رشد سریع شهرها و توسعه کالبدی آن ها موجب بروز بحران های مختلف در زندگی شهری نظیر مشکلات محیطی و نزول کیفیت محیط شهرها شده است. در کشور ما هم به دنبال افزایش شهرنشینی و سرعت بالای تغییرات در بافت های شهری به دلایل مختلف، کیفیت محیط در نواحی شهری به شدت تنزل یافته است. بحران کیفیت در محیط های شهری، توجه به رویکردهای موثرتری را که قابلیت های اجرایی بیش تری داشته باشند، به یک موضوع جدی تبدیل کرده است. شهر زنجان به عنوان یکی از شهرهای میانه اندام کشور از بحران کیفیت محیط شهری بی نصیب نمانده و با مشکلات فراوانی در ابعاد مختلف کیفیت محیط شهری روبروست. تحقیق حاضر ابعاد کالبدی – فضایی کیفیت محیط شهری بافت میانی شهر زنجان را با استفاده از مدل ahp در محیط arc gis مورد ارزیابی و تحلیل قرار داده است. یافته های تحقیق بیانگر وضعیت نامطلوب شاخص های کالبدی – فضایی کیفیت محیط شهری در این محدوده بوده و نشان می دهد که از کل مساحت بافت میانی، 6/39 درصد به عنوان مناطق نامطلوب می باشند. یافته های حاصل از پهنه بندی محدوده بافت میانی شهر زنجان از لحاظ میزان مطلوبیت ابعاد کالبدی – فضایی کیفیت محیط شهری نشان می دهد که محلات ترانس، بی سیم، قیر باشی، دروازه ارک، گونیه، درمانگاه و تا حدودی محلات امجدیه، صفا و مقدم در بین محلات بافت میانی زنجان در وضعیت نامطلوب و نامناسب قرار دارند. در نهایت پیشنهادات و راهکارهایی برای برون رفت محلات نامطلوب از بحران کیفیت محیط شهری در ابعاد کالبدی – فضایی ارائه شده است. واژگان کلیدی: ارزیابی، ابعاد کالبدی – فضایی، کیفیت محیط شهری، بافت میانی زنجان، مدلahp، نامطلوب