نیترامین های حلقوی عضو گروه بزرگی به نام پیش رانه ها هستند. اهمیت مطالعه محاسباتی در این زمینه به خاطر محدودیت این مواد که ناشی از خطرات انفجاری و ناپایداری شان است می باشد. در این کار گروهی از نیترامین های یک، دو، و سه حلقه ای، که با جانشین ساخت گروه های f-,h و no2 بر ساختمان آن ها طراحی شدند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه تمام مراحل به صورت آغازینبوده و از روش های rhf و b3lyp با راه کار های خود سازگاری استفاده شده است. مجموعه پایه های به کار رفته در این کار شامل g6-31 و g+ +6-31 هستند. تمام محاسبات کوانتمی توسط نرم افزارهای گایوسین و هایپرکم انجام شده است. ضربه ویژه رابطه مستقیم با دو پارامتر n - , hdctonation دارد، که به ترتیب برابر نسبت m مول گازهای تولید شده به وزن مولی ماده منفجره و کرمای انفجار هستند. با افزایش فلویور به نیترامین های تک حلقه ای، گرمای انفجار افزایش می یابد. این نتایج بر خلاف نیترامین های دو و سه حلقه ای است. در نیترامین های دو و سه حلقه ای افزایش گروه نیترو و به دلیل اثر پایدار کنندگی این گروه، باعث کاهش گرمای انفجار می شود. به هر حال این مسیله می تواند وضعیت مطلوبی برای سنتز این مواد باشد. نیترامین های بدون استخلاف، اعم از یک، دو یا سه حلقه ای دارای نسبت n - بیشتری در مقایسه با m نیترامین های با استخلاف هستند. روش محاسباتی det(b3lyp در این تحقیق نتایج بهتری ارایه کرده است. تغییر مجموعه پایه ها تاثیر ناچیزی در نتایج داشته است. محاسبات نشان داد که ترکیبی از عوامل فوق به همراه اثرات هندسی مولکول، می تواند ما را قادر سازد تا مواد منفجره مطلوبی را فبل از سنتز، پیش بینی کنیم.

آثار به جا مانده از عصر هخامنشی نشان از آن دارد که آنها از هنر تجسمی دوری می جسته و از نمادها به نحو شایسته ای در آثار خود استفاده می کرده اند.نمادها در این عصر صرفا جهت زیبایی و تزیین به کارنمی رفت بلکه همه چیز نماد رمزی و قومی خاص خود را داشته و به کار بردن آنها دارای معانی و مفاهیم خاص خود بوده است، در حقیقت می توان گفت نمادها یک زبان یا نوشته بوده که با گذشت زمان فراموش گردیده است و یا معانی خود را از دست داده و کم کم در هنر ایران حالت تزئینی به خود گرفته است. این پژوهش سعی در بررسی توصیفی تحلیلی نمادهای به کار گرفته شده در عصر هخامنشی دارد.نمادهایی که در تندیس ها ،سنگ نگارها ،آثار به جا مانده از آن عصر به وضوح متجلی شده اند روش تحقیق این رساله مطالعه توصیفی و تفسیری نمادها و نشانه های به کار گرفته شده تندیس ها و تندیسکها در عصر هحامنشی است.