در فضای رقابتی امروز، شرکت ها به دنبال ابزارهایی هستند تا بتوانند هزینه های خود را در حد امکان کاهش دهند. زنجیره تأمین به عنوان پروسه ای که نیازمند مدیریت صحیح و جامع است، یکی از حوزه های مهم برای بررسی هزینه های هر سازمان و عملکرد این سازمان ها می باشد.تهیه، تولید و توزیع، سه هسته اصلی یک زنجیره تأمین را تشکیل می دهند، که نیازمند هماهنگی هر چه بیشتر هستند. در این پژوهش، یک مدل برنامه ریزی اصلی چند دوره ای، چند محصولی در یک زنجیره تأمین سه سطحی، به منظور یکپارچگی سطوح زنجیره، بررسی شد. توسعه مدل با ورود بحث فسادپذیری محصولات به آن انجام شد، تا مدل، هرچه بیشتر به فضای واقعی نزدیک تر شود. مدل توسعه داده شده به دنبال حداکثر سازی سود زنجیره در یک بازار گسترده است که هزینه های تهیه، تولید، نگهداری و حمل و نقل را نیز در نظر می-گیرد.در مدل های واقعی، عدم قطعیت یک عامل اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش نیز برخی از پارامترهای مدل، همچون، قیمت خرید، هزینه های تولید، نگهداری و انتقال، قیمت فروش و مقدار تقاضا، به علت ماهیتشان به صورت غیرقطعی در نظر گرفته شدند.برای مقابله با عدم قطعیت پارامترها، از رویکرد بهینه سازی استوار استفاده می شود.نتایج عددی برای مسأله نمونه نشان می دهد که مدل استوار این مسأله، ضمن اینکه جوابهایی با سود بیشتر تولید می کند، دارای استواری بیشتری بوده و تغییرات سود آن نسبت به مدل قطعی بسیار کمتر است. می توان از روش مدل سازی و همچنین روش مواجهه با عدم قطعیت که در این پایان نامه مطرح گردید در سایر موارد دنیای واقعی نیز استفاده کرد.