ساخت و بررسی خواص نانو مواد، به علت خواص منحصر به فرد آنها و اهمیتی که در فن آوری های پیشرفته دارند، در سال های اخیر مورد توجه روز افزون قرار گرفته است. در این تحقیق از فرایند رسوب دهی الکتریکی در حضور آلتراسونیک برای ساخت نانوذرات مس بهره گرفته شد. با این انگیزه روش دو الکترود با تنظیم جریان به کار گرفته شد که در آن از یک ورقه از جنس مس به عنوان آند مصرفی و یک ورقه از جنس فولاد زنگ نزن به عنوان کاتد استفاده شد. حمام الکترولیتی حاوی یک سورفکتنت کاتیونی ¬بود و از دو نوع مختلف، نوع اول شامل یون های مس از پیش حل شده در حمام و نوع دوم بدون این عامل ¬بود. در هر دو حمام نانوذرات مس با متوسط ابعاد کمتر از nm 100 حاصل شد. مورفولوژی ذرات به دست آمده از هر دو حمام با استفاده از تصاویر tem مورد بررسی قرار گرفت. دیده شد که مورفولوژی ذرات در حمام نخست به صورت کثیرالوجوه و در حمام دوم نانوذرات به صورت میله¬های دراز است. نانوذرات مس از نظر حساس بودن در مقابل اکسید شدن در هوا معروف می¬باشند. آنالیز تفرق اشعه x برای مطالعه اکسید شدن نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت. تصاویر میکروسکوپ های الکترونی روبشی و عبوری برای بررسی مورفولوژی و ابعاد ذرات استفاده شد. همچنین از دستگاه آنالیز ابعاد ذرات با استفاده از اشعه لیزر (lpsda) برای تعیین ابعاد ذرات استفاده شد. روش آنالیز تفرق الکترونی ناحیه انتخاب شده (sad) برای تعیین ساختار بلوری و بررسی اکسید شدن ذرات به کار گرفته شد.

فرآیند اتصال نوردی تجمعی (arb) به عنوان یک روش تغییر شکل پلاستیک شدید برای تولید ورق های کامپوزیتی با ریزساختار فوق ریزدانه مورد استفاده قرارگرفته است.این روش دارای دو مرحله اصلی شامل اضافه کردن ذرات بین ورق ها و توزیع ذرات در زمینه و تولید ریز ساخناری فوق ریزدانه به وسیله تکرار مراحل فرآیند،می باشد در پژوهش حاضر از فرآیند arb به منظور تولید کامپوزیت های نانوساختار mg- alوکامپوزیت های هیبریدیmg-sic-al استفاده شده است. در این راستا در مرحله اول کامپوزیت al-mg در مقادیر مختلف ذرات توسط فرآیند اتصال نورد تجمعی ساخته شد. همچنین آلومینیوم خالص1050 نیز توسط فرآیند فوق جهت مقایسه با کامپوزیت های تولیدی ساخته شد. در این میان ریزساختار و نحوه توزیع ذرات در زمینه توسط میکروسکوپ های نوری و الکترونی sem و آنالیز پراش اشعه x (xrd) مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی ریزساختار کامپوزیت های تولیدی یک توزیع مناسب ذرات mg را در زمینه نشان داد. آنالیزها نشان دهنده آنست که اندازه متوسط دانه ها در نمونه های آلومینیوم خالص پس از هشت مرحله فرآیند arb تقریبا برابر با 264 نانومتر و در کامپوزیت های al-mg تقریبا برابر با 135 نانومتر است. خواص مکانیکی کامپوزیت های تولیدی و نیز آلومینیوم خالص تولیدشده توسط فرآیند arb توسط آزمون کشش، ریز سختی سنجی و خمش سه نقطه ای، مورد ارزیابی قرار گرفتند. خواص سایشی نمونه ها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادکه استحکام ، سختی و استحکام خمشی کامپوزیت های تولیدی با افزایش تعداد مراحل arb افزایش می یابد همچنین مقاومت سایش لغزشی کامپوزیت های تولیدشده و همچنین آلومینیوم خالص در مراحل اولیه فرآیند arb افزایش و سپس با افزایش تعداد مراحل، کاهش می یابد. بررسی های sem از سطوح شکست نمونه ها بعد از آزمایش کشش، نشان داد که نوع شکست، شکست نرم برشی همراه با دیمپل های کم عمق و کشیده است. در مرحله دوم کامپوزیت هیبریدی al-mg-sic با مقادیر مختلف از ذرات mg و sic توسط فرآیند arb ساخته شد. تغییرات خواص مکانیکی در حالات مختلف، توسط آزمون کشش اندازه گیری و بررسی شد. نتایج نشان داد که با اضافه کردن مخلوط ذرات mg و sicانعطاف پذیری و استحکام همزمان افزایش یافتند. همچنین در کسر حجمی ثابت از ذرات، کامپوزیت های al-mg-sic دارای استحکام و انعطاف پذیری بالاتر نسبت به کامپوزیت های al-mg وal-sic می باشند.

در این تحقیق ، فیلم نانوکامپوزیتی شفاف به ضخامت حدود 100 میکرون با هدف حفاظت در برابر امواج مضر فرابنفش ساخته شده است. نانوکامپوزیت ساخته شده متشکل از رزین اپوکسی به عنوان زمینه و نانوذرات اکسید روی به عنوان جاذب اشعه فرابنفش بوده و اثر استفاده از عامل جفت کننده به نام " گاما آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان " بر میزان جذب امواج فرابنفش در فیلم های ساخته شده ، بررسی شده است. نتایج نشان دادند که فیلم های ساخته شده از 1/5 درصد وزنی نانوذرات اکسید روی به همراه 2 درصد وزنی سیلان در شرایطی که قبل از تشکیل فیلم ها به مخلوط 24 ساعت استراحت داده شده باشد ، ترکیب بهینه ای بدست می دهد که در آن 60 درصد شفافیت در ناحیه مرئی و 97 درصد جذب در ناحیه فرابنفش امکان پذیر است. برای تعیین کیفیت فیلم ها ، آنالیز میکروسختی ، مقاومت به خراش، میزان انعطاف پذیری (خمش) ، آبگریزی سطح فیلم ها و میزان جذب آب آنها بررسی شده است.

چکیده ندارد.

در این پژوهش تمایل به خوردگی نمونه های فولادهای زنگ¬نزن آستنیتی نانوساختار تولیدی جهت کاربرد مواد پزشکی مورد مطالعه قرار گرفت. در مرحله اول نمونه خام از پودرهای فولاد زنگ¬نزن نانوساختار (mn4-cr18-fe و mn8-cr18-fe) که توسط روش آلیاژسازی مکانیکی تهیه شده بود، تولید شده و پس از آن در دمای oc 1100 به مدت 20 ساعت تفجوشی شد. آزمایش¬ها و آنالیزهای مختلف جهت بررسی ساختار و ترکیب قطعات تولیدی انجام گرفت. نتایج آنالیزها نشان می¬دهد که فولاد تولیدی کاملاً آستنیتی بوده و اندازه بلورها پس از تفجوشی همچنان در مقیاس نانومتری (در محدوده 80 تا 90 نانومتر) باقی¬مانده است. عامل اصلی نانوساختار ماندن قطعات تولیدی به عدم رشد سریع بلورها به علت وجود درصد بالای نیتروژن و فاز آمورف در مرز بلورها نسبت داده شد. در مرحله دوم خواص خوردگی فولادهای تولیدی همراه با یک نمونه فولاد آستنیتی تجاری l316 در محلول¬هایی شامل درصدهای مختلف یون کلر توسط روش¬های الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش¬های خوردگی انجام گرفته نشان می¬دهد که خواص خوردگی تمامی نمونه¬های تولیدی بهتر از نمونه l316 بوده و نیز با افزایش درصد نیتروژن در ساختار فولاد، خواص خوردگی آن بهبود می¬یابد.