امروزه به علت افزایش استفاده از انواع نامنظمی در سازه ها که ناشی از ملاحظات معماری و نوع خاص کاربری سازه می باشد، آیین نامه های لرزه ای کشورهای مختلف، همواره درحال ارزیابی و بازنگری ضوابط مربوط به سازه های نامنظم می باشند. یک نوع خاص نامنظمی در سازه ، پس رفتگی در ارتفاع آن می باشد که تاثیر قابل ملاحظه ای بر عملکرد لرزه ای سازه دارد. در این تحقیق با در نظرگرفتن چندین نوع قاب بتنی خمشی با الگوی پس رفتگی متفاوت، که براساس آیین نامه 2800 و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان طراحی شده اند، به بررسی عملکرد لرزه ای آنها پرداخته می شود. به این منظور پس از مدلسازی و تحلیل استاتیکی و دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی قاب ها، پاسخهای غیرخطی آنها شامل تغییرشکل نسبی طبقات و چرخشهای پلاستیک اعضای قاب ها محاسبه شده و مورد ارزیابی قرار می گیرند.همچنین دقت روش بار افزون در تعیین عملکرد لرزه ای سازه های نامنظم، مورد ارزیابی قرار می گیرد. جهت بررسی عملکرد لرزه ای سازه های طراحی شده، از ضوابط آیین نامه fema273و fema356 استفاده می شود. نتایج تحلیل دینامیکی غیرخطی نشان می دهدکه قابهای منظم به طور کلی سطح عملکرد ایمنی جانی را تأمین می کنند، اما ممکن است تعدادی از اعضا، به صورت موضعی، عملکرد ضعیف تری از سطح عملکرد ایمنی جانی داشته باشند. این در حالی است که با ایجاد پس رفتگی و افزایش شدت نامنظمی در ارتفاع، سطح عملکرد قابها به شدت کاهش یافته و حتی دچار تخریب کلی می شوند.همچنین نشان داده می شود که غالباً اعضایی که در محل وقوع نامنظمی قرار دارند، بیشترین خسارت را تجربه کرده و برای اینکه عملکرد آنها در سطح ایمنی جانی باقی بماند باید به شیوه مناسبی تقویت شوند. از نتایج دیگر این تحقیق این است که روش بارافزون در ارزیابی عملکرد قابهای دارای پس رفتگی در ارتفاع، مناسب نبوده و نتایج آن با نتایج تحلیل دینامیکی غیرخطی اختلاف زیادی دارد.