هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش فرصت¬های آموزشی- پژوهشی و خودکارآمدی پژوهشی در آماد¬¬گی¬های شناختی-عاطفی خلاقیت پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد رشته¬های روان¬شناسی، مدیریت آموزشی، مشاوره، علوم سیاسی، حسابداری، علوم اجتماعی، اقتصاد، کتابداری، زبان انگلیسی، کارآفرینی، تربیت بدنی، حقوق مشغول به تحصیل در دانشکده¬های روانشناسی، علوم اجتماعی و ادبیات و علوم انسانی دانشگاه رازی بود. 288 نفر از طریق نمونه گیری سهمیه¬ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای های مورد استفاده در این پژوهش، سه پرسشنامه¬ی فرصت¬های آموزشی- پژوهشی، خودکارآمدی پژوهشی و آمادگی شناختی- عاطفی خلاقیت پژوهشی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. به¬ منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی اکتشافی، معادلات ساختاری، همبستگی پیرسون، رگرسیون، تحلیل واریانس و t مستقل استفاده شد. با اجرای الگوی معادلات ساختاری برای آزمون رابطه فرصت¬های آموزشی- پژوهشی با خودکارآمدی پژوهشی و آمادگی¬های شناختی- عاطفی خلاقیت پژوهشی دانشجویان مشخص شد که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی بر خوردار است (068/0=rmsea، 97/0 ,nnfi=97/0=nnfi ,93/0=gfi و 86/0 =agfi). تمام ضرایب مسیر از فرصت¬های آموزشی- پژوهشی به خودکارامدی پژوهشی و آمادگی شناختی - عاطفی خلاقیت پژوهشی و خودکارآمدی پژوهشی به آمادگی شناختی - عاطفی خلاقیت پژوهشی قوی و معنادار بود. میزان درصد تبیین واریانس حاصل از معادلات ساختاری نشان داد که 64 درصد آمادگی شناختی-عاطفی خلاقیت ¬پژوهشی از طریق خودکارآمدی¬پژوهشی و فرصت¬های آموزشی- پژوهشی قابل تبیین است و 15 درصد آمادگی¬های شناختی - عاطفی خلاقیت پژوهشی از طریق فرصت¬های آموزشی پژوهشی قابل تبیین است. کلمات کلیدی: خلاقیت پژوهشی، پژوهش، خودکارآمدی پژوهش، آمادگی شناختی - عاطفی، محیط