پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش نوروفیدبک بر توانایی محاسباتی و ادراک دیداری دانش آموزان مبتلا به اختلالات ریاضی در شهر کرج اجرا شده است. از آنجایی که این پژوهش، مطالعه ای شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمون و گروه گواه می باشد، به همین منظور نمونه ای با حجم 20 نفر به صورت در دسترس از بین دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری در سنین 10، 11 و 12 سال انتخاب شدند و در دو گروه 10 نفره که یکی تحت آموزش نوروفیدبک و دیگری گواه بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند.پرسشنامه دموگرافیک- اجتماعی، خرده آزمون های (محاسبه عددی و حافظه عددی) مقیاس هوش وکسلر کودکان (r-wisc) و آزمون ادراک دیداری فراستیک در مورد آنها اجرا شد و از طریق تحلیل کو واریانس ancova و تحلیل واریانس چند متغیری manova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این آزمون ها برای کلیه دانش آموزان به صورت پیش آزمون و پس آزمون و به فاصله 10 هفته اجرا شد.یافته ها نشان می دهند که آموزش نوروفیدبک بر افزایش توانایی محاسباتی (محاسبه عددی با اندازه اثر 49/0، حافظه عددی با اندازه اثر 62/0) و ادراک دیداری با اندازه اثر 81/0 و با 01/0 خطا تاثیر داشته است بدین معنا که باعث افزایش میزان توانایی های محاسباتی و ادراک دیداری و همچنین سرکوب امواج تتا در دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است، اما در افزایش موج بتا، تأثیر معنا دار نداشته است. آزمون تحلیل واریانس چند متغیری در پس آزمون نشان داد که توانایی محاسباتی (محاسبه عددی و حافظه عددی) با 05/0 خطا در دانش آموزان گروه آزمایش بیشتر است. در کل می توان نتیجه گرفت که از آموزش نوروفیدبک می توان به عنوان یک راهبرد آموزشی در درمان اختلال ریاضی استفاده کرد.