وجود و ماهیت از مباحث بسیار مهم تاریخ فلسفه است که شاید بتوان گفت در تمامی ادوار تاریخ فلسفه، این مساله به نحو اساسی مطرح بوده و فلاسفه درباره آن نظر داده اند. از جمله فلاسفه فرانسیس سوارز، فیلسوف مهم قرون وسطی است. وی در اوج شکوفایی و تحولات اسپانیا زندگی می کرد. دورانی که تحولات اساسی در حال رخ دادن بود. سوارز از یک طرف متعلق به عصر سیمین مدرسی است که اگرچه شباهت های زیادی با عصر زرین دارد اما تفاوت های قابل توجهی هم دارد. وی تاثیر زیادی در میان کاتولیک ها و حتی فرقه های دیگر مسیحی داشت. از طرف دیگر متعلق به دوران تجدد است که بنا به نظر برخی پایه گذار برخی از اصول این دوران است. کتاب مباحثات مابعدالطبیعی وی خلاصه ای دقیق و کامل از اندیشه قرون وسطی است که به شیوه ای جدید و همراه با اندیشه های خود سوارز ارائه شده و نمایان گر دوران گذار از قرون وسطی به دوران مدرسی است. سوارز اگرچه تعلق زیادی به دوران مدرسی دارد اما راهگشای دوران جدید است. در این نوشتار با معرفی جایگاه سوارز در تاریخ فلسفه، به سیر اجمالی مبحث وجود و ماهیت نزد فیلسوفان ماقبل سوارز خواهیم پرداخت. در فصل بعد دیدگاه سوارز را مطرح خواهیم نمود. وی موضوع مابعدالطبیعه را هستی از آن جهت که هستی واقعی است قرار می دهد. در ادامه توضیح خواهیم داد که مراد وی از هستی واقعی چیست و سپس ماهیت را در نظرگاه وی تبیین خواهیم کرد. در ادامه هم نتایج دیدگاه وی در سایر مسایل مابعدالطبیعه را خواهیم پرداخت. در فصل آخر هم انتقادهایی را که به اصالت وجود سوارز مطرح شده را بررسی کرده و نگاهی به تاثیرات وی بر تاریخ فلسفه جدید خواهیم داشت.