توسعه گردشگری جهت فقرزدایی، ایجاد رفاه اجتماعی، ارتباطات فرهنگی، تقویت غرور ملی و ایجاد فرصت های شغلی در کنار فعالیت های کشاورزی و دامداری در مناطق روستایی و دور افتاده، عنصری اساسی و ضروری محسوب شده، یگانه راه نجات این مناطق از مسائل و مشکلات اجتماعی و اقتصادی می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش پتانسیل های گردشگری روستایی در توسعه روستایی و ارائه راهبرد مناسب در جهت توسعه گردشگری روستایی شهرستان آبدانان است. بدین منظور اطلاعات مورد نیاز در تحقیق حاضر به دو روش، مطالعات میدانی (پیمایشی) و مطالعات کتابخانه ای (اسنادی) جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفته است. اساس مطالعه مبتنی بر مطالعات میدانی ( مشاهده مستقیم، مصاحبه و تکمیل پرسشنامه ) می باشد. 3 نوع پرسشنامه ( ساکنان محلی، مسئولان و گردشگران) برای انجام این تحقیق تهیه شد. پس از تکمیل این پرسشنامه ها برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و excel استفاده گردید. آزمون های آماری ( تحلیل عامل و ضریب آلفا) نشان داد که این پژوهش از اعتبار و روائی مناسبی برخوردار است. نتایج تحلیل swot نشان می دهد که در نواحی روستایی مورد مطالعه تعداد 13 نقطه قوت داخلی در برابر 13 نقطه ضعف داخلی و تعداد 7 فرصت خارجی در برابر 8 تهدید خارجی مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته است. بدین ترتیب در مجموع تعداد 20 نقطه قوت و فرصت به عنوان مزیت ها و 21 ضعف و تهدید به عنوان محدودیت ها و تنگناها پیش روی روستاهای این ناحیه جهت گسترش گردشگری قابل شناسایی است. با توجه به نتایج تحقیق گردشگری روستایی نقش کمی در توسعه نواحی روستایی شهرستان آبدانان داشته و راهبرد مناسب برای توسعه گردشگری روستایی منطقه مورد مطالعه راهبرد تهاجمی است. از نقطه نظر جاذبه های فرهنگی - تاریخی و عوامل محیطی داخلی جاذبه های اکولوژیکی این شهرستان بیشترین اولویت را در توسعه گردشگری دارد که بدین سبب و جهت استفاده از این منابع توسعه گردشگری فرهنگی و تاریخی و اکو توریسم پیشنهاد گردیده است.