه با چسب سیلیکات سدیم به صورت خمیر پیش نشست بر سطح زیرلایه چسبانده و پس از خشک شدن تحت عملیات ذوب سطحی توسط فرایند جوشکاری tig قرار گرفت. در نتیجه یک لایه کامپوزیتی بر روی زیرلایه ایجاد گردید. جهت ارزیابی ریزساختاری لایه ایجاد شده بر زیرلایه از روش های پراش سنجی پرتو ایکس(xrd)، میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی(sem)، میکروآنالیز عنصری(eds) استفاده شد. روکش حاصل سختی سنجی شد و رفتار سایشی توسط آزمون پین روی دیسک بررسی شد. یافته های آزمایش نشان داد در روکش کامپوزیتی al-sic تا 20 درصد وزنی sic ،این ذرات در زمینه آلومینیم توزیع مناسبی داشته اما در بیشتر از مقدار فوق ترک خوردگی و اتصال نامناسب روکش و زیرلایه رخ می دهد. افزودن سیلیسیم در مخلوط پودری لایه پیش نشست منجر به افزایش سختی به دلیل حضور ذرات سیلیسیم پرویوتکتیک و درنتیجه افزایش مقاومت سایشی روکش کامپوزیتی می گردد. اعمال روکش کامپوزیتی بر سطح زیرلایه مقاومت سایشی را تا چند برابر افزایش داد. مکانیزم سایش غالب در زیرلایه بدون روکش سایش خراشان و ورقه ای و در حضور روکش مکانیزم سایش خراشان و چسبان تشخیص داده شد.

در این تحقیق هدف شبیه سازی رشد دانه و تغییرات آن در ناحیه ی متأثر از حرارت (haz) جوشکاری ذوبی در آلومینیوم خالص تجاری 1050 بوده است. در این راستا با شبیه سازی حرکت منبع حرارتی روی نمونه، اثر سرعت جوشکاری و شدت جریان بر اندازه ی دانه بررسی شد. بدین منظور نمونه توسط روش اِلمان محدود و با استفاده از مش های مربعی شکل، شبکه بندی شده و به نرم افزار شبیه سازی حرارتی fluent شناسانده شد. تمامی ثوابت حرارتی برای آلیاژ مورد نظر و شرایط اولیه و مرزی به نرم افزار معرفی شد. انتقال حرارت فقط بر سطح بالایی قطعه که حوضچه روی آن حرکت می کند در نظر گرفته شد. با استفاده ازداده ی خروجی نرم افزار و کد نوشته شده به زبان matlab اندازه قطر دانه ها در نمونه ها به دست آمد. جهت بررسی صحت نتایج استخراج شده، آزمایش های تجربی با استفاده از روش جوشکاری قوسی تنگستن (gtaw) بر روی نمونه ها با سرعت جوشکاری و شدت جریان مختلف اعمال شد. جوش مورد نظر تک پاسه و با ولتاژ ثابت و نوع جریان برای جوشکاری dcen انتخاب گردید. کمترین و بیشترین مقدار اندازه دانه به ترتیب در بیشترین سرعت جوشکاری و در بیشترین شدت جریان بدست آمد. این نتیجه با تصاویر ریزساختاری به دست آمده از سطح نمونه های جوشکاری شده مطابقت داشت. شدت جریان در مقایسه با سرعت جوشکاری تأثیر بیشتری بر اندازه دانه نشان داد. تغییرات اندازه دانه در نواحی نزدیکتر به حوضچه جوش و در عمق پایین تر از سطح نمونه بیشتراست.

در این تحقیق به بررسی ساختار میکروسکوپی و خواص سایش روکش استلایت 6 بر سطح فولاد زنگ نزن 316 بدون حضور و باحضور درصد های وزنی مختلف (10، 20 و 30) ذرات tic پرداخته شد. جهت اعمال روکش از فرایند جوشکاری قوسی تنگستن-گاز(tig) با سه حرارت ورودی مختلف و دو نوع جریان dcen معمولی و پالسی استفاده گردید. همچنین به منظور امکان سنجی رسوب مجدد ذرات ticحل شده نمونه ها عملیات حرارتی شدند. ریز ساختار روکش توسط میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) و فاز شناسی پراش پرتو ایکس(xrd) مورد بررسی قرار گرفت. پروفیل سختی نمونه ها به کمک آزمون ریز سختی سنجی بدست آمد. آزمون سایش پین روی دیسک به منظور بررسی مقاومت به سایش نمونه های روکش کاری شده با ترکیب شیمیایی متفاوت انجام شد. ریز ساختار روکش حاصل شامل زمینه محلول جامد دندریتی کبالت و ساختار لایه ای بین دندریتی از ticو مقادیر جزیی co3ti، co(fcc)، crfe7c0.45 و cocx می باشد. بیشترین مقاومت سایشی و سختی ( hv450 ) در روکش stellite-20%tic مشاهده شد. استفاده از جریان پالسی منجر به ساختار یکنواخت تر و ریزتر و همچنین بهبود سختی روکش stellite-20%tic به حدود hv 480 گردید. انجام عملیات حرارتی موجب تشکیل فاز co(hcp)، انحلال یا رسوب مجدد برخی از ترکیبات یوتکتیکی و توزیع یکنواخت تر ترکیبات بین دندریتی شده که منجر به افزایش مقاومت سایشی و سختی روکش stellite-20%ticبه حدود hv 570 می شود. مکانیزم های غالب در سایش روکش های اعمالی از نوع خراشان و چسبان تشخیص داده شد.

در این تحقیق به بررسی ساختار میکروسکوپی و خواص سایشی روکش های کامپوزیتی ایجاد شده از پودر استلایت 6 با تقویت کننده کاربید بور پرداخته شده است. به این منظور روکش هایی از کامپوزیت استلایت 6-کاربید بور با نسبت های وزنی مختلف کاربید بور به استلایت6، تحت فرآیند جوشکاری gtaw بر روی زیرلایه هایی از فولاد ساده کربنی ایجاد گردید. علاوه بر مطالعات متالوگرافی مقاومت سایشی روکش ها نیز توسط آزمون سایش پین روی دیسک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ریزساختار روکش های کامپوزیتی متشکل از یک ساختار هیپویوتکتیکی بوده است. بررسی های پراش پرتو ایکس مشخص کرد که ساختار روکش های به دست آمده شامل فاز زمینه غنی از کبالت و کاربیدهای یوتکتیکی غنی از کروم cr7c3 و cr23c6، مربوط به آلیاژ استلایت6 و همچنین کاربید بور که به عنوان ذرات تقویت کننده به روکش ها اضافه شده بود، می باشند. مطالعات نشان داد که کاربید بور درطول فرآیند روکش کاری ذوب و دوباره تشکیل شدند. مشخص شد که ممانعت ذرات کاربید بور دوباره منجمد شده از رشد دندریت های زمینه باعث اصلاح ریزساختار و کاهش اندازه دندریت های فاز زمینه روکش ها گردید. مشاهدات نشان داد که سختی روکش کامپوزیتی با افزایش درصد وزنی کاربید بور تا 30 درصد وزنی، افزایش و در مقادیر بیشتر کاربید بور (40 و 50 درصد وزنی) کاهش می یابد. بررسی رفتار سایشی نشان داد که در روکش های کامپوزیتی به واسطه تشکیل یک لایه اکسیدی فشرده در سطح سایش، مقادیر کاهش وزن و ضریب اصطکاک در مقایسه با روکش استلایت 6 خالص کاهش پیدا می کند.

در این تحقیق ابتدا با کنترل پارامترهای اساسی نظیر دما، غلظت حمام و مقدار کاربید، پوشش بهینه نیکل-بور-کاربید سیلیسیم بر پوشش الکترولس نیکل با مقدار فسفر بالا روی زیرلایه ای از جنس فولاد ساده کربنی (ck45) ایجاد و سپس به بررسی تاثیر sic بر خواص پوشش الکترولس کامپوزیتی نیکل-بور- sicپرداخته شد. هم چنین به منظور مشخص نمودن تاثیر عملیات حرارتی بر ریزساختار و خواص حاصل، پوشش ها در دماهای 350، 450 و 550 درجه سانتیگراد به مدت 1 ساعت در کوره قرار داده شده و سپس در کوره سرد شدند. پوشش های دولایه معمولی و عملیات حرارتی شده، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، پراش پرتو ایکس (xrd)، میکرو آنالیز (eds) و متالوگرافی ارزیابی ریزساختاری و ریزسختی سنجی شده، و رفتار خوردگی و سایشی در دمای محیط مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر عملیات حرارتی و افزودن ذرات sic به پوشش رویی بر ضریب اصطکاک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد با انجام عملیات حرارتی پوشش به مدت 1 ساعت در دمای 450 درجه سانتیگراد، ساختار آمورف آن به نانوکریستالی تبدیل شده و این امر باعث افزایش ریزسختی پوشش ها به میزان 1288 ویکرز شد. نتایج آزمون سایش و کاهش وزن نمونه ها نشاد داد که پوشش عملیات حرارتی شده در دمای 450 درجه سانتیگراد دارای بیشترین مقاومت سایشی می باشد به طوری که میزان کاهش وزن پس از 1000 متر مسافت لغزش 2/6 میلی گرم اندازه گیری شد. اندازه گیری ضریب اصطکاک پوشش ها نشان داد که با افزودن کاربید سیلیسیم در پوشش، ضریب اصطکاک پوشش ها افزایش یافته و عملیات حرارتی تاثیری بر ضریب اصطکاک ندارد.

در اتصالات جوشکاری با فلزات پایه غیرمشابه، بررسی خواص مکانیکی اتصال، ریزساختار، نواحی مختلف جوش و انتخاب فلز پرکننده مناسب از اهمیت فراوانی برخوردار است. در این پژوهش جوشکاری غیرمشابه فولاد زنگ نزن316l و فولاد کم آلیاژ استحکام بالا api 5l x80 با دو روش جوشکاری قوس الکترود تنگستن با گاز محافظ آرگون (gtaw) و فرایند جوشکاری قوس الکترود دستی(smaw) انجام شد. بدین منظور از سیم جوش های زنگ نزن er316l-16 ، er309l-16 و er2209 و الکترودهای زنگ نزن e309l-16 و e316l-16 استفاده شد. تأثیر حرارت ورودی نیز بر ریزساختار فلز جوش و ناحی? مجاور برای سیم جوش er2209 مطالعه شد. پس از انجام عملیات جوشکاری به منظور مطالعه ریزساختار نمونه هایی با ابعاد و اندازه های مناسب طبق استاندارد تهیه و ریزساختار فلزات پایه و جوش و مناطق مجاور جوش توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی نشر میدانی (fesem) مجهز به آنالیز کننده نقطه ای eds بررسی گردیدند. میزان فریت فلز جوش توسط دستگاه فریت سنج اندازه‏گیری شد. جهت بررسی خواص مکانیکی جوش، آزمون‏های سختی سنجی و ضربه انجام شد. سطح شکست نمونه‏ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی‏ها نشان داد، فلز پرکننده er2209، دارای خواص مکانیکی بهتری نسبت به سایر فلزات پرکننده می‏باشد، همچنین فرایند gtaw نسبت به فرایند smaw مناسب تر ارزیابی شد. نتایج حاصل از بررسی حرارت ورودی برای سیم جوش er2209 نشان داد، افزایش حرارت ورودی موجب افزایش میزان ‏آستنیت‏ فلز جوش و بهبود انرژی ضربه می شود.

هدف از این پژوهش تولید و ارزیابی پودر دی¬اکسید¬تیتانیم پوشش داده شده بر سطح ذرات آلیاژی نیکل-مولیبدن (nimo) با ساختار آمورف بوده است. ابتدا پودر آلیاژی نیکل¬مولیبدن به روش آلیاژسازی مکانیکی تولید شد. برای دستیابی به ترکیب مناسب پودر عنصری اولیه و تعیین پارامترهای بهینه آسیاکاری، فرایند آلیاژسازی مکانیکی با دوترکیب اولیه ni80mo20 و ni65mo35 و با دوسرعت 400 و 600 دور بردقیقه و با دو اندازه گوی مختلف انجام شد. نهایتا آسیاکاری پودر با ترکیب اسمی ni65mo35 با سرعت 600 دور بر دقیقه و به مدت 60 ساعت منجر به تولید پودری با ساختار دوفازی شامل زمینه آمورف نیکل¬مولیبدن حاوی نانو کریستالهای مولیبدن شد. پودر تیتانیای خالص¬و پودرهای حاوی درصدهای وزنی مختلف ذرات آلیاژی نیکل- مولیبدن (5 ، 10 ،20 درصد وزنی) به روش سل¬ژل و با اضافه کردن مقدار کافی از پودر آلیاژی به محلول سل¬ژل تولید شدند. مورفولوژی پودرهای تولید شده به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی و خواص فازی و ریزساختاری آنها به کمک آنالیز پراش پرتو ایکس بررسی شد. همچنین اکتیویته فوتوکاتالیستی پودرهای تولید شده از طریق آزمایش تخریب رنگ متیل نارنجی تعیین گردید. نتایج نشان داد که مقدار تخریب رنگ از 33 % برای پودر تیتانیای خالص به ترتیب به (0،15،29)درصد برای پودرهای تیتانیای حاوی (20،10،5) درصد وزنی پودر آلیاژی نیکل مولیبدن کاهش یافت.در نتیجه اضافه کردن پودر آلیاژی نیکل¬مولیبدن به پودر تیتانیا باعث کاهش بازده و اکتیویته فوتوکاتالیستی آن ¬گردیده است.

هدف از این پژوهش تولید کامپوزیت های سطحی تک جزیی و هیبریدی از ذرات b4c و tib2 برروی زمینه آلومینیوم آلیاژی 6061 توسط فرآیند اصطکاکی اغتشاشی بوده است. ابتدا روی سطح قطعه کار شیارهایی با ابعاد مشخص ایجاد و در یک عمق شیار ثابت ترکیبی از پودرهای tib2 وb4c با کسر حجمی100%b4c ,75%b4c ,50%b4c, 25%b4c , 100%tib2-al به درون شیار افزوده می شوند. فرایند اصطکاکی اغتشاشی با سرعت دوران و سرعت حرکت ثابت ابزار برروی نمونه انجام خواهد گرفت. جهت بررسی نحوه توزیع ذرات تقویت کننده در زمینه و سپس ارزیابی ریز ساختار، لایه نانوکامپوزیتی تولید خواهد شد. ابتدا روی سطح قطعه کار شیارهایی با ابعاد مشخص ایجاد و در یک عمق شیار ثابت ترکیبی از پودرهای tib2 وb4c با کسر حجمی100%b4c ,75%b4c ,50%b4c, 25%b4c , 100%tib2-al به درون شیار افزوده می شوند. فرایند اصطکاکی اغتشاشی با سرعت دوران و سرعت حرکت ثابت ابزار برروی نمونه انجام خواهد گرفت. جهت بررسی نحوه توزیع ذرات تقویت کننده در زمینه و سپس ارزیابی ریز ساختار، لایه نانوکامپوزیتی تولید شده توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی semو میکروآنالیزeds مورد ارزیابی و نحوه توزیع ذرات تقویت کننده در زمینه و چسبندگی ذرات با زمینه بررسی خواهد شد. مقاومت سایشی لایه های سطحی توسط آزمایش پین روی دیسک و سطوح تحت سایش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی semجهت تعیین مکانیزم سایش مورد مطالعه قرار خواهند گرفت. لایه کامپوزیت سطحی al-b4c توسط فرآیند اصطکاکی اغتشاشی با سرعت های چرخش متفاوت و با استفاده از دو ابزار با اندازه های مختلف تولید شد. به منظور تولید کامپوزیت های سطحی هیبریدی ابتدا نانو ذرات کامپوزیتی tib2-al توسط آلیاژسازی مکانیکی تولید شد. سپس فرآیند اصطکاکی اغتشاشی با استفاده از شرایطی بهینه جهت تولید کامپوزیت های تکی جزیی و هیبریدی از ذرات b4c و tib2-al برروی زمینه آلومینیوم مورد استفاده قرار گرفت. بررسی های ریز ساختاری توسط میکروسکوپ نوری om و میکروسکوپ الکترونی روبشی sem انجام گرفت. جهت بررسی مقادیر سختی، آزمون ریزسختی سنجی ویکرز و جهت بررسی رفتار سایشی، آزمون سایش پین برروی دیسک مورد استفاده قرار گرفت. یافته های آزمایشی نشان داد که کامپوزیت سازی سطحی بوسیله fsp برروی آلیاژ آلومینیوم 6061 با استفاده از ذرات b4c و tib2-al باعث افزایش سختی و بهبود رفتارسایشی در مقایسه با آلیاژ زیرلایه شد. همچنین در نمونه های کامپوزیتی، با افزایش درصد نانو ذرات tib2 مقادیر سختی و مقاومت سایشی نمونه ها در مقایسه با آلیاژ پایه در حدود دو برابر بهبود یافت.

سوپر آلیاژهای پایه نیکل پیچیده ترین ترکیباتی هستند که در قطعات دمای بالا استفاده می شوند. اینکولوی 825 یک سوپر آلیاژ پایه نیکل استحکام یافته محلول جامد می باشد که حضور کاربیدها و نیتریدها در زمینه آلیاژ موجب افزایش استحکام زمینه گشته است. در این پژوهش جوشکاری سوپر آلیاژ اینکولوی 825 با روش قوس الکترود دستی مورد بررسی قرار می گیرد. از سه الکترود اینکونل 182 ، اینکونل 625 و فولاد زنگ نزن 309 جهت اتصال استفاده شد. به منظور بررسی تأثیر حرارت ورودی بر ریز ساختار فلز جوش و ناحیه تحت تأثیر حرارت نمونه ها با سه حرارت ورودی kj/mm 48/0 ، kj/mm 68/0 و kj/mm 82/0 و با الکترود اینکونل 625جوشکاری شدند. به منظور بررسی های ریز ساختاری فلز پایه ، فلز جوش و ناحیه متأثر از حرارت نمونه ها از میکروسکوپ های نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و میکرو آنالیز شیمیایی استفاده شد. بررسی ها نشان دهنده رسوب کاربید nbc در مناطق بین دندریتی اینکونل 182و تشکیل فاز لاوه و کاربید nbc در فلز جوش اینکونل 625 و ایجاد فریت دلتا در مناطق بین دندریتی فلز جوش فولاد زنگ نزن 309 بود. بررسی تأثیر حرارت ورودی نشان داد که با افزایش حرارت ورودی تحت انجماد ترکیبی افزایش یافته و مرکز فلز جوش تمایل به ساختار دندریتی محوری نشان می دهد. ارزیابی خواص مکانیکی نمونه ها نشان داد که فلز جوش اینکونل 625 خواص مکانیکی بهتری نسبت به دو نمونه دیگر دارد. همچنین نمونه جوشکاری شده با الکترود اینکونل 625 و با حرارت ورودی kj/mm48/0 خواص کششی ، سختی و مقاومت به ضربه بهتری نشان داد.

امروزه در عصری زندگی می کنیم که محوریت آن بر پایه دانش می باشد. در شرایط کنونی توجه به دانش نیروی کار و نگرش سرمایه ای به آن نقطه ی عطفی در تغییرات سازمانی و عملکرد فردی محسوب میشود. مدیریت دانش ابراز مدیریت جدیدی است که مورد توجه شدید سازمانهای عصر کنونی می باشد که این تمایل ناشی از نتایج متعاقب و پیاده سازی آن یعنی توسعه قابلیت های سرمایه های انسانی می باشد.بر این اساس هدف اصلی این تحقیق بررسی نقش مدیریت دانش در توسعه توانمندیها و قابلیت های فردی کارکنان بانک ملی استان اردبیل می باشد.و درصد پاسخ به این پرسش بود که آیا مدیریت دانش بر قابلیت های فردی کارکنان تاثیر معنا داری دارد؟ این تحقیق دارای یک فرضیه اصلی و5 فرضیه فرعی می باشد که برگرفته از دو مدل سانگی سیما (2000) در قابلیت های کارکنان و مدل نونا کو (هیسکوک، 2004) در خصوص مدیریت دانش می باشد. این مطالعه از نظر هدف کاربری است و از نظر روش اجرا توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه و به روش نمونه گیری تصادفی از بین 859 نفر از کارکنان شعب بانک ملی استان اردبیل می باشد که طبق جدول مورگان 264 نفر بعنوان نمونه انتخاب خواهند شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss از آمار توصیفی (شاخص های پراکندگی و گرایش به مرکز) و آمار استنباطی ر گرسیون و ضریب همبستگی و پیرسون استفاده خواهد شد.

فرایند الکترولس نیکل، رسوب فلز نیکل بدون اعمال جریان خارجی می باشد. در این فرایند انجام واکنش شیمیایی بین محلول آبی حاوی نمک نیکل و عامل احیا کننده باعث ایجاد پوشش فلزی پیوسته و یکنواخت بر روی زیرلایه می شود. برای ایجاد پوشش الکترولس نیکل- فسفر از عامل احیاکننده ای استفاده می شود که باعث رسوب همزمان نیکل و فسفر در پوشش می گردد. در سال های اخیر مطالعات بر روی ایجاد پوشش های الکترولس نیکل- فسفر کامپوزیتی با خواص بهبود یافته متمرکز شده است. این قبیل پوشش ها از اضافه کردن ذرات تقویت کننده میکرومتری و یا نانومتری از قبیل sic، al2o3، گرافیت، نانولوله های کربنی و.... در داخل زمینه اصلی(نیکل) ایجاد می شوند. در این پژوهش از نانوصفحات گرافین به عنوان فاز تقویت کننده در زمینه ni-p استفاده شد و پوشش الکترولس نانوکامپوزیتی ni-p-graphene با غلظت های مختلفی از گرافین بر روی زیرلایه ای از مس رسوب داده شد.

در این تحقیق کامپوزیت های al-cu-ni و al-cu-ni/sicبا ترکیبی از روش های اتصال نورد تجمعی (arb) و پوشش دهی تولید شدند. پوشش نیکل با ضخامت تقریبی 10 میکرون و پوشش نیکل-کاربید سیلیسیم با ضخامت های مختلف 50،25 و150 میکرون با استفاده از فرآیند رسوب الکتریکیروی زیرلایه مس ایجاد شد. تغییرات ریزساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت ها با استفاده از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و آزمون کشش مورد بررسی قرار گرفت.

در این پژوهش هدف ایجاد روکش کامپوزیتی استلایت 6 با ذرات تقویت کننده b4c با استفاده از فرآیند جوشکاری gtaw و بررسی تاثیر افزودن ذرات تقویت کننده b4c بر ریزساختار، سختی و رفتار سایشی روکش های حاصل بوده است . بدین منظور روکش استلایت 6 خالص و روکش های کامپوزیتی استلایت 6 با درصدهای مختلف از b4c با استفاده از خمیر پیش نشست حاوی ذرات b4c و فیلر استلایت 6 به روش جوشکاری gtaw بر روی سطح فولاد ساده کربنی ایجاد شد. جهت ارزیابی ریزساختار از میکروسکوپ نوری، الکترونی روبشی ( sem ) مجهز به طیف سنج انرژی (eds)و جهت فازشناسی از پراش پرتو ایکس (xrd) استفاده شد. همچنین جهت ارزیابی سختی و رفتار سایشی به ترتیب از ریز سختی سنج ویکرز و آزمون پین روی دیسک استفاده شد

سوپرآلیاژهای پایه نیکل به دلیل برخورداری از پایداری و استحکام خوب در دماهای بالا از جمله موادی هستند که در ساخت قطعات داغ تجهیزات صنعتی به کار گرفته می شوند. به منظور افزایش راندمان، بهبود مقاومت به خوردگی داغ و اکسیداسیون این قطعات از پوشش هایی که این شرایط را فراهم کند استفاده می شود. در این پژوهش سوپرآلیاژ پایه نیکل اینکونل600 با استفاده از روش فروبری داغ پوشش داده شد. به همین منظور نمونه ها درون حمام مذاب از آلومینیم با دمای 750 درجه سانتی گراد و برای مدت زمان های 7 و 15 دقیقه غوطه ور شدند. عملیات حرارتی نفوذی بر روی نمونه های غوطه ور شده در مذاب برای دماهای 450 و550 درجه سانتی گراد و برای مدت زمان های 8 و16 و24 ساعت و در اتمسفر گاز خنثی(آرگون) انجام شد. پوشش های ایجاد شده با استفاده از میکروسکوپ های نوری(om) و الکترونی(sem) مورد بررسی قرار گرفته و فازهای تشکیل شده در این پوشش توسط آزمون پراش پرتوی ایکس(xrd) شناسایی شدند. به منظور بررسی میزان مقاومت به اکسیداسیون در دماهای بالا تست اکسیداسیون سیکلی از نمونه پوشش دار و بدون پوشش گرفته شد.

خواص پوشش های سرمت ‏‎ni(cr)-tib2‎‏ پاشش حرارتی به روش ‏‎hvof‎‏ از پودر تولید شده به روش سنتز احتراقی ‏‎shs‎‏ ارزیابی شده و مورد بررسی قرار گرفته است.یافته های آزمایش نشان داد که ذرات فاز سخت بورایدی در سرمت های تولید شده توزیع نسبتا یکنواختی داشته و اندازه آنها بطور قابل توجهی به ترکیب اولیه مخلوط پودر بستگی دارد، بطوریکه درصد کمتر فاز پیوند دهنده و بور اضافی تشکیل ذرات درشت تر را ترغیب نموده است. پوشش ها دارای ساختار لایه ای و متراکم شامل ذرات اولیه ‏‎tib2‎‏ درون فاز پیوند دهنده غنی از نیکل بوده و بعلاوه مقادیر کمی فازهای اکسیدی نیز در پوشش ها شناسایی شد. همچنین زمینه فلزی پوشش ها مقداری طبیعت آمرف و نانوکریستالی نشان می دهد.