در این تحقیق یک روش جدید mcrt (matro crease recovery tester) برای اندازه گیری زاویه برگشت از تاخوردگی (چروک) به کار گرفته شد. با استفاده از رایانه، تصویر نمونه پارچه مورد مطالعه قرار گرفت. دراین حالت تاخوردگی پارچه توسط دو شاخص cr (crease ratio) نسبت تاخوردگی (180 / زاویه تاخوردگی- 1)100 ) و cg (crease grade) درجه تاخوردگی = (محدوده ی زاویه برگشت از تاخوردگی ) تعیین می شود. به این منظور ابتدا قسمت های مکانیکی دربر گیرنده نمونه پارچه و سیستم اندازه گیری تهیه و ساخته شد. سپس زاویه برگشت از تاخوردگی در اثر نیروهای متفاوت 1، 2 و 3 کیلوگرم بعد از زمان های استراحت متفاوت از یک تا سی دقیقه اندازه گیری گردید . سیستم اندازه گیری از یک رایانه، دوربین دیجیتال، لامپ، دیمر، قاب چوبی و یک تیغه مناسب برای نگهداری نمونه تشکیل شده است . در تجربیات، ابتدا نمونه پارچه ها تا و تحت نیروی فشار قرار گرفتند. سپس نمونه ها آزاد شده و پس از آویخته شدن بر روی تیغه درون دستگاه mcrt ،تصویر زاویه برگشت از تاخوردگی بعد از زمان های استراحت تهیه گردید. پس از جمع بندی نتایج تجربی، مقایسه ی درجات تاخوردگی بین پارچه های پنبه ای متفاوت و تحت نیروهای متفاوت صورت گرفت. نتایج نشان داده است افزایش ظرافت نخ در تراکم ثابت باعث کاهش تاخوردگی می شود. همچنین پارچه تحت تاثیر عملیات قلیایی از مقاومت تاخوردگی بالاتری نسبت به پارچه خام برخوردار است. شاخص cr یا درجه تاخوردگی توانسته است مقایسه نمونه ها را با شرایط ساده تری بیان نماید. افزایش نیروی فشار آورنده به نمونه تاثیر با روند معینی را روی نمونه به وجود نیاورده است. نتایج نمونه های آزمایش شده با دو روش شرلی و روش مورد پژوهش در این تحقیق اگرچه با هم برابر نیستند ولیکن از روند یکسانی پیروی نموده اند.

قابلیت نفوذ مویینگی آب در کالای نساجی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که در بسیاری موارد از ساختار متخلخل کالای نساجی تاثیر می پذیرد. تکسچرایزینگ یکی از فرایندهای مهم نساجی می باشد که به دلیل ایجاد تغییر فرم فیزیکی در فیلامنتها، در بسیاری از خواص ساختاری نخ تغییرات قابل توجهی ایجاد می نماید. در این تحقیق اثر تغییر دمای عملیات تکسچرایزینگ به روش تاب مجازی بر روی ساختار نخ پلی استر تولید شده از طریق مطالعه نفوذ مویینگی آب بررسی شده است. تجربیات نفوذ مویینگی آب در دو جهت افقی و عمودی با استفاده از حسگرهای حساس به مایع در راستای طول نخ مطالعه شد. سپس نتایج با دو مدل متفاوت مویینگی به صورت ساده و مرکب مقایسه گردید. نتایج نشان داد مدل ساختار مویینه مرکب مطابقت بیشتر با تجربیات دارد. همچنین افزایش دمای تکسچرایزینگ از 160 به 190 درجه سانتیگراد باعث افزایش سرعت نفوذ مویینگی افقی و عمودی در نمونه ها شده است. ولی پس از آن افزایش دما تا 220 درجه سانیتگراد تاثیر قابل توجهی در سرعت نفوذ مویینگی نداشته است.

کالاهای نساجی به صورت های مختلف از قبیل نخ یا پارچه به طور گسترده در صنایع مختلف مانند پوشاک، پزشکی، سیستم های تهویه، پالایش مایعات و جذب مایعات مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله کالاهای مورد توجه در صنعت نساجی بی بافت ها می باشند. امروزه یکی از روش های تولید بی بافت اسپان لیس است. با توجه به کاربرد گسترده این منسوجات در زمینه های مختلف مانند پاک کننده ها، انواع محصولات بهداشتی، دستمال های مرطوب، کالاهای پزشکی و بیمارستانی و ... موضوع ترشوندگی، جذب مویینگی، نگهداری و انتقال مایعات در این محصولات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا در این پژوهش تأثیر ساختار بی بافت در جذب، نگهداری و انتقال مایعات مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور نمونه های بی بافت در سه محدوده فشار جت (bar) 50-60 و 70-60 و 80-70 و پنج وزن در واحد سطح 35،40،45،50،55 (g/m2)، از جنس 70 درصد ویسکوز و 30 درصد پلی استر، تهیه شد. سپس نمونه ها از نظر ضخامت، استحکام در راستای طولی و عرضی، دانسیته جرمی و زاویه آرایش یافتگی الیاف مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایشات نشان داد که با افزایش فشار جت، دانسیته جرمی و استحکام در دو راستا افزایش یافته و خصوصیاتی مانند ضخامت، آب و بخار آب باقی مانده در منسوج، قابلیت عبور بخار آب، زاویه آرایش یافتگی و اندازه منافذ مویینه کاهش می یابد. همچنین مشاهده شد که با افزایش وزن در واحد سطح، ضخامت منسوج افزایش می یابد اما در میزان استحکام در دو راستا و زاویه آرایش یافتگی الیاف روند ثابتی مشاهده نشد. از طرف دیگر با افزایش وزن در واحد سطح، مقادیر آب و بخار آب باقی مانده در منسوج، قابلیت عبور بخار آب و اندازه منافذ مویینه کاهش می یابد، اما در مورد نمونه 55(g/m2) به دلیل کاهش ناگهانی دانسیته جرمی، مقادیر ذکر شده از سایر نمونه ها بیشتر است.