تحقیق حاضر با هدف شناسایی و طبقه بندی دوکفه ای ها ی سواحل بحرکان در خلیج فارس در طی چهار فصل از بهار 1388 تا زمستان 1388 انجام گرفت. نمونه برداری به طور فصلی و با استفاده از گراب ون وین از 4 ایستگاه و با فاصله 0.5 مایل از همدیگر و در محدوده عمق 8 متری انجام شد، سپس نمونه های جمع آوری شده شمارش و به وسیله کلید های شناسایی معتبر شناسایی گردید. طبق این بررسی 16 گونه متعلق به 9 خانواده شناسایی گردید که اسامی علمی 9 خانواده عبارتند از: nuculidae، arcidae، mytilidae،carditidae، cardiidae، ،lucinidae، crasstelidae، veneridae، corbiculidae. اسامی علمی 16 گونه شناسایی شده عبارتند از: nuculoma layardii، acar plicata ، acar abdita، solamen vaillanti، fulvia fragile، trachycardium lacunosum، laevicardium papyraceum، bellucina sempriana ،carditopsis majeeda، bathytormus radiatus ، paphia undulate، paphia textile، bassina calophylla، circentia callipyga، corbula suculosa، corbula taitensis . درصد فراوانی هریک از خانواده ها و گونه ها در طول مدت مطالعه و بررسی محاسبه شد که از میان آن ها، خانواده veneridae با 39.96 درصد و گونه circentia callipyga با 36 درصد بیشترین درصد فراوانی را به خود اختصاص داده بودند. همچنین شاخص های تنوع، غالبیت و ترازی زیستی برای آنها محاسبه گردید. شاخص شانون – وینر، بیشترین تنوع گونه ای را در بهار و کمترین آن را در پاییز نشان داد، شاخص غالبیت سیمپسون، کمترین غالبیت را در فصل بهار و بیشترین غالبیت را در در فصل پاییز نشان داد. بیشترین و کمترین میزان ترازی زیستی به ترتیب در فصل های تابستان و پاییز مشاهده گردید.

این مطالعه با هدف شناسایی و طبقه بندی شکم پایان ((gastropoda سواحل بحرکان در خلیج فارس e) َ55/?49-َ30/?49 و nَ15/?30- َ50 /?29)، از بهار تا زمستان سال 1388، انجام گرفت. نمونه برداری به صورت فصلی و با استفاده از گراب ون ویین ( با سطح 0.0625 متر مربع) از 4 ایستگاه در ناحیه بین جزر و مدی و در عمق 20-8 متری انجام شد، سپس نمونه های جمع آوری شده شمارش و با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر، شناسایی گردیدند. طبق این بررسی، 14 گونه شکم پا متعلق به 4 راسته، 6 فوق خانواده و 11 خانواده شناسایی گردید. اسامی گونه ها به شرح زیر می باشند: truncatella marginata, stosicia annulata, cerithium scabridum, melanella cumingii, niso venosa, coralliophila rubrococcinea, mitrella cartwrighti, zafra comistea, zafra selasphora, nassarius fenistratus, ancilla exigua, gibberula mazagonica, odostomia eutropia, atys cylindrica. درصد فراوانی هریک از گونه ها، در سراسر دوره مطالعاتی محاسبه شد که براساس آن، گونه nassarius fenistratus با 25.49 درصد، گونه غالب در ناحیه بحرکان محسوب می شود. همچنین شاخص های تنوع، غالبیت و ترازی زیستی محاسبه گردید. شاخص شانون- وینر، بیشترین تنوع گونه ای را، در فصل پاییز و کمترین را، در فصل بهار نشان داد. شاخص غالبیت سیمپسون، بیشترین غالبیت را، در فصل پاییز و کمترین را، در فصل بهار نشان داد. همچنین بیشترین میزان ترازی زیستی متعلق به فصل پاییز و کمترین آن متعلق به فصل بهار بود.