تنوع ژنتیکی 60 جدایه از باکتری pseudomonas syringae pv. syringae، عامل پوسیدگی باکتریایی غلاف برگ برنج و بلایت باکتریایی برگ گندم، جمع آوری شده از خزانه و مزارع برنج و گندم استان گیلان، با استفاده از نشانگر rapd مورد ارزیابی قرار گرفت. تمامی 60 جدایه طی سال های 1384-1386 در استان گیلان شناسایی شده بودند. جدایه xanthomonas arboricola pv. pruni 2535 cfbp جداشده از آلو از کشور فرانسه به عنوان گروه خارجی مد نظر قرار داده شد. ده آغازگر به کار گرفته شده در مجموع 243 نوار چندشکل ایجاد کردند. بیشترین میزان اطلاعات چندشکل مربوط به آغازگر 9/70 (3529/0) و کمترین مقدار آن مربوط به آغازگر g13 (1565/0) بود. تجزیه واریانس مولکولی داده های rapd نشان داد که تفاوت ژنتیکی بین جمعیتی بیشتر از تفاوت درون جمعیت ها است. تجزیه خوشه ای جدایه ها بر اساس ضریب تشابه تطابق ساده و روش upgma در سطح تشابه 73% جدایه ها را در 4 گروه مجزا قرار داد. گروه اول شامل 9 جدایه مزرعه برنج، گروه دوم شامل 31 جدایه بود که در سطح تشابه 78% از دو زیر کلاستر شامل 2 جدایه از مزرعه برنج به همراه 9 جدایه از گندم و زیر کلاستر دوم در سطح تشابه 83% از دو زیر کلاستر شامل 13جدایه از گندم و 7 جدایه خوشه برنج تشکیل شد. گروه سوم شامل 20 جدایه بود، که در سطح تشابه 83% از دو زیر کلاستر شامل10 جدایه خزانه برنج به همراه 2 جدایه خوشه برنج و 6 جدایه خوشه برنج به همراه 2 جدایه خزانه برنج تشکیل یافت. گروه چهارم نیز شامل جدایه گروه خارجی بود. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که تنوع ژنتیکی بالایی بین جدایه های p. s. pv. syringae جداشده از برنج در مراحل مختلف رشد وجود دارد که با تجزیه داده های rapd قابل شناسایی است. همچنین آغازگرهای rapd به کار رفته قادر به تفکیک جدایه ها بر اساس میزبان نبودند.

چکیده سیزده جدایه fusarium graminearum عامل بلایت فوزاریومی سنبله گندم، جمع آوری شده از مناطق شمالی کشور (گرگان، ساری، کلاردشت و مغان) جهت بررسی میزان تولید توکسین don))deoxynivalenol به محیط کشت جو منتقل شدند و استخراج توکسین به دو روش ( ueno, 1987و hongxiang et al., 2009) صورت گرفت. مقدار توکسین تولید شده در جدایه ها با آزمون الایزا مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که تمامی نمونه ها قادر به تولید توکسین don بودند ولی مقدار این توکسین در جدایه های مختلف متغیر بود. جدایه های 4 و 5 جدا شده از ساری و جدایه 8 از گرگان و 11 از مغان بیشترین میزان don را تولید کرده اند. همچنین شدت بیماریزایی جدایه ها در ارقام حساس فلات و موروکو در گلخانه تعیین شد و نتایج نشان داد که جدایه شماره 4 و 5 و 6 بالاترین و جدایه های 7 و 9 و کمترین شدت بیماریزایی را داشتند. مقایسه نتایج آزمون بیماریزایی و نتایج آزمون الایزا نشان داد که جدایه های شماره 4 و 5 که دارای بیشترین شدت بیماریزایی بودند میزان don بالایی تولید کرده و جدایه 6 با وجود بیماریزایی بالا، غلظت توکسین کمی داشت. بنابراین می توان گفت که توکسین سبب شدت بیماریزایی می شود ولی در شرایط مزرعه و گلخانه تنها فاکتور بیماریزایی نیست. همچنین 33 خوشه آلوده از مزارع آلوده (گرگان، ساری و مغان) جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت در تمامی این نمونه ها نیز توکسین don با غلظت های مختلف ردیابی گردید. در این تحقیق آزمون الایزا به خوبی توانست توکسین don تولید شده در جدایه ها را حتی در مقادیر بسیار کم ردیابی نماید و همچنین میزان غلظت توکسین با استفاده از منحنی استاندارد محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که آزمون الایزا روشی بسیار مفید و قابل اعتماد برای ردیابی توکسین حتی در مقادیر بسیار کم می باشد. واژه های کلیدی: deoxynivalenol ، توکسین، الایزا، گندم، fusarium graminearum

پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی آمیخته های بازاریابی شرکت های فرنان و سه نان می پردازد، با این فرض که سطح آمیخته های بازاریابی بالاتر، نشان دهنده ی انتخاب درست استراتژی های شرکت و موفقیت آن از نظر رضایت مندی مشتریان و فروش بیشتر در بازار مربوط می باشد. جامعه آماری این تحقیق را خریداران محصولات شرکت های سه نان و فرنان در شهر قم تشکیل می دهند. روش نمونه گیری از نوع تصادفی می باشد و داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه از مشتریان فروشگاه های زنجیره ای تهیه شده است. پرسشنامه های تکمیل شده 382 مورد می باشد و تحلیل آماری به وسیله ی نرم افزار spss انجام گرفته است. تحقیق حاضر دارای 1 فرضیه اصلی و 4 فرضیه فرعی است؛ که در سطح 95 درصد مورد آزمون قرار گرفته اند. در نهایت فرضیه اصلی و فرضیات فرعی تایید شدند. همچنین از نظر میزان تاثیر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته، متغیر محصول، بیشترین اثر را بر سهم بازار صنایع غذایی دارد. متغیر توزیع با اندکی تفاوت در رتبه بعدی است، متغیر ترفیع در رتبه سوم و متغیر قیمت در رتبه چهدارم قرار دارد. در پایان، پیشنهادهایی راهبردی و پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی ارایه گردید که امید است در آینده مورد توجه پژوهشگران قرار گیرند.

گل جالیز گیاهانی انگل هستند که هرساله خسارت زیادی به گیاهان زراعی گلدار ازجمله گوجه فرنگی وارد می کنند. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر پاشش برگی غلظت های مختلف سالسیلیک اسید جهت برقراری مقاومت القایی در گیاه گوجه فرنگی علیه گل جالیز و اثر سالسیلیک اسید و گل جالیز بر تغییرات فعالیت آنزیم های دفاعی کاتالاز و پراکسیداز و الگوی بیان ژن های دفاعی wrky70 و 1, 3 glucanase? صورت گرفت. در ابتدا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور شامل غلظت های مختلف سالسیلیک اسید (0، 5/0، 1، 5/1، 2 میلی مولار) و زمان (زمان انتقال نشا، 7، 14 و 21 روز پس از انتقال نشاء) به اجرا درآمد. پس از اندازه گیری صفات مورفولوژیک و تحلیل داده ها، غلظت 5/1 میلی مولار 21 روز پس از انتقال نشاء به عنوان بهترین غلظت جهت کاهش خسارت انگل انتخاب گردید. برای بررسی تغییرات بیوشیمیایی و مولکولی، آزمایشی با چهار تیمار شامل شاهد، فقط تیمار سالسیلیک اسید، فقط تیمار با بذرگل جالیز، تیمار توأم سالسیلیک اسید و گل جالیز انجام شد. سپس از هر تیمار در زمان های صفر، 24، 72، 120 و 168 ساعت نمونه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین نشان داد تیمارهای مختلف اثر معنی داری بر فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز داشته است. تیمار سالسیلیک اسید سبب افزایش فعالیت پراکسیداز وکاهش فعالیت آنزیم کاتالاز شد. فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمارگل جالیز در ساعات 24 و 120 حداکثر فعالیت را داشته است. مصرف توأم دو تیمار نیز تا ساعت 72 روند نزولی و پس از آن روند صعودی داشت. نتایج بررسی بیان ژن نشان داد که تیمار سالسیلیک اسید، گل جالیز و تیمار توأم گل جالیز و سالسیلیک اسید سبب افزایش بیان ژن wrky70 در زمان 72 ساعت شده است اگرچه شدت بیان در تیمار سالسیلیک اسید بیشتر و در تیمار گل جالیز کمترین میزان بوده است. میزان بیان نسبی ژن 1, 3 glucanase? در تیمار سالسیلیک اسید و تیمار توام در زمان 120 حداکثر بود. اما در تیمار گل جالیز روند یکنواختی از بیان ژن مشاهده شد که در زمان 72 بیشتر از ساعات دیگر بود.