این پژوهش باهدف بررسی تأثیر کیفیت روشنایی معابر بر میزان احتمال وقوع تصادف و کیفیت زندگی شهروندان مناطق ولیعصر و عباسی انجام شده است. ابزار تحقیق پرسشنامه است که بر اساس نمونه گیری اتفاقی، اطلاعات 50 نفر از شهروندان این مناطق جمع آوری و با رهیافت مدل یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفته است. روایی پرسشنامه توسط اساتید بررسی و تأیید گردید و برای تعیین میزان پایایی بخش های مختلف پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید (0/82 ، 0/63 و 0/60). نتایج تحقیق بیانگر آن است که کیفیت روشنایی معابر به شدت بر روی احتمال وقوع تصادف و کیفیت زندگی شهروندان تأثیر می گذارد. به عبارت دیگر، جهت کاهش احتمال وقوع تصادف در اوقات شبانه و افزایش کیفیت زندگی شهروندان باید کیفیت روشنایی معابر بهبود یابد. جهت بهبود کیفیت روشنایی معابر باید ویژگی های «یکنواختی روشنایی»، «فراگیری خدمات روشنایی»، «توزیع فرکانس مطلوب»، «درخشندگی چراغها که منجر به خیرگی می شود»، «سایه های مزاحم»، «مقدار نور کافی» و «نورپردازی مناسب» در منطقه تعدیل یابد.