بتن به عنوان اصلی ترین ماده مصرفی در امر ساخت و ساز، همواره در معرض آسیب ناشی از تهاجم مواد خورنده قرار دارد. از اینرو دانشمندان در پی یافتن موادی هستند که این نقیصه را برطرف نمایند. در بسیاری از سازه ها از جمله اسکله ها، سد ها، نیروگاههای حرارتی، تونل های انتقال آب، کف های صنعتی و ... ساخت بتن با قابلیت های ویژه از اهمیت زیادی برخوردار است. ورود نانومواد به عرصه تکنولوژی در تمامی علوم تحولات شگرفی ایجاد نموده است و استفاده از آنها بخصوص در امر ساخت بتن روز به روز گسترده تر می شود. استفاده از انواع پلیمرها نیز آنچنان روند روبه رشدی داشته است که قرن اخیر را قرن پلیمرها نامیده اند و انتظار می رود تا پایان دهه دوم قرن 21 میلادی مصرف جهانی پلیمرها بر مصرف محصولات فولادی پیشی بگیرد. در این رساله تاثیر نانوسیلیس بر خواص بتن های پلیمری با استفاده از پلیمر استایرن بوتادین (sbr) مورد ارزیابی قرار گرفته است. بتن های سیمان پلیمری، با درصدهای 10، 15 و 20 پلیمر، همراه با درصدهای صفر، 5/2، 5 و 5/7 نانوسیلیس نسبت به وزن سیمان مصرفی تهیه شده اند. نسبت آب به سیمان در تمامی بتن ها 3/0 بوده است. در نهایت آزمایش های مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته، مقاومت الکتریکی و درصد جذب آب نمونه ها در سنین 14، 28 و 90 روزه انجام گرفته و مورد ارزیابی قرار گرفته است.