دیابت، فشارخون بالا، سنگهای کلیوی، سرطان و اختلالات ارثی می توانند باعث بروز بیماریهای مزمن کلیه نظیر: بیماریهای گلومرولی، سنگها، تومورها و ضایعه التهابی دستگاه ادراری شوند. بررسی تصویر نمونه های رسوب ادرار به صورت شمارش صحیح سلولهای موجود شامل: گلبول قرمز خون (rbc )، گلبول سفید خون (wbc )، سلول اپی تلیال ، کست و کریستال بهمراه یافته های بالینی، به تشخیص این نوع بیماریها کمک می کند. در این تحقیق رویکردی مبتنی بر تبدیل موجک، تحلیل مولفه های اصلی((pca و دسته بندی کننده بیز برای تشخیص نوع سلول ارائه گردیده است. همچنین از شبکه عصبی احتمالاتی (pnn ) برای تشخیص نوع بیماری کلیوی استفاده شده است. نتایج ارزیابی رویکرد معرفی شده مبنی بر محاسبه میانگین سنجه های حساسیت ((se ، اختصاصی بودن ((sp و صحت به ترتیب برابر با : 99% ، 97% و 98.33% ، بیانگر عملکرد بهتر این رویکرد نسبت به روشهای دیگر است. همچنین، مقدار se برابر با 97.77% در مرحله تشخیص نوع بیماری، حاکی از موفقیت بالای الگوریتم پیشنهادی می باشد . این رویکردها فرآیندهای تشخیص و شمارش سلولها را با دقت بالا انجام داده و می توانند در تعیین نوع بیماری مفید واقع شوند.

مقدمه: سرطان پستان یکی از مهمترین معضلات بهداشتی درمانی در میان زنان است و هیچ سرطانی برای خانم ها نگران کننده تر از سرطان پستان نیست. داروهای ضد سرطان بدلیل ناهمگونی بافت سرطانی و فشار درونی آنها به سختی وارد بافت می شوند و این امر سبب کاهش پاسخ مطلوب به دارو شده و نیز سمیت داروهای تجویز شده را افزایش می دهد. جهت غلبه براین مشکل امروزه از یک روش درمانی جدید بنام حاملین دارو یا سیستم انتقال دارو استفاده می شود. لیپوزوم ها بعنوان یکی از این سیستم های انتقال دارو شناخته شده اند. مواد و روش ها: لیپوزوم های حاوی بار الکتریکی منفی از طریق اختلاط مواد شیمیایی دستیل فسفات، کلسترول و فسفاتیدیل کولین به نسبت 1:2:1 تهیه گردید. بعلاوه لیپوزوم های فاقد بار الکتریکی به طریق مشابه از ترکیب فسفاتیدیل کولین- کلسترول به نسبت 1:1 تهیه گردید. سپس لیپوزوم ها با غلظت های 5، 2، 1، 0/5و 0/2 میلی گرم بر میلی لیتر با داروی doxorubicin پر شدند. میزان سمیت سلولی غلظت های مشابه داروی dox آزاد در برابر داروی dox محصور در لیپوزوم های مذکور در زمان های 24، 48 و 72 ساعت مورد سنجش و مقایسه قرار گرفت. نتایج با آزمون t مورد آنالیز آماری قرار گرفت و معنی دار بودن یا نبودن آن در مقایسه با گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان می دهد که سمیت سلولی داروی dox محصور در لیپوزوم بدون بارالکتریکی نسبت به دارو در حالت آزاد بیشتر است، بطوریکه سمیت سلولی در غلظت 5 mg/ml دارو در دوره زمانی 24، 48 و 72 ساعت در لیپوزوم بدون بارالکتریکی به ترتیب مقادیر 88/37، 91/7و 93/4 بدست آمد بطوریکه میزان سمیت سلولی دارو به حالت آزاد در غلظت و زمان مشابه به ترتیب مقادیر72/34، 79/41 و 79/9 بدست آمد. همچنین میزان سمیت سلولی داروی محصور در لیپوزوم دارای بار منفی نسبت به داروی آزادکاهش قابل توجهی نشان داد بطوریکه در غلظت mg/ml 5 و برای دوره زمانی 24، 48 و 72 ساعت درصد سمیت سلولی داروی محصور در لیپوزوم با بارمنفی به ترتیب مقادیر 59/40، 67/28 و 74/56 بدست آمد. نتیجه گیری: لیپوزوم های بدون بارالکتریکی توانایی افزایش اثر سمیت سلولی داروی dox را در مقایسه با شکل آزاد دارا هستند. در نتیجه می توان از این اشکال دارویی جهت بهبود تأثیر داروی dox و کاهش اثرات سمی آن پس از تکمیل این آزمایشات در شرایط محیط زنده بدن بیمار یا حیوان مدل استفاده کرد.

سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از علل شایع بروز ناباروری در خانم ها است. گرچه نیتریک اکساید (no) یکی از عوامل موثر در ایجاد این نشانگان معرفی شده ولی شواهد کافی در تایید نقش آن ارائه نگردیده است. در این پژوهش دخالت(no) در بروز این نشانگان به کمک بیش تحریکی نیتریک اکساید سینتاز (آنزیم مولد (no تحقیق شد. از پیش-تزریق نالوکسون که دارای اثر ضد التهابی است برای تشخیص بهتر نقش no به عنوان یک فاکتور التهابی در ایجاد این سندرم استفاده شد. روش ها: حیوانات مورد آزمایش موش های ماده نژاد ویستار (وزن 220-200 گرم ) بودند که در شرایط استاندارد نگه داری و با تست پاپ-اسمیر از نظر فاز استروس مطالعه شدند. موش هایی که در مرحله ی دی استروس بودند به گروه های آزمایشی و کنترل تقسیم بندی شدند. گروه های آزمایشی ال-آرژینین را (200-50 میلی گرم/کیلو گرم) طی 1?-9 روز (هر روز یک بار) ) داخل صفاقی دریافت کردند. گروهی از حیوانات 30 دقیقه قبل از ال-آرژینین، نالوکسون (?.0 میلی گرم/کیلو گرم) دریافت کرد. حیوانات شاهد تنها سالین (کیلو گرم/میلی لیتر1) گرفتند. در پایان تخمدان حیوانات برای بررسی هیستوشیمی و هیستوپاتولوژیک در فرمالین 10% تثبیت شد و از قلب حیوانات خون تازه تهیه شد تا عوامل سرولوژیک مورد بررسی قرار گیرد. فعالیت آنزیم nos به کمک nadph-diaphorase (مارکر اصلی (nos مطالعه گردید. نتایج: تخمدان موش های تیمار شده با ال-آرژینین در مقایسه با گروه شاهد و گروهی که با پیش تزریقی نالوکسون مواجه بود، ساختارهای کیستیک را معنی دار نشان داد. و در بین عوامل سرولوژیک سطح عوامل لیپیدی افزایش معنی‏دار را نسبت به کنترل منعکس نمود. فعالیت آنزیم nos در گروه ال-آرژینین نسبت به گروه های شاهد و دریافت کننده نالوکسون تفاوت نشان داد. بحث و نتیجه گیری: در ایجاد سندرم تخمدان پلی کیستیک نقش پدیده ها و عوامل التهابی بسیار محتمل دانسته شده است. no به عنوان یک پیش ساز التهابی ممکن است در بروز این سندرم نقش کلیدی داشته باشد. بنابراین به کمک بیش تحریک آنزیم مولد این عامل می‏توان مدل مناسب سندرم را تهیه کرد.

پیشینه و اهداف: نشانگان تخمدان پلی کیستیک به وسیله نیتریک اکساید (nitric oxide: no) به عنوان یک ماده پیش- التهابی در موش های سفید بزرگ از نژاد ویستار القا شد. این مطالعه کارایی ضد التهابی نالوکسان را بر زادآوری موش های مبتلا به نشانگان تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovarian syndrome: pcos) که توسط نیتریک اکساید (no) القا شده، بررسی می کند. مواد و روش ها: موش های ماده نژاد ویستار (با وزن 250-200 گرم) به عنوان حیوانات مورد آزمایش انتخاب و تحت شرایط استاندارد نگهداری شدند. به منظور حفظ چرخه جنسی حیوانات در مرحله دی استروس، از موش های ماده باکره استفاده شد. ال- آرژینین (50 میلی گرم/کیلو گرم) به عنوان پیش ساز no، به شکل داخل صفاقی طی یک دوره 9 روزه، روزی یکبار، تزریق شد. گروه شاهد تنها سالین (1 میلی لیتر/کیلو گرم)را 9روز، روزی یک بار دریافت کرد. برای بررسی اثر ضد التهابی نالوکسان بر باروری موش های درمان شده با ال- آرژینین، گروه دیگری از موش ها 30 دقیقه قبل از دریافت ال-آرژینین (50 میلی گرم/کیلو گرم) نالوکسان (?/0 میلی گرم/کیلو گرم) را به صورت داخل صفاقی در مدت 9 روز دریافت کردند.گروه چهارم برای مقایسه، فقط نالوکسان (?/0 میلی گرم/کیلو گرم) را دریافت کرد. بعد از کامل شدن تزریقات موش های ماده با موش های نر بالغ برای جفت گیری جفت شدند. پس از مشاهده پلاک واژنی، موش های ماده جدا و روز صفر بارداری تعیین شد. مادر ها در روزهای 19 و 20 حاملگی جراحی شدند و تخمدان ها و رحم به روش هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شدند. تعداد جنین ها، وزن و طول تاج- کفل (crown-rump length:crl) آن ها به شکل مجزا بررسی و بین گروه ها مقایسه شد. نتایج: ساختارهای کیستیک در تخمدان موش های تیمار شده با ال- آرژینین در مقایسه با کنترل مشاهده شد که این ویژگی در گروه دریافت کننده نالوکسان مشاهده نشد. تعداد جنین ها در موش های تیمار شده با ال- آرژینین کاهش یافت، ولی در وزن جنین ها و یا crl تغییری مشاهده نشد. اندومتر رحم در گروه تیمار شده با ال- آرژینین رشد داشت اما رشد اندومتر و افزایش سطح و چین خوردگی های رحم تحت تجویز نالوکسان نسبت به گروه فوق و کنترل قابل ملاحظه بود. نتیجه گیری: نالوکسان توانست تغییرات سیستم تولید مثل القا شده توسط تحریک سیستم نیتریک اکساید را مهار کند. پژوهش حاضر کارایی نالوکسان را بر زادآوری موش های مبتلا به pcos نشان می دهد. لغات کلیدی: زاد آوری، سندرم تخمدان پلی کیستیک، نیتریک اکساید، نالوکسان.

تک بلور های lif آلاییده شده با فلزات mg یا al یا ti و یا ترکیباتی از این عناصر، سالهاست به عنوان آشکارساز پرتوهای هسته ای به کار می روند. پس از پرتوگیری این بلورها، الکترون های ظرفیت اتمهای تشکیل دهنده آنها جدا شده و در دام های مربوط به ناخالصی ها گرفتار می شوند. در اثر اعمال انرژی گرمایی به این آشکارسازها الکترون های به دام افتاده آزاد و با حفره های مربوطه ترکیب و فوتون های مرئی تولید می نمایند. هدف از این تحقیق، مشخص کردن دقیق فرایند فیزیکی تولید فوتون های گرمالیانی می باشد. جهت آشنایی با رخدادهای تولید فوتون در داخل بلور از سه روش اندازه گیری (طیف جذبی بلورها، درخشندگی گرمالیانی و رسانندگی یونی) و یک روش شبیه سازی کوانتومی dft استفاده شده است. با توجه به این که بلور استفاده شده عایق بوده و گاف انرژی زیادی دارد و دام های الکترون ها در دمای حدود k400 تخلیه می گردند، شبیه سازی کوانتومی ساختار بلور و ترازهای انرژی درون گاف ممنوعه را قبل و بعد از پرتودهی مشخص می نماید. با استفاده از نتایج سه آزمایش فوق الذکر مقدار انرژی فعال سازی به صورت تجربی و مجزا برای هر دام محاسبه گردیده است. طیف جذبی بلورهای پرتو دیده، یک قله جذب برای lif خالص در طول موج nm250 نشان داده است. قله های جذب برای همین بلور پرتو دیده ولی آلاییده شده با mg علاوه بر nm250 در طول موجهایnm 313 وnm 225 نیز جذب داشته است. انرژی فعال سازی مربوط به دامهای nm 225 ، nm250 و nm 313 به ترتیب ev 033/0± 33/0، ev 012/0 ± 21/0 و ev013/0± 16/0 بوده است. انرژی های فعال سازی که از طریق آزمایش درخشندگی گرمالیانی و رسانندگی یونی به دست آمده بترتیب برابر ev 61/0 و ev 79/0 می باشند. ترازهای انرژی مربوط به ناخالصی های تک بلور lif نانو ساختار که از روش شبیه سازی dft به دست آمده اند با مقادیر انرژی های فعال سازی الکترون های بدام افتاده که در روش های تجربی بدست آمده است مطابقت منطقی دارند. لذا با توجه به عناصر آلاییده کننده دوظرفیتی mg که باعث حذف یک یون مثبت li (ایجاد یک جای خالی یون مثبت) می گردد و اینکه انرژی فعال سازی سه روش آزمایشگاهی تقریبا یکسان هستند، لذا فرایند تولید tl می تواند حرکت این جای خالی های یون مثبت بوده که باعث فرو ریختن دام الکترون هایی که توسط mg تولید شده و در نهایت آزاد سازی الکترون ها باشد. این الکترون ها با حفره های بدام افتاده در نزدیکی طیف ظرفیت ترکیب و فوتون مرئی تولید می نمایند. نتایج شبیه سازی dft نشان می دهد که با افزایش ناخالصی mg+2 در ساختار بلور، گاف انرژی به شدت کاهش و ترازهای انرژی زیادی نزدیک طیف رسانش بوجود می آید. این ترازهای انرژی مربوط می شود به قله های الکترونی که با آلاییده شدن lif بوجود آمده اند. در اثر عملیات حرارتی این بلورهای پرتودیده، الکترون های بدام افتاده ناپایدار شده به طیف رسانش مهاجرت می نمایند. انرژی حرارتی لازم جهت تولید tl از مراکز z ، تقریبا برابر است بامقدار گاف انرژی که توسط dft محاسبه گردیده است.

مقدمه: مرفین گیرنده ی اپیوئیدی و نالوکسان آنتاگونیست آن است. این تحقیق به بررسی تداخل مرفین با نالوکسان در غلبه بر عارضه تخمدان پلی کیستیک در موش سفید آزمایشگاهی که بر اثر بیش تولید نیتریک اکساید دچار تخمدان های پلی کیستیک شده، می پردازد. مواد و روش ها: موش های ویستار ماده با محدوده وزنی200-250 گرم به صورت باکره در فاز دی استروس چرخه جنسی نگه داری شدند. این حیوانات برای طراحی آزمایش ها بر اساس دریافت نالوکسان و یا نالوکسان و مرفین به دو دسته. تقسیم شدند. حیوانات تزریق داخل صفاقی پیش ساز نیتریک اکساید یعنی ال-آرژینین (50 میلی گرم/کیلوگرم یک بار در روز) را در طول 9 روز تجربه کردند (گروه کنترل فقط سالین گرفت). 30 دقیقه قبل از ال-آرژینین، نالوکسان (4/0 میلی گرم بر کیلو گرم) داده شد و و 10 دقیقه قبل از آن مرفین (5 میلی گرم بر کیلو گرم) تزریق شد. پس از اتمام آزمایش ها، حیوانات بیهوش و جراحی شدند و تخمدان ها و رحم حیوانات جمع آوری و بررسی شد. نتایج:. نمونه های تخمدان به دست آمده از موش های تحت تیمار ال-آرژینین منظره پلی کیستیک داشت. با پیش دریافت نالوکسان و مرفین هم کیست زائی اتفاق افتاد. بحث و نتیجه گیری: مرفین و نالوکسان احتمالا در بر هم کنش با رسپتورها باعث بروز اثرات مشابه pcos می شوند.