بیماری لیستریوز به عنوان یکی از مهمترین بیماری های ناشی از مواد غذایی در سراسر جهان شناخته شده است. عامل بروز این بیماری عمدتا باکتری لیستریا مونوسایتوژنز می باشد. معمولاً فاکتورهایی مثل اتمسفر رشد، درجه حرارت، ph، نمک، aw، مواد نگهدارنده و اسیدهای آلی بر روی رشد و تکثیر باکتری اثر دارند. با توجه به این که حضور و رشد باکتری های پاتوژن در غذا موجب افزایش خطر ابتلا به بیماری های منتقله از طریق غذا و یا بروز مسمومیت غذایی می گردد، مشخص نمودن شرایطی که رشد باکتری در آن غیرممکن باشد، و به عبارت دیگر تعیین مرز رشد و عدم رشد باکتری از اهمیت ویژه ای در صنایع مواد غذایی برخوردار است. در این مطالعه رفتار لیستریا مونوسایتوژنز از نظر رشد، تحت تاثیر فاکتور های غلظت اسانس زیره سیاه، درجه حرارت، دوز تلقیح و میزان ph مورد مطالعه قرار گرفت. رشد باکتری در محیط مایع براث با 4 غلظت اسانس زیره سیاه (%0، %08/ 0 ، % 0/16، %0/24 ) ، سه سطح ph (5، 6، 7)، سه درجه حرارت c 35، 25، 4° و دو دوز تلقیح (cfu ml-1 103، 105) به مدت 30 روز مورد مطالعه قرار گرفت. طی 30 روز بطور روزانه مرز رشد و عدم رشد باکتری براساس مشاهده کدورت در لوله های حاوی براث تعیین گردید.در آنالیز آماری جهت تهیه مدل پیشگو از روش رگرسیون لوجستیک برای پیش بینی مرز رشد و عدم رشد باکتری لیستریا مونوسایتوژنز و از رگرسیون چندگانه برای پیش بینی زمان شروع رشد باکتری استفاده گردید. در این بررسی با آنالیز آماری داده ها مشخص شد که درجه حرارت، غلظت اسانس زیره سیاه، دوز تلقیح و ph اثر معنی داری بر رشد باکتری دارند (p<0.05).

پژوهش حاضر جهت بررسی اثر تزریق مکمل مس در دوره خشکی بر برخی از فاکتورهای هماتولوژیک، بیو شیمیایی، رشد و وقوع بیماری ها در گوساله ها صورت گرفت. مس یکی از عناصر کمیاب ضروری بدن است و نقش های فیزیولوژیک فراوانی بر عهده دارد. کمبود آن یک سری بیماری ها و علائم از جمله تغییر رنگ و کیفیت پوشش خارجی، اسهال، اختلال در cns ،کم خونی و غیره را در رده های مختلف سنین نشخوارکنندگان ایجاد می کند. کمبود مس به دو شکل اولیه و ثانویه رخ می دهد. در مطالعه انجام شده تعداد 30 راس گاو آبستن در سه گروه کنترل، آزمایش 1 و آزمایش 2 قرار گرفتند. گاوها از نظر تعداد شکم زایش در سه گروه، به طور تقریبا همسان انتخاب شدند. به گروه آزمایش 1، 2/5 سی سی از مکمل مس تزریقی زیر پوست ناحیه شانه در هفته اول خشکی، به گروه آزمایش 2، 5/2 سی سی از مکمل مس تزریقی زیر پوست ناحیه شانه در هفته سوم خشکی و به گروه کنترل، 2/5 سی سی آب مقطر به شکل زیر پوستی در ناحیه شانه در اوایل دوره خشکی تزریق شد. مس تزریقی با نام تجاری (‍‍cue) حاویmg/ml50calcium copper edetate ساخت کشور نیوزیلند مصرف گردید. سپس نمونه گیری از گوساله ها در 24 تا 48 ساعت اول تولد، پایان هفته های اول، دوم، سوم و چهارم از ورید وداج صورت گرفت. آزمایش های پارامترهای خونی شاملfibrinogen, total protein, wbc, pcv و شمارش تفریقی گلبول های سفید از گسترش خون تهیه شده، انجام گرفت. فاکتورهای بیوشیمیایی اندازه گیری شده شامل آهن، روی، مس، گلوکز، کلسترول و آلبومین بود. شاخص های رشد و سلامت شامل میزان اضافه وزن کلی، میزان وزن گیری روزانه و تعداد روزهای درمان در دوره یک ماهه کارآزمایی ثبت و تمامی فاکتورها از نظر آماری بین گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت. نتیجه: در این تحقیق اختلاف معنی داری برای میزان wbc، لنفوسیت، فیبرینوژن، کلسترول و مس در بین گروه ها مشاهده شد، به طوری که: در ارتباط با wbc گروه 1 باکنترل و 1 با 2 اختلاف معنی دار داشت. در ارتباط با لنفوسیت گروه 1 با 2 اختلاف معنی دار نشان داد و اختلاف 1 با کنترل در حد ( 0/1 =p ) بود یعنی تمایل به معنی دار شدن وجود داشت. در ارتباط با فیبرینوژن اختلاف 1 با 2 در حد ( 0/01 =p ) بود و اختلاف 1 با کنترل در حد ( 0/05 =p ) یعنی معنی دار بود. در ارتباط با کلسترول گروه 1 با کنترل اختلاف معنی دار نشان داد و اختلاف 1 با 2 در حد (0/08 =p ) بود یعنی تمایل به معنی دار شدن وجود داشت. در ارتباط با مس گروه 1 با 2 و کنترل با 2 اختلاف معنی داری را نشان دادند. در مورد اضافه وزن روزانه و کلی نیز، نتایج به دست آمده تمایل به معنی دار شدن را نشان دادند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که تزریق مکمل مس در نزدیکی زایش تاثیر مثبتی بر میزان مس سرم گوساله های متولد شده خواهد داشت و ممکن است بر میزان رشد و اضافه وزن نیز تاثیر گذار باشد.

یک مطالعه آینده نگر بر روی 18 رأس میش آبستن نژاد بلوچی برای بررسی اثرات موننزین تجویز شده در 40 روز قبل از زایش بر متابولیسم دوره قبل و بعد از زایش انجام شد. میش های آبستن به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: 1) گروهی که موننزین (23 میلی گرم در روز برای هر رأس ) همراه با جیره معمولی دریافت می کرد، 2) گروهی که موننزین همراه با جیره محدود(30 % کمتر از نیاز) دریافت می کرد ، 3) گروهی که موننرین دریافت نکرده وجیره محدود داشت، 4) گروه کنترل که موننزین دریافت نکرده و جیره معمولی داشت. نمونه های خون در روزهای60 ،45 ،30 ،20 ، 15 ،10، 5 و 1 قبل از زایمان و 12 ساعت بعد از زایش و نیز روزهای 1، 2، 3، 4، 7، 13، 19 و 21 بعد از زایمان اخذ شد. غلظت bhb در دوره قبل از زایمان درگروهی که موننزین (همراه یا بدون جیره محدود ) دریافت کرده بود در مقایسه با گروهی که موننزین دریافت نکرده و جیره محدود داشت بطور معنی داری پائین بود. غلظت nefa درگروهی که موننزین دریافت کرده بودند در مقایسه با گروهی که موننزین دریافت نکرده بودند پائین بود. nefa در دوره قبل و بعد از زایمان تاثیر معنی داری از موننزین یا محدودیت جیره نداشت. در دوره قبل از زایش، غلظت nefa به طور معنی داری تحت تاثیر اثر متقابل (interaction) موننزین در زمان قرار گرفت گوسفندان دریافت دارنده موننزین در مقایسه با گروهی که موننزین دریافت نکرده بودند در روزهای 20- ، 5- و1+ (نسبت به زمان زایش ) غلظت پائینی از nefa را نشان دادند. موننزین در دوره بعد از زایمان تأثیری روی متابولیتهای انرژی و پروتئین نداشت. با این حال محدودیت جیره باعث کاهش معنی دار غلظت کلسترول ، اوره ، آلبومین و منیزیم را در دوره بعد از زایمان شد. نتایج این تحقیق نشان داد تجویز موننزین به میشهای آبستن در دوره قبل از زایمان اثرات مثبتی بر متابولیسم انرژی در اواخر آبستنی دارد.

چکیده اثر جفت ماندگی ، متریت و کیست های تخمدانی بر تولید ، تولید مثل و سلامت گاو شیری نگارنده: مجتبی ادیب نیشابوری هدف از انجام این تحقیق مطالعه ای گذشته نگر برای بررسی اثر برخی از فاکتورها بر وقوع جفت ماندگی (تعداد زایش، دوقلوزایی، تب شیر و فصل) ، متریت (تعداد زایش، دو قلوزایی، سخت زایی، جفت ماندگی و فصل) و کیست های تخمدانی (تعداد زایش و جفت ماندگی) و اثر جفت ماندگی بر آبستنی بعدی ، روزهای باز ، کل تولید شیر در دوره شیرواری و حذف، اثر متریت بر روزهای باز، آبستنی بعدی، فاصله ی زایش تا اولین تلقیح – کل تولید شیر در دوره شیرواری و حذف و اثر کیست های تخمدانی بر آبستنی بعدی، فاصله زایش تا اولین تلقیح و حذف می باشد. تعداد 89340 داده از 4560 زایش در دو گاوداری بزرگ شیری و صنعتی تهران در سالهای 1386 و 1387 ثبت و مورد ارزیابی قرار گرفتند. این داده ها با استفاده از برنامه آماری sas 8.2 و روش های آماری chi-square , t- test, logistic regression) ) و با در نظر گرفتن (05/0 p<) آنالیز شدند. اثر تعداد زایش، دوقلوزایی، تب شیر و فصل بر وقوع جفت ماندگی معنی دار بود. از طرفی اثر جفت ماندگی بر آبستنی بعدی ، روزهای باز و حذف نیز معنی دار بود. اثر تعداد زایش، دو قلوزایی، سخت زایی، جفت ماندگی و فصل بر متریت معنی دار بود و از طرفی اثر متریت بر روزهای باز ، فاصله زایش تا اولین تلقیح و حذف معنی دار بود ولی اثر آن بر آبستنی بعدی معنی دار نبود. اثر تعداد زایش و جفت ماندگی بر کیست های تخمدانی معنی دار بود و از طرفی اثر کیست های تخمدانی بر آبستنی بعدی، فاصله زایش تا اولین تلقیح و حذف معنی دار بود. اثر جفت ماندگی، متریت و کیست های تخمدانی بر کل شیر تولید شده در دوره شیرواری معنی دار نبود.

از 200 راس بره ی با سن کمتر از یک سال از نواحی مختلف استان خراسان نمونه خون وریدی اخذ شدند. فعالیت کراتین کیناز، آسپارتات آمینوترانسفراز ، غلظت آهن، مس و روی سرم با استفاده از کیت های تجاری و غلظت سلنیوم سرم نیز با استفاده از جذب اتمی اندازه گیری شد. در این نمونه غلظت تروپونین i قلبی نیز با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری شد.در این مطالعه بره ها براساس غلظت پایه سلنیوم (50 نانوگرم در دسی لیتر) به دو گروه بره های مبتلا به کمبود سلنیوم (سلنیوم کمتر از 50 نانوگرم در دسی لیتر) و گروه بره های سالم (غلظت سلنیوم بیشتر از مقدار پایه) تقسیم شدند. غلظت تروپونین i قلبی به صورت معنی دار بالاتر و سطح سرمی مس در گروه بره های مبتلا به کمبود سلنیوم به صورت معنی دار پائین تر از گروه بره های سالم بود.فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز و کراتین کیناز و میزان آهن و روی در بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد. نتایج آنالیز roc نشان دهنده ناحیه زیر منحنی (auc) 674/0 برای تروپونین i قلبی و 720/0برای مس بود.در حالی که سطح زیر نمودار برای آسپارتات آمینو ترانسفراز، کراتین کیناز، آهن و روی به ترتیب 473/0، 542/0، 452/0 و 568/0 اندازه گیری شد. در حد آستانه تعیین شده برای تروپونین i قلبی (015/0 نانوگرم در میلی لیتر) حساسیت 77% و اختصاصیت 53% و برای مس با حد آستانه 5/144 میکروگرم در دسی لیتر حساسیت 74% و اختصاصیت 61% تعیین شد. آسپارتات آمینو ترانسفراز و کراتین کیناز تفاوت معنی داری را با خط پایه نشان ندادند از این جهت حد آستانه برای این دو مارکر تعیین نشد.

چکیده: بررسی مقایسه ای گونه های مختلف مالاسزیا در پوست و گوش گوساله های نوزاد با مادرانشان با استفاده از روشهای مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مخمرهای لیپوفیلیک جنس مالاسزیا جزء فلور نرمال جلدی انسان و حیوانات می باشند که تحت شرایطی بیماریزا می شوند. از آنجایی که نه تنها گونه غیر وابسته به چربی بلکه سایر گونه های مالاسزیا از حیوانات مختلف جداسازی می شود لذا بررسی اپیدمیولوژی و انتشار جغرافیایی گونه های مختلف این مخمر ضروری می باشد. نمونه گیری از 50 رأس گوساله نوزاد و مادرانشان با استفاده از سوآب استریل از گوش و پوست آنها 2 بار یکی در هفته اول و دیگری در هفته 4 بعد از تولد گوساله ها و بعد زایش مادرانشان انجام گرفت، نمونه ها سریعاً به آزمایشگاه قارچ شناسی منتقل گردید. از نمونه های بدست آمده جهت بررسی میکروسکوپی مستقیم و تعیین مورفولوژی مخمرها با رنگ آمیزی گیمسا لام تهیه می شد و همچنین نمونه ها در محیطهای کشت اختصاصی سابرود گلوکز آگار و دیکسون تغییر یافته کشت داده شده، سپس ایزوله ها بر اساس آزمایشات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی استاندارد شامل: کاتالاز، هیدرولیز صفرا(اسکولین)، توئین های 20، 40، 60 و 80 و توانایی رشد در دمای 40 درجه سانتی گراد مورد شناسایی قرار گرفتند. در این مطالعه در گوساله ها 16 مورد مثبت و در مادران 7 مورد مثبت گزارش شد. گونه های جدا شده در گوساله ها به ترتیب فراوانی شامل م. پکی درماتیس (25/56%)9 ، م. سیمپودیالیس 2(5/12%)، م.فورفور1(25/6%)، م.گلوبوزا1(25/6%) و م.اسلوفیه1(25/6%) بود. در مادران به ترتیب فراوانی م.پکی درماتیس(4/71%)5 و م.فورفور2(3/14%) جدا شد. میزان جداسازی مخمر از گوساله ها در هفته اول به طور معنی داری بیشتر از میزان جداسازی مخمر در هفته چهارم بوده است. کلمات کلیدی: لیپوفیلیک، سوآب، سابرود گلوکز آگار، توئین. abstract yeasts of the genus malassezia are lipophilic microorganisms that are saprophytes that can act as opportunistic pathogens in animals. the objective of the present study was to determine the occurrence of malassezia spp. in the ear and skin of healthy bovines at around the parturition and in firs weeks of birth. swabs collected from the external ears and skin of 50 cattle and 50 calf , including holstein breed, were used to evaluate the epidemiology of malassezia species.samples were inoculated onto both sabouraud glucose agar and modified dixon agar mediums, and incubated at 37°c for 2 weeks. yeasts were identified according to morphological characteristics and growth in sabouraud glucose medium modified by the addition of tween 20, 40 ,60 or 80. the results showed that 32% of the cultures were positive in calves and 14% were positive in cattles. analysis of the positive cultures (16) from calves allowed presumptive identification of 13strains corresponding to m. pachydermatitis9 (56.25%), m. sympodialis 2(12.5%), m. furfur 1(6.25%), m. sloffiae 1(6.25%) and m. globosa 1(6.25%). analysis of the positive cultures (7) from cattles allowed presumptive identification of 4strains corresponding to m. pachydermatitis 5(71.4%), m. furfur 2(14.3%).statistical analysis showed that isolation of malassezia from calves at first week of birth is significantly higher than forth week of birth. key words: lipophilic, swab, sabouraud glucose agar, tween.

مطالعه ی حاضر به بررسی اثر تجویز مس به صورت زیرجلدی در دوره ی خشکی بر وضعیت تولید مثلی گاو ها در دوره ی پس از زایش می پردازد. 206 راس گاو و تلیسه ی هلشتاین که در دوره ی خشکی و دوره ی قبل از زایش قرار داشتند به طور تصادفی در دو گروه درمان و کنترل قرار گرفتند. همچنین همین گاو ها از نظر میزان مس خون در دوره ی قبل از زایش به دو گروه بدون کمبود مس و دارای کمبود مرزی مس تقسیم بندی شدند. مطالعات آماری بر اساس تاریخ زایمان، تاریخ اولین تلقیح و تعداد تلقیحات منجر به آبستنی و همچنین میزان بروز اندومتریت و کیست تخمدانی بعد از زایش، در این گاو ها صورت گرفت. تعداد روز های باز، میزان گیرایی پس از اولین تلقیح و میزان آبستنی، در گروه های درمان و کنترل و همچنین گرو های دارای کمبود مرزی مس و بدون کمبود، تفاوت معنا داری با یکدیگر نداشتند (05/0<p) . میزان بروز کیست تخمدانی هم در گروه ها مشابه یکدیگر بود و تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0<p). بین میزان بروز اندومتریت و کمبود مس رابطه ی معنا داری دیده شد (0397/0=p) به گونه ای که میزان بروز اندومتریت در گاو های دچار کمبود مس کمتر از گاو های سالم بود، که قابل اعتماد نیست. در کل، این مطالعه نشان داد که تجویز زیر جلدی مس در دوره ی close up اثری در بهبود پارامتر های تولید مثلی همچون تعداد روز های باز، میزان گیرایی پس از اولین تلقیح و میزان آبستنی در گاو های بعد از زایش ندارد و تغییری در احتمال بروز کیست تخمدانی و اندومتریت بعد از زایش ایجاد نمی نماید.

هرپس ویروس گاوی تیپ 1 یکی از مهمترین پاتوژن های گاو می باشد که باعث خسارات اقتصادی مهمی در صنعت گاوداری می‏گردد .این ویروس یکی از عوامل مهم سقط محسوب می‏شود. سقط تنها بخشی از سندرم بزرگتر و پیچیده مرگ و میر جنین و نوزاد به شمار می رود و کمک گرفتن از آزمایش‏های تشخیصی جهت تشخیص قطعی علت سقط در گله‏های گاو ضروری می باشد. در ایران مطالعات سرولوژی محدودی در زمینه شناسایی bhv-1 صورت گرفته که نشان دهنده شیوع بالای آنتی بادی در گله‏های گاوی شیری می باشد.آزمون واکنش زنجیره ای پلیمراز روشی با حساسیت، ویژگی و سرعت بالا جهت شناسایی هرپس ویروس گاوی تیپ 1 در جنین‏های سقط شده می‏باشد. در این مطالعه شناسایی dnaهرپس ویروس گاوی تیپ 1 بوسیله آزمون واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) بر پایه پرایمرهای ژن گلیکوپروتئینgb انجام شد. 277 جنین سقط شده گاو از گله های گاو خراسان رضوی جمع آوری شد. قطعه 468 جفت کیلو بازی از ژن bhv-1 در 19 نمونه (85/6 %) از جنین های سقط شده شناسایی شد. نتایج این مطالعه نشان داد که عفونت bhv-1 حضور قابل توجهی بعنوان یک عامل فرضی سقط در گله ‏های گاو استان خراسان رضوی دارد .

مطالعه حاضر به قصد بررسی هر نوع ارتباطی بین غلظت آهن، مس، روی و سلنیوم با غلظت تروپونینiقلبی، مالون دی آلدهید، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آلبومین، بیلی روبین و اسیداوریک انجام شده است. از 178 بره با رنج سنی یک روز تا یک سال از مناطق مختلف استان خراسان رضوی نمونه-گیری انجام شد.غلظت آهن، مس، روی، سلنیوم، تروپونینiقلبی، مالون دی آلدهید، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آلبومین، بیلی روبین و اسیداوریک در نمونه های سرمی اندازگیری شد.براساس توزیع غیرپارامتریک داده ها، از روش های غیرپارامتریک برای شناسایی تفاوت های بین گروه های تعیین شده و همچنین برای شناسایی همبستگی بین پارامترهای اندازگیری شده استفاده شده است. غلظت تروپونینiقلبی به طور معنی داری در بره های دچار کمبود سلنیوم بالاتر بود. در بره های با میزان آهن پایین تر نسبت به میزان طبیعی آهن، میزان بیلی روبین و آلبومین به ترتیب، به طورمعنی دار نسبت به گروه آهن طبیعی بالاتر و پایین تر بود. همبستگی منفی معنی دار بین سلنیوم با تروپونینi قلبی مشاهده شده است. همبستگی منفی مشابهی همچنین بین آهن با سلنیوم، روی با بیلی روبین، آهن با مس، آهن با بیلی روبین، مالون دی آلدهید با بیلی-روبین و آلبومین با بیلی روبین شناسایی شده است. همبستگی مثبت معنی دار بین غلظت تروپونینiبا اسیداوریک، روی با آهن، روی با مس، روی با مالون دی آلدهید، روی با آلبومین، آهن با آلبومین، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی با اسیداوریک و بیلی روبین، مالون دی آلدهید با آلبومین و اسیداوریک با بیلی روبین مشاهده شده است. به نظر می رسدکه غلظت ریزمغزی ها یک نقش مهم در سیستم دفاع آنتی اکسیداتیو در بره ها بازی می کند.

این مطالعه ارزیابی کننده اثرات افزودن موننزین به جیره بز های شیری سانن در حوالی زایش بود و میزان ماده خشک مصرفی، پارامتر های متابولیک، میزان تولید شیر و ترکیب شیر آنها را مورد بررسی قرار داد. 12 راس بز سانن آبستن در دو گروه 6 تایی بر اساس دریافت و یا عدم دریافت موننزین قرار گرفتند. از 30 روز مانده به زایش تا 42 روز پس از آن، موننزین به میزان 33 ppm از ماده خشک مصرفی به جیره گروه تیماراضافه گردید. نمونه های خون در روز های 30، 15 و 7 قبل از زایش و همچنین در 12 ساعت پس از زایش و روز های 7، 13، 19، 21، 28، 35 و 42 شیرواری اخذ شدند. غلظت سرمی بتا هیدروکسی بوتیریک اسید، اسید های چرب غیر استریفیه، کلسیم، منیزیم، فسفر، کلسترول، تری گلیسرید، اوره، پروتئین تام، آلبومین، گلوکز و میزان فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز اندازه گیری شد. بز های دریافت کننده موننزین به طور معنی داری مقادیر سرمی بتاهیروکسی بوتیریک اسید کمتری به نسبت گروه کنترل داشتند (p=0/007). غلظت سدیم سرم دام های گروه مطالعه هم به طور معنی داری بیشتر بود (p=0/048). به علاوه؛ موننزین سبب کاهش معنی دار میزان ماده خشک مصرفی بز های گروه مطالعه در قبل زایش شد (p=0/0001). میزان تولید شیر بز های گروه مطالعه تحت تاثیر افزودن موننزین به جیره قرار نگرفت ولی دام های این گروه به طور معنی داری درصد چربی شیر کمتری داشتند (p=0/0017).

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر انفوزیون داخل رحمی سفتیفور یا آمپی سیلین،24ساعت پس از تلقیح، بر تعداد ابستنی به ازاء تلقیح و درصد تلفات آبستنی تا روز 60 پس از تلقیح در گاوهای شیری دارای ترشحات موکوسی-چرکی از مهبل می باشد. این مطالعه به مدت15 ماه در 4 گاوداری بزرگ صنعتی در تهران انجام گرفت و تعداد 409 راس گاو شیری هولشتاین که در هنگام بروز فحلی دارای ترشحات موکوسی-چرکی و فاقد هر گونه بیماری عمومی بودند، وارد مطالعه شدند. تمامی اطالعات تولیدمثلی دام ها به طور دقیق ثبت گردید. گاوها پس از تلقیح مصنوعی به طور تصادفی به 3 گروه درمانی تقسیم شدند. گاوهای گروه اول، به عنوان گروه کنترل، هیچ کونه درمانی دریافت نکردند. گاوهای گروه دوم تحت تجویز داخل رحمی 1 گرم آمپی سیلین و گاوهای گروه سوم تحت تجویز انفوزیون داخل رحمی 500 میلی گرم سفتیوفور قرار گرفتند. ریسک گیرایی در گروه اول (کنترل) 34/35% گروه دوم 93/27% و گروه سوم 57/28% بود که اختلاف معناداری را نشان نداد (05/0p>). میزان تلفات آبستنی در گروه کنترل 05/4%، گروه دوم 05/7% و گروه سوم 26/6% بود که تفاوت معناداری بین گروه کنترل و آمپی سیلین مشاهده شد (05/0p<). تنها متغیرهای معنادار در آزمون 1و 2 تشخیص آبستنی به ترتیب،فصل سال و ماهیت ترشحات بود. نتایج این مطالعه نشان داد که درمان داخل رحمی با سفتیوفور یا آمپی سیلین،24 ساعت پس از تلقیح مصنوعی تاثیری در بهبود میزان آبستنی به ازاء تلقیح گاوهای دارای ترسحات واژینال موکوسی-چرکی ندارد. کلمات کلیدی: اندومتریت؛ ترشحات چرکی واژن؛ آمپی سیلین؛ سفتیوفور

مطالعات بسیاری به کاربرد اندازه گیری مقاومت الکتریکی در تشخیص بازه فحلی، آبستنی و زمان زایمان در گاو اشاره کرده اند و کمترین میزان ver را معادل با زمان استروس دانسته اند. در این مطالعه به بررسی تغییر مقادیر مقاومت الکتریکی واژن در طول چرخه فحلی و همچنین دوره ی پس از تلقیح در گاو شیری نژاد هلشتاین پرداخته شد. اندازه گیری مقاومت الکتریکی واژن بصورت دو بار در روز به همراه اندازه گیری روزانه میزان پروژسترون در 13 گاو در طول چرخه فحلی به مدت 27 روز و همچنین اندازه گیری مقاومت الکتریکی واژن در 12 گاو در دوره ی پس از تلقیح به مدت 11 روز ( 8 گاو در روز 21پس از تلقیح، 4 گاو در روز 45 پس از تلقیح) صورت گرفت. میزان های ver در طول این مدت نوسانات بسیاری دارد و این میزان ها برای هر گاو متفاوت با سایرین است. با ترسیم نمودار غلظت پروژسترون سرم برای تک تک گاو ها و تعیین بازه ی چرخه فحلی، مشخص شد که میزان های پایین ver در تمام طول دوره ی فحلی می توانند رخ دهند و ارتباط معنی داری بین این مقادیر پایین و بازه ی خاصی از دوره ی فحلی وجود ندارد. بین مقادیر ver و میزان پروژسترون سرم رابطه ی معنی دار و مستقیمی دیده شد و این دو متغییر در یک راستا تغییر می کردند با این حال این ارتباط معنی دار ضعیف بود (r=0.22). الگو های خاصی از تغییرات مقادیر ver یافت شد که حداقل یکبار در طول چرخه دیده می شدند. این الگوی خاص از تغییرات به صورت افزایش، کاهش و مجددا افزایش مقادیر ver در سه اندازه گیری پیاپی قابل تشخیص بود. این الگو n pattern نامیده شد. میزان پروژسترون سرم گاو هایی که این الگو را نشان می دادند، در زمان رخداد، بطور معنی داری (p< 0.05) کمتر از میزان پروژسترون سرم خون گاو هایی بود که این الگو را نشان نمی دادند ( 1.69 ng/ml در مقابل 4.10 ng/ml). . بررسی لجستیک رگرشن نشان داد که احتمال فحل بودن گاو هایی که n pattern را نشان می دادند ، 3/10 برابر گاو هایی بود که این الگو را نشان نمی دادند (ci: 2.8-38.3). در گاو های پس از تلقیح، وجود و یا عدم وجود n pattern مورد بررسی قرار گرفت. در 4 گاو n pattern دیده شد با این حال ارتباط آماری معنی داری بین وجود الگوی ver و عدم آبستنی در گاو های 21 روز پس از تلقیح دیده نشد و همچنین در گاو های گروه دوم نیز الگویی دیده نشد. در نهایت می توان گفت که، یافته های حاصل از این مطالعه نشان می دهند که می توان از n pattern مقادیر ver به عنوان علامتی برای تشخیص زمان فحلی در گاو های شیری نژاد هلشتاین استفاده کرد. همچنین می توان پتانسیل های استفاده از این الگوی خاص را در تشخیص زود هنگام آبستنی، در آینده مورد بررسی قرار داد.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات غلظت سرمی آلبومین، بیلی روبین، اسیداوریک، آهن، مس، روی، ظرفیت تام اتصال به آهن، مالون دی آلدهید و بتاهیدروکسی بوتیرات طی دوره ی انتقال و همچنین بررسی روابط بین آنها و اثر این فاکتورها بر رخداد کتوز تحت بالینی انجام شده است . 52 رأس گاو هولشتاین سالم با شرایط تغذیه ای مشابه انتخاب شده و از هر گاو چهار نوبت خونگیری انجام شد: 3 و 1 هفته قبل از زایش و 1 و 3 هفته بعد از زایش. بیشترین غلظت مالون دی آلدهید در هفته اول پس از زایش و بیشترین غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات و بیلی روبین نیز در هفته اول پس از زایش مشاهده گردید. در مقابل، مقادیر مس، روی، آلبومین، اوریک اسید و ظرفیت تام اتصال به آهن در سرم خون پس از زایش کاهش یافتند. در مورد آهن تفاوت معنی داری بین زمان های مختلف مشاهده نشد. پیش از زایش، بین روی و آلبومین ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت و همین ارتباط بین آهن و ظرفیت تام اتصال به آهن نیز مشاهده گردید. در این زمان بین آهن با هر دو فاکتور بتاهیدروکسی بوتیرات و اوریک اسید، و همچنین بین اوریک اسید و ظرفیت تام اتصال به آهن همبستگی منفی معنی دار وجود داشت. درمورد نمونه های پس از زایش، بین مالون دی آلدهید و بتاهیدروکسی بوتیرات همبستگی معنی دار و مثبت مشاهده شد. همبستگی مشابه بین آهن و ظرفیت تام اتصال به آهن هم دیده شد. ارتباط منفی و معنی داری بین روی و مالون دی آلدهید و همچنین بین روی و بتاهیدروکسی بوتیرات هم در پس از زایش وجود داشت. علاوه بر این، نتایج آنالیز رگرسیون لوجستیک نشان داد که افزایش غلظت روی و اوریک اسید سرم خون در هفته اول قبل از زایش و همچنین افزایش غلظت روی در هفته اول پس از زایش شانس ابتلا به کتوز تحت بالینی را کاهش می دهد. ولی با افزایش غلظت مالون دی آلدهید سرم خون در هفته اول پس از زایش، شانس ابتلا به کتوز تحت بالینی افزایش می یابد. حداکثر مقدار مالون دی آلدهید و حداقل مقدار آنتی اکسیدان ها در هفته اول پس از زایش نشان می دهد که طی دوره انتقال بیشترین استرس اکسیداتیو در هفته اول پس از زایش رخ می دهد. به علاوه نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که افزایش مالون دی آلدهید و کاهش آنتی اکسیدان های روی و اوریک اسید طی دوره انتقال به ویژه در هفته اول پس از زایش، خطر ابتلای گاو به کتوز تحت بالینی را افزایش می دهد .

هدف این مطالعه بررسی اثر تجویز اسید آسکوربیک در سه هفته اول پس از تولد بر مقادیر عناصر ریز مغذی سرم و همچنین شاخص های آنتی اکسیدانی گوساله های شیری نژاد هولشتاین - فریزین در شرایط مزرعه بود. تعداد 50 راس گوساله شیری نوزاد به طور اتفاقی در دو گروه درمان و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه درمانی گوساله های نوزاد اسید آسکوربیک دریافت کردند. مقدار تجویز اسید آسکوربیک به صورت هفته اول: روزانه 3 گرم در سه نوبت، هفته دوم روزانه 2 گرم در 2 نوبت و هفته سوم روزانه یک گرم در 1 نوبت. اسید آسکوربیک به صورت خوراکی به دام های مورد مطالعه خورانده شد. دو نمونه خون بدون ماده ضد انعقاد و خون هپارینه در زمان های: 48 ساعت بعد از تولد، هفته اول، هفته سوم، هفته پنجم و هفته هفتم از تولد از ورید وداج نمونه برداری گردید. از نمونه های سرم برای اندازه گیری: مس، روی و آهن و مالون دی آلدهید و از نمونه های خون هپارینه برای اندازه گیری: گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دسموتاز،و گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز، استفاده شد. آنزیم سوپراکسید دسموتاز در هفته اول پس از تولد بیشترین مقدار و در هفته پنجم کمترین مقدار را داشت اما از لحاظ آماری اختلاف معناداری بین گروههای کنترل و درمان مشاهده نشد. استفاده از مکمل اسید آسکوربیک بر روی میزان مالون آلدهید اثری نداشت و اختلاف معنی داری بین گروههای کنترل و درمان مشاهده نشد . گلوتاتیون پراکسیداز در هفته اول پس از تولد در بالاترین مقدار خود بود و در هفته هفتم پس از تولد به کمترین مقدار خود طی روندی پایدار رسید . اما از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین گروه کنترل و درمان مشاهده نشد. میزان آهن در سن 2 هفتگی در کمترین مقدار و در 35 روزگی بیشترین مقدار خود است و ار لحاظ آماری اختلاف معنی داری در زمان های مختلف وجود داشت. مقدار مس در گروه درمانی به طور کاملاً معنی داری بیش از گروه کنترل بود. میزان روی سرم درگروه کنترل بیش از گروه درمانی بود این اختلاف در روز 49 پس از تولد کاملاً معنی دار بود (p =0/0018). مقدار رو ی سرم درگوساله های ماده نسبت به گوساله های نر بیشتر بود. که این اختلاف متمایل به معنی دار شدن بود(p = 0/056) . مطالعه حاضر نشان داد که استفاده خوراکی از اسید اسکوربیک در 3 هفته ابتدای تولد اثری بر مقادیر سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوکز 6 فسفات و مالون دی آلدهید ندارد . کلمات کلیدی: آسکوربیک اسید، سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوکز 6 فسفات و مالون دی آلدهید، مس، روی ، آهن.

چکیده مطالع? همبستگی مقادیر پروتئین فاز حاد( سرم آمیلوئید آ) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی با میزان چربی کبد در کبد چرب گاوهای شیری هدف از مطالع? حاضر مشاهد? وجود همبستگی مقادیر سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و دو ریز مغزی مرتبط با فعالیت آنتی اکسیدانی بدن(مس وآهن) با نفوذ چربی در دام های مبتلا به کبد چرب و غیر مبتلا به کبد چرب می باشد. تعداد 90 نمون? بافت کبد و سرم خون گاوهای مبتلا به کبد چرب و غیر مبتلا به کبد چرب که در کشتارگاه صنعتی مشهد ذبح شده بودند برای مطالع? حاضر استفاده شد. مقادیر سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، مس و آهن در نمونه های سرم اندازه گیری شد. علاوه براین درصد چربی کبد و مقادیر سرمی تعدادی دیگر از متابولیت ها که قبلاً در نمونه های دام های مورد مطالعه مشخص شده بود استفاده شد. مقادیر سرم آمیلوئید آ، آهن و مس سرم تفاوت معنی داری را در بین 2 گروه گاو های مبتلا به کبد چرب (50 رأس) و گاو های سالم (40 رأس) نشان نداد. مطالع? حاضر نشان داد که تعداد زایش اثر معنی داری بر مقادیر سرم آمیلوئید آ، آهن، مس و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی نداشت. تفاوت معنی داری در مقادیر سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آهن و مس سرم در بین گروه های مختلف وضعیت بدنی(bcs) وجود نداشت. مقدار سرم آمیلوئید آ در گاوهای شیروار آبستن بیش از گاوهای شیروار غیر آبستن با روزهای شیردهی بیش از یک ماه معنی دار بود. مقادیر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آهن و مس سرم در بین گروه های مختلف یک دور? شیرواری تفاوت معنی داری نداشت. همبستگی معنی داری بین درصد چربی کبد و مقادیر سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آهن و مس سرم وجود نداشت. در این مطالعه سرم آمیلوئید آ با مقدار گلوکز سرم همبستگی معکوس ضعیف و معنی دار را نشان داد. سرم آمیلوئید آ با بتا هیدروکسی بوتیرات، اسید چرب غیر استریفیه، کلسترول، تری گلیسرید، نسبت اسید چرب غیر استریفیه به کلسترول و با فروکتوز آمین همبستگی آهن نیز با اسید چرب غیر استریفیه، کلسترول، گلوکز، تری گلیسرید، نسبت اسید چرب غیر استریفیه به کلسترول و با فروکتوز آمین همبستگی معنی داری را نشان نداد. ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و مس نیز با هیچکدام از این شاخص های انرژی خون همبستگی معنی داری را نشان ندادند. سرم آمیلوئید آ با بیلی روبین سرم و آنزیم ggt دارای همبستگی مستقیم و کاملاً معنی داری بود. همچنین سرم آمیلوئید آ دارای همبستگی مستقیمی با اسیدهای صفراوی بود. میزان آهن سرم با مقادیر آلبومین همبستگی مستقیم و با اور? سرم همبستگی معکوس و معنی داری را نشان داد اما با بیلی روبین، ast، alt، ldh و ggt همبستگی معنی داری را نشان نداد. ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و مس نیز با هیچکدام از این شاخص های پروتئینی و آنزیم های سرم خون همبستگی معنی داری را نشان ندادند. کلمات کلیدی: کبد چرب، سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آهن، مس.

اسب ترکمن یکی از نژادهای برجسته در دنیا می باشد. استقامت و نیز توان زیستن در شرایط سخت محیطی یکی از ویژگی-های بارز این نژاد است. این ویژگی ها سبب شده تا این نژاد به عنوان یک اسب مسابقه ای مورد توجه باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد ورزشی این نژاد اسب در یک دوره مسابقات اسب دوانی بوده است. 15 رأس اسب ترکمن در طی یک دوره ی اسب-دوانی مورد مطالعه واقع شدند. جهت ارزیابی عملکرد این اسب ها اقدام به خون گیری از آن ها شد تا فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گیرد. خون گیری در زمان های 24 ساعت قبل از مسابقه (زمان 1)، بلافاصله بعد از مسابقه (زمان 2)، 6 ساعت بعد از مسابقه (زمان 3)، 24 ساعت بعد از مسابقه (زمان 4) و 48 ساعت بعد از مسابقه (زمان 5) انجام شد. فاکتورهای خونی مورد اندازه گیری شامل حجم فشرده سلولی، غلظت هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز، حجم متوسط گلبولی، هموگلوبین متوسط گلبولی، غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی، پلاکت ها و تعداد تام گلبول های سفید و نیز میزان افتراقی آن ها بود. فاکتورهای بیوشیمیایی شامل پروتئین تام پلاسما، فیبرینوژن، آسپارتات ترانس آمیناز، آلانین ترانس آمیناز، کراتین فسفوکیناز و لاکتات دهیدروژناز بود. آنالیز آماری داده های مربوط به خون شناسی اثر معنادار زمان (05/0?) را بر روی تمام فاکتورهای خونی به جز غلظت هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز، نوتروفیل های باند، بازوفیل و مونوسیت نشان داد. در مورد تمام فاکتورهای بیوشیمیایی نیز اثر معنادار زمان (05/0?) مشاهده شد. نتایج حاصل نشان می دهد که اسب ترکمن در مسابقات سرعتی با مسافت عادی از لحاظ عملکردی دارای توان تطبیق پذیری مناسبی است. افزایش تمام فاکتورهای مورد بررسی بعد از رقابت، هر چند معنادار، در محدوده طبیعی خود بوده است.

مطالعه حاضر با هدف تعیین مقادیر فروکتوز آمین در حوالی زایش در بز شیری سانن و ارتباط آن با سایر شاخص های انرژی و پروتئینی سرم خون انجام شده است.11 راس بز سانن با شرایط تغذیه ای مشابه انتخاب شدند. نمونه های خون در روزهای 30، 15 و 7 قبل از زایش و همچنین 12 ساعت پس از زایش و روزهای 3، 7، 13 و 42 پس از زایش اخذ شدند.غلظت سرمی فروکتوز آمین، گلوکز، آلبومین، پروتئین تام، کلسترول، تری گلیسیرید، بتاهیدروکسی بوتیریک اسید و اسیدهای چرب غیراستریفیه اندازه گیری شدند.تفاوت معنی داری در میزان متابولیت های آلبومین، پروتئین تام، کلسترول و اسید چرب غیر استریفیه پس از زایش و گلوکز و تری گلیسیرید قبل از زایش مشاهده شد. اختلاف معنی داری در میزانفروکتوزآمین وبتاهیدروکسی بوتیرات قبل و بعد از زایش مشاهده نگردید. بیشترین غلظت گلوکز و فروکتوزامین 12 ساعت پس از زایش بود و تا 2 هفته پس از زایش کاهش نشان داد. مقادیر آلبومین و پروتئین تام پس از زایش به طور معنی داری افزایش یافت. کاهش معنی داری در میزان تری گلیسیرید از 15 روز قبل از زایش تا زمان زایش و افزایش معنی داری در میزان کلسترول پس از زایش مشاهده گردید. میزان اسیدچرب غیراستریفیه به طور معنی داری پس از زایش افزایش یافت و بیشترین غلظت آن 3 روز پس از زایش بود و سپس تا یک هفته پس از زایش کاهش یافت. بیشترین میزان بتاهیدروکسی بوتیرات 2هفته پس از زایش بود. همبستگی مثبت و معنی داری بین فروکتوز آمین 12 ساعت پس از زایش با گلوکز 42 روز پس از زایش و فروکتوز آمین 7 روز پس از زایش با گلوکز 7 روز پس از زایش و فروکتوز آمین 13 روز پس از زایش با گلوکز 42 روز پس از زایش و گلوکز در روزهای 7 و 15 قبل از زایش مشاهده شد. بین فروکتوز آمین 3 روز پس از زایش با گلوکز 13 روز پس از زایش و گلوکز روز 7 قبل از زایش و همچنین فروکتوز آمین 42 روز پس از زایش با گلوکز 12 ساعت پس از زایش همبستگی منفی و معنی دار مشاهده شد. بین فروکتوز آمین 3 روز پس از زایش با پروتئین تام روز 7 قبل از زایش همبستگی مثبت و معنی دار و بین فروکتوز آمین روز 3 پس از زایش با پروتئین تام 12 ساعت و 13 روز پس از زایش و بین فروکتوز آمین 42 روز پس از زایش با پروتئین تام 12 ساعت پس از زایش و روزهای 30 و 15 قبل از زایش همبستگی منفی و معنی دار مشاهده شد . بین فروکتوز آمین 7 روز پس از زایش با آلبومین 13 و 42 روز پس از زایش و بین فروکتوز آمین 13 روز پس از زایش با آلبومین 7 روز پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار و بین فروکتوزآمین 42 روز پس از زایش با آلبومین 13 روز پس از زایش و 15 روز قبل از زایش همبستگی منفی و معنی دار یافت شد. بین فروکتوز آمین روز 15 قبل از زایش با اسیدچرب غیراستریفیه روز 30 قبل از زایش و فروکتوز آمین 42 روز پس از زایش با اسیدچرب غیراستریفیه روز 13 پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار مشاهده گردید. بین فروکتوز آمین 3 روز پس از زایش با کلسترول 42 روز پس از زایش همبستگی منفی و معنی دار و بین فروکتوز آمین 13 روز پس از زایش با کلسترول 7 روز پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار یافت شد. بین فروکتوز آمین 12 ساعت پس از زایش با تری گلیسیرید 3 روز پس از زایش و فروکتوز آمین روز 13 پس از زایش با تری گلیسیرید 42 روز پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار و بین فروکتوز آمین 3 روز پس از زایش با تری گلیسیرید 15 روز قبل از زایش همبستگی منفی و معنی دار دیده شد. بین فروکتوز آمین 15 روز قبل از زایش با بتاهیدروکسی بوتیریک اسید 42 روز پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار مشاهده شد.

هدف از این مطالعه تعیین مقادیر فروکتوز آمین در دوره انتقال گاو شیری و همبستگی آن با سایر شاخص های انرژی همچون گلوکز، اسیدهای چرب غیر اشباع، بتاهیدروکسی بوتیریک اسید و شاخص های پروتئینی سرم خون همچون آلبومین و پروتئین تام سرم بود . 33 رأس گاو هلشتاین سالم با شرایط تغذیه ای مشابه انتخاب شده و از هر گاو چهار نوبت خون گیری انجام شد: 3 و 1 هفته قبل از زایش و 1 و 3 هفته بعد از زایش. آنالیز واریانس برای نمونه های تکراری نشان داد که زمان اثر معنی داری روی آلبومین داشته است( p=0.028). مقادیر آلبومین در سه هفته قبل از زایش با یک هفته پس از زایش و نیز یک هفته پس از زایش با سه هفته پس از زایش اختلاف معنی دار داشت (p< 0.05). در مورد مقادیر پروتئین تام هم زمان اثر معنی داری داشت (p=0.000). مقایسه دوگانه حاکی از این بود که بین پروتئین تام در سه هفته قبل از زایش با یک هفته قبل از زایش وسه هفته پس از زایش و پروتئین تام در یک هفته پیش از زایش با سه هفته پس از زایش و نیز یک هفته بعد از زایش باسه هفته پس از زایش اختلاف معنی داری وجود دارد. زمان اثر معنی داری روی گلوکز هم دارد.(p<0.05) مقایسه دو گانه حاکی از این بود که یه طور کلی گلوکز در قبل از زایش با یک وسه هفته پس اززایش اختلاف معنی داری دارد. همچون پارامترهای پیشین زمان اثر معنی داری روی فروکتوزآمین هم دارد. مقایسه دو گانه حاکی از این بود که یه طور کلی فروکتوزآمین در قبل از زایش با یک وسه هفته پس اززایش اختلاف معنی داری دارد. آزمون فریدمن نشان داد که زمان اثر معنی داری روی بتاهیدروکسی بوتیریک اسید دارد. مقایسه دوگانه حاکی از این بود که مقدار بتاهیدروکسی بوتیریک اسید دریک هفته قبل از زایش بایک هفته بعد از زایش دارای اختلاف معناداری هستند. زمان اثر معنی داری روی مقادیر اسیدهای چرب غیراستریفیه دارد. نتایج بررسی دوگانه حاکی از این بود که مقادیر اسیدهای چرب غیراستریفیه در سه هفته قبل از زایش بایک هفته قبل و یک هفته بعداز زایش اختلاف معنی داری دارد. همچنین مقادیر یک هفته قبل از زایش با یک هفته بعد از زایش و سه هفته بعد اززایش اختلاف معنی داری دارد. مقادیر یک هفته بعد از زایش وسه هفته بعد از زایش هم تفاوت معنی داری دارند. بیشترین مقدار فروکتوز آمین و گلوکز یک هفته قبل از زایش مشاهده شد. فروکتوز آمین سه هفته قبل از زایش با اسیدهای چرب غیر اشباع یک هفته قبل از زایش همبستگی منفی وجود دارد. بین فروکتوز آمین یک هفته قبل از زایش با گلوکز یک و سه هفته قبل از زایش، پروتئین تام یک هفته قبل از زایش و آلبومین سه هفته بعد از زایش همبستگی وجود دارد. همچنین بین فروکتوز آمین یک هفته پس از زایش با گلوکز یک هفته پس اززایش و فروکتوز آمین سه هفته پس از زایش واسید های چرب غیر اشباع یک هفته قبل از زایش و یک هفته پس از زایش همبستگی وجود دارد. همچنین بین فروکتوزآمین سه هفته پس از زایش با گلوکز وپروتئین تام یک هفته قبل از زایش و فروکتوزآمین یک هفته بعد از زایش واسید های چرب غیر اشباع سه هفته پس از زایش همبستگی وجود دارد. در بین مطالعات انجام شده در دام های بزرگ تنها در مطالعه2001 coppo و1991ropstad همبستگی مثبتی بین گلوکز و فروکتوزآمین یافت شده است. با توجه به همبستگی بین فروکتوزآمین و دیگر شاخص های انرژی که در این مطالعه یافت شده فروکتوزآمین می تواند به عنوان یکی از شاخص های متابولیک پروفایل برای مشخص شدن وضعیت انرژی در سطح گله های گاو شیری مورد توجه قرار گیرد.

مرگ زودرس رویانی از علل مهم کاهش باروری در گاوهای شیری است. در این راستا استفاده از مهارکننده های تولید پروستاگلاندین f2? (عامل تحلیل برنده جسم زرد) از جمله دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی در زمان شناخت مادری از آبستنی به عنوان یکی از راهکارهای درمانی پیشنهاد شده است. در مطالعه حاضر تأثیر دو داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی فلونیکسین مگلومین (fm) و ملوکسیکام (m) بر روی شانس گیرایی (p/ai) و میزان از دست رفتن آبستنی تا روز 60 پس از تلقیح گاوهای شیری (rb) repeat breeder مورد بررسی قرار گرفت. دام های مورد مطالعه (180 راس) در یکی از سه گروه فلونیکسین مگلومین، ملوکسیکام یا کنترل تقسیم شدند. درمان باfm در روز های 16، 17 و 18 پس از تلقیح و ملوکسیکام در روز 16 پس از تلقیح انجام شد. در تشخیص آبستنی در روز 28 تا 34 آبستنی در گروه کنترل 19 راس از 60 راس گاو (67/31%) و در گروه های fm و m به ترتیب 17 و 18 راس از 60 راس دام (33/28% و 00/30%) آبستن شدند که اختلاف معناداری را در شانس گیرایی گروه های مختلف نشان نداد. هم چنین اختلاف معناداری از نظر میزان تلفات آبستنی بین سه گروه مشاهده نشد (53/10 %، 76/11% و 67/16% به ترتیب در گروه های کنترل، fm وm). نتایج این مطالعه نشان داد که تجویز فلونیکسین مگلومین و ملوکسیکام در زمان شناخت مادری از آبستنی تأثیری بر شانس گیرایی و میزان تلفات آبستنی گاوهای rb ندارد.

هدف از انجام مطالعه جاضر بررسی تغییرات شاخص های التهابی ( اسید سیالیک تام ، پروتئین تام ، آلبومین ، گلوبولین ، فیبرینوژن ) ، تغییرات کبدی ( بیلی روبین ، گاماگلوتامیک ترانسفراز ، آلکالین فسفاتاز ، آسپارتات آمینوترانسفراز ) و غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات در طول دوره انتقال و همچنین تعیین ارتباط بین آنها و تأثیرشان در بروز کتوز تحت بالینی می باشد. نمونه ها از 52 گاو هولشتاین سالم با وضعیت تغذیه ای مشابه اخذ شدند . نمونه گیری در چهار نوبت از خون وریدی انجام شد که در زمانهای یک و سه هفته قبل از زایش و یک و سه هفته پس از زایش صورت گرفت. بیشترین میزان اسید سیالیک تام ، پروتئین تام ، گلوبولین ، فیبرینوژن ، آسپارتات آمینوترانسفراز ، گاماگلوتامیک ترانسفراز ، بیلیروبین و بتاهیدروکسی بوتیرات در اولین هفته پس از زایش مشاهده شد. در مقابل میزان سرمی آلبومین در بعد از زایش کاهش نشان داد . در مورد آلکالین فسفاتاز و فاکتورهای خونشناسی تغییر معنی داری در طی دوران انتقال مشاهده نشد. در قبل از زایش گلوبولین یک ارتباط مثبت معنی دار (05/0 > p) با پروتئین تام و یک ارتباط معنی دار منفی (05/0 > p) با آلبومین نشان داد.در فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز در این زمان یک ارتباط معنی دار مثبت (05/0 > p) با غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات مشاهده شد. در بعد از زایش اسید سیالیک تام یک ارتباط معنی دار مثبت (05/0 > p) با بتاهیروکسی بوتیرات ، آسپارتات آمینو ترانسفراز ، بیلی روبین ، گلوبولین و فیبرینوژن نشان داد. ارتباط معنی دار مثبت بین گلوبولین با آسپارتات آمینو ترانسفراز ، فیبزینوژن و پروتئین تام و ارتباط معنی دار منفی بین گلوبولین وآلبومین نیز در پس از زایش بدست آمد. ارتباط معنی دار مثبتی (05/0 > p) بین فیبرینوژن ، بیلی روبین و پروتئین تام ، و بین بیلی روبین و بتاهیدروکسی بوتیرات در بعد از زایش مشاهده شد. در ادامه نتایج logistic regression test نشان داد که غلظت اسید سیالیک تام تحت رخداد کتوز تحت بالینی را تحت تأثیر قرار می دهد. به ازای هر یک واحد افزایش در غلظت اسید سیالیک تام در سه هفته قبل از زایش احتمال بروز کتوز تحت بالینی 07/1 برابر می شود. در یک هفته پس از زایش به ازای هر یک واحد افزایش اسید سیالیک تام احتمال بروز کتوز تحت بالینی 222/1 برابر بالا می رود. نتایح مطالعه حاضر نشان می دهد که گاو های با شاخص های التهابی افزایش یافته مستعد کتوز تحت بالینی و همچنین همراه با آسیب کبدی شدیدتر هستند.

سقط جنین در گاوهای شیری عموماً به از بین رفتن جنین در بین روزهای 42 تا 260 آبستنی اطلاق می شود. عوامل ایجادکننده سقط به دو بخش عفونی و غیر عفونی تقسیم میشوند. از میان عوامل عفونی مرتبط با سقط جنین در گله های گاو شیری، میتوان به تک یاخته نئوسپورا کانینوم اشاره کرد .این مطالعه بر روی جنین های سقط شده ارجاعی به قطب علمی مطالعه سقط جنین و مرگ ومیر نوزاد نشخوار کننده دانشکده دامپزشکی مشهد انجام پذیرفت. جهت تعیین و بررسی آلودگی نئوسپورا در مغز جنین های سقطی گاوهای شیری از روش pcr استفاده گردید. سپس از مغز جنین های سقطی با واکنش مثبت در تست pcr و به تعداد برابر از نمونه های منفی، برداشت و جهت تثبیت در محلول فرمالین بافره 10 درصد قرار داده شد. پس از طی مراحل آماده سازی و تهیه بلوکهای پارافینی، مقاطع بافتی به ضخامت 5 میکرون تهیه گردید و به روش هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شدند. پس از بررسی میکروسکوپی هر یک از نمونه های بافتی، وجود ، نوع ، ماهیت و انتشار ضایعات تعیین گردید. همچنین به منظور شناخت عوامل خطر ساز و سایر موارد مرتبط با سقط در گله های گاو شیری و ارزیابی هر یک از آنها بر اساس آزمایش pcr در استان های مختلف کشور طی سال های 1388 تا 1392، آنالیز و محاسبات توسط نرم افزار آنالیز آماری sas (نسخه 9.2) بر روی فاکتور های مورد بررسی انجام پذیرفت. از مجموع 395 نمونه بررسی شده به روش pcr، تعداد 179 نمونه ( 45%) مثبت گزارش گردید . از این تعداد ، تنها 52 نمونه کیفیت لازم را جهت بررسی به روش هیستوپاتولوژی داشتند که به همراه 52 نمونه ی با واکنش منفی در روش pcr مورد مطالعه قرار گرفتند. از بین نمونه های مثبت، تنها در 16 مورد ضایعات آنسفالیت غیر چرکی به عنوان ضایعه اصلی گزارش گردید. آنالیز آماری رابطه معنی داری را میان آنسفالیت غیر چرکی به عنوان یافته ای جهت تشخیص پاتولوژیک بیماری و نتایج بدست آمده از روش pcr تایید نمود. ((p<0.05. در این مطالعه ارتباط آماری معنا داری بین سن مادر، تعداد شکم زایش، اندازه گله، میزان تولید شیر، ابتلا به سایر بیماری ها، فصل، وضعیت ظاهری جنین و نتایج بدست آمده از آزمایش pcr با استفاده از آزمون آماری مشاهده نگردید (p > 0.05). اما بین سن جنین های سقط شده، صفت مرده زایی و نتایج بدست آمده از آزمایش pcr، ارتباط آماری معنا داری، بوسیله آزمون آماری مشاهده شد(p < 0.05). نتایج این مطالعه، ضرورت بررسی بیشتر جهت برنامه ریزی کنترل و پیشگیری سقط جنین نئوسپورایی را در گله های گاو شیری مشخص می نماید

هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین تعدادی از پارامترهای بیوشیمیایی سرم با وقوع کبد چرب و تعیین بهترین شاخصهای بیوشیمیایی پیشگویی کننده کبد چرب بود. همچنین در مورد شاخصهای بیوشیمیایی که بیشترین ارتباط را با کبد چرب داشتند بهترین نقاط برش تعیین گردید. در این مطالعه نمونه های خون و کبد از 506 رأس گاو ماده نژاد هولشتاین در کشتارگاه صنعتی مشهد اخذ شد. در مورد هر گاو وضعیت بدنی ، وضعیت آبستنی ، تعداد زایش ، سن ، رکورد تولید شیر وعلت کشتار ثبت گردید. در خون میزان فعالیت آنزیمهای آسپارتات آمینوترانسفراز ، آلانین آمینوترانسفراز ، گاماگلوتامیل ترانسفراز ، لاکتات دهیدروژناز و مقادیر کلسترول ، تری گلیسیرید ، بتاهیدروکسی بوتیرات ، اسیدهای چرب غیراستریفیه ، اوره ، آلبومین ، بیلی روبین تام ، اسیدهای صفراوی ، فروکتوز آمین و مالوندیئالدهید تعیین گردید. میزان چربی تام در نمونه های کبد نیز به روش بیوشیمیایی تعیین شد. ارتباط بین شاخصهای بیوشیمیایی و وقوع کبد چرب بوسیله مدل آماری logistic regression مشخص شد. منحنی های roc برای تعیین بهترین نقاط برش رسم گردید. در این مطالعه 54 رأس گاو کبد چرب داشتند بطوریکه میزان چربی تام در نمونه های کبد آنها بیشتر یا مساوی 10% بود. در این تحقیق ارتباط معنی داری بین وقوع کبد چرب و وضعیت شیرواری وجود داشت. بیشترین وقوع کبد چرب در گاوهای تازه زا و سپس درگاوهای خشک بود. ارتباط معنی داری بین وقوع کبد چرب و علت کشتار گاوها دیده نشد. همچنین وقوع کبد چرب با وضعیت بدنی گاوها ارتباط معنی دار نداشت. اما بررسی آماری نشان داد که بین وقوع کبد چرب و تعداد زایش اختلاف معنی دار وجود دارد. وقوع کبد چرب در گاوهای زایش اول بیشتر بود. در این مطالعه میزان بتاهیدروکسی بوتیرات ، اسیدهای چرب غیر استریفیه، نسبت اسیدهای چرب غیر استریفیه به کلسترول، بیلی روبین تام، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، آنزیم لاکتات دهیدروژناز و اسیدهای صفراوی در گاوهای واجد کبد چرب به طور معنی داری بیشتر از گاوهای سالم بود در حالیکه مقادیر کلسترول، آلبومین ،آنزیم آلانین آمینوترانسفراز و فروکتوز آمین در گاوهای سالم بیشتر از گروه گاوهای دارای کبد چرب بود. از میان متابولیتهای اندازه گیری شده اختلاف معنی داری در مقادیر اوره، تری گلیسیرید، آنزیم گاماگلوتامیل ترانسفراز و مالوندیئالدهید بین گروه گاوهای سالم و گاوهای دارای کبد چرب دیده نشد. از میان متابولیت های مورد آزمایش مقادیر بتاهیدروکسی بوتیرات ، اسیدهای چرب غیر استریفیه ، نسبت اسیدهای چرب غیر استریفیه به کلسترول و آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز بیشترین ارتباط را با وقوع کبد چرب داشتند. بهترین نقطه برش برای بتاهیدروکسی بوتیرات ، اسیدهای چرب غیر استریفیه ، نسبت اسیدهای چرب غیر استریفیه به کلسترول و آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز به ترتیب 780 میکرو مول در لیتر ، 566/0 میلی مول در لیتر ، 2/0 و 120 واحد در لیتر تعیین گردید. نسبتهای احتمال مثبت برای بتاهیدروکسی بوتیرات، اسیدهای چرب غیراستریفیه، نسبت اسیدهای چرب غیراستریفیه به کلسترول و آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز به ترتیب 4/9 ، 5/3 ، 3/4 و 2/2 تعیین شد. در این تحقیق بیشترین سطح زیر منحنی از آن نسبت اسیدهای چرب غیراستریفیه به کلسترول بود (77/0) درحالیکه این میزان برای بتاهیدروکسی بوتیرات 70/0 ، برای اسیدهای چرب غیراستریفیه 74/0 و برای آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز 61/0 بود. به نظر می رسد از میان متابولیتهای بیوشیمیایی اندازه گیری شده بتاهیدروکسی بوتیرات و نسبت اسیدهای چرب غیراستریفیه به کلسترول شاخصهای با ارزشی جهت تشخیص و پیشگویی کبد چرب می باشند.

پیروپلاسموز اسبی در نواحی حاره، نیمه حاره و مناطق معتدل در سرتاسر جهان وجود دارد. این بیماری باعث محدودیت در تجارت و نقل و انتقال اسب می شود. واردکردن اسب های سالم به مناطق آندمیک، خطر ابتلا، ایجاد بیماری با حدت بالا و حتی مرگ را به دنبال دارد. بیماری در اسب ها باعث لاغری، کاهش توان بدنی و حتی مرگ می شود. درمان اسب های بیمار هزینه بالایی دارد. پیروپلاسموز در اسب های آبستن می تواند منجر به سقط جنین و یا تولد کره مبتلا به پیروپلاسموز و مرگ زودهنگام کره ها گردد. هدف این مطالعه بررسی آلودگی تیلریا اکویی و بابزیا کابالی در تک سمی های شهرستان بجنورد بوده که با روش های میکروسکوپی، سرولوژی و مولکولی صورت گرفت. در این مطالعه علاوه بر 100 رأس اسب نژاد ترکمن، از 106 الاغ نیز خون گیریبه عمل آمد. در بررسی میکروسکوپی در 5 رأس اسب و 4 رأس الاغ فقط تیلریا اکویی در گسترش های خونی مشاهده شد. آزمایش ایمنوفلوئورسانس غیرمستقیم نشان داد که 53% از اسب ها دارای عیار سرمی علیه پیروپلاسموز بودند و از این تعداد 48% واجد عیار سرمی بر علیه تیلریا اکویی و 2% عیار سرمی بر علیه بابزیا کابالی و 3% عیار سرمی بر علیه هر دو آلودگی داشتند. از آزمایش مولکولی با روش pcr برای تشخیص تیلریا اکویی و بابزیا کابالی در اسب و الاغ طی دو مرحله استفاده شد. در pcr مرحله اول، آلودگی به جنس تیلریا و بابزیا مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج این مرحله نشان دهنده آلودگی 45 رأس اسب (45%) و 54 رأس الاغ (94/50%) به جنس تیلریا بودند. در مرحله دوم از روش multiplex-pcrبه طور اختصاصی جهت تشخیص تیلریا اکویی و بابزیا کابالی استفاده شد. نتایج انجام شده توسط این روش بر روی نمونه های مثبت مرحله اول آلودگی تک سمی ها به تیلریا آکویی را تعیین نمود. همچنین نتایج و آنالیز تعیین توالی تعدادی از نمونه های مثبت در اسب و الاغ نیز موید آلودگی تک سمی ها به تیلریا اکویی بود. در این مطالعه در 15 رأس اسب آلودگی با کنه مشاهده شد و تعداد 37 کنه جمع آوری شد. از میان گونه های مختلف کنه جمع آوری شدهکنه های هیالوما مارژیناتوم مارژیناتوم و هیالوما آناتولیکوم اکسکاواتوم شیوع بیشتری نسبت به سایر گونه ها داشتند. در این بررسی همچنین آلودگی تیلریا اکویی در غدد بزاقی هیالوما آناتولیکوم اکسکاواتوم و رپی سفالوس بورسا با روش pcr مشخص گردید. بر اساس یافته های این مطالعه، بیماری در استان خراسان شمالی در بین تک سمی ها به صورت آندمیک شیوع دارد. همچنین میزان آلودگی تیلریا اکویی در مقایسه با بابزیا کابالی بالاتر بود. به نظر می رسدکنه هایهیالوما آناتولیکوم اکسکاواتوم و رپی سفالوس بورسا قادر به انتقال تیلریا اکویی هستند.

81 جدایه سالمونلا مختلف (41 جدایه با منشأ دامی و 40 جدایه با منشأ طیور) مورد سروتایپینگ و آنتی بیوتیک تایپینگ به روش انتشار از دیسک و مولکولار تایپینگ به روش eric pcr قرار گرفتند. جدایه های سالمونلای طیور دارای 4 سروتیپ مختلف بودند که این سروتیپ ها شامل: انتریتیدیس، کولیندال، اینفنتیس، دایتونا بودند. 3 جدایه هم غیرقابل تایپ بودند. جدایه های سالمونلا دامی دارای 13 سروتیپ مختلف بودند که این سروتیپ ها شامل: سندیگو، تسوای، تگزاس، انتریتیدیس، پاراتیفی b، گلوستر، ساینتپول، آبورتوس، چستر، استانبول، سنفتنبرگ، دابلین و تیفی موریوم بودند. 4 جدایه هم غیرقابل تایپ بودند. 8 الگوی آنتی بیوتیکی مختلف در بین جدایه های سالمونلا ی طیور مشاهده شد. 5/62% ازجدایه ها دربرابر آنتی بیوتیک های مختلف مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت دربرابر فسفومایسین و کمترین میزان مقاومت دربرابر انروفلوکساسین بود. 13 الگوی آنتی بیوتیکی مختلف در بین جدایه های سالمونلا ی دامی مشاهده شد. 6/92% ازجدایه ها دربرابر آنتی بیوتیک های مختلف مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت دربرابر تتراسایکلین و کمترین میزان مقاومت دربرابر سفریاکسون بود. در روش انگشت نگاری eric pcr11 الگوی ژنتیکی مختلف در بین جدایه های سالمونلا ی طیور مشاهده شد. در حالی که تنوع ژنتیکی در بین جدایه های سالمونلای دامی نسبت به جدایه های طیور بیشتر بود و 27 الگوی ژنتیکی مختلف مشاهده گردید. eric pcrجدایه های سالمونلای طیور دارای 7 باند مختلف با اندازه های مختلف bp270 تا bp 1500 وجدایه های سالمونلا ی دامی نیز دارای 20 باند مختلف با اندازه های مختلف bp200 تا bp 2900 بودند. ارتباط کلونال بین جدایه های مقاوم سالمونلای دامی به آنتی بیوتیک های مختلف مشاهده نشد ولی این ارتباط در جدایه های سالمونلای طیور در مورد سروتیپ انتریتیدیس ومقاومت به فسفومایسین بارز بود. علاوه بر اختلافات ژنتیکی در بین جدایه های یک سروتیپ بامنشأ مختلف در هر سروتیپ الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی متفاوتی مشاهده گردید.

به منظور ارزیابی تجویز ویتامین a در دوره ی خشکی، بر روی برخی از شاخص های سلامت، خون شناسی و نیز شاخص های اکسیداتیو- آنتی اکسیداتیو در گوساله های شیری نوزاد، تعداد 40 رأس گاو ماده ی هولشتاین انتخاب شد. این گاو ها همگی در دوره ی خشکی 1.5 تا 2 ماه منتهی به زایش قرار داشتند و به طور تصادفی در دو گروه 20 رأسی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گاو ها طوری بین دو گروه تقسیم شدند که از لحاظ تعداد زایش متوازن باشند. به گاو های گروه آزمایش، ویتامین a با دز 500000 واحد به ازای هر رأس گاو به صورت عضلانی تزریق شد. گاو های گروه کنترل نیز میزان یکسان از لحاظ حجم تقریبی، سرم فیزیولوژی به صورت تزریق عضلانی دریافت کردند. این تزریقات 4 هفته مانده به زمان تقریبی زایش صورت گرفت. پس از زایش، در زمان های 48-24 ساعت اول پس از تولد، هفته ی اول، دوم، سوم و چهارم بعد از تولد از هر گوساله 12 میلی لیتر خون اخذ شد. حدود 2 میلی لیتر از خون گرفته شده به لوله های حاوی ماده ی ضد انعقاد edta، جهت انجام آزمایشات خون شناسی و الباقی آن به لوله های بدون هیچ گونه افزودنی جهت لخته شدن و جدا شدن سرم منتقل گردید. بر روی هر نمونه، آزمایشات خون شناسی و بیوشیمیایی شامل اندازه گیری pcv، rbc، hb، mcv، mch، mchc، پروتئین تام، فیبرینوژن، تعداد مطلق گلبول های سفید و تعداد مطلق نوتروفیل، لنفوسیت، مونوسیت، پلاکت و نیز مقادیر آلبومین، روی، مس، کلسترول، اوره، اسیداوریک، بیلی روبین تام، ast، آهن و بررسی شاخص های استرس اکسیداتیو شامل mda، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی ((frap خون انجام گرفت. بر روی نمونه های سرمی روز اول و روز 28 از هر گوساله، اندازه گیری igf-1، ویتامین a و بتا- کاروتن نیز صورت گرفت. تعداد روز های درمان برای هر گوساله نیز در طول دوره ی مطالعه (از ابتدای تولد تا انتهای هفته چهارم پس از تولد) ثبت گردید. پس از اندازه گیری پارامتر ها و انجام تحلیل های آماری، مشخص شد که گروه دارای تأثیر معناداری بر روی هیچ یک از پارامتر های اندازه گیری شده نبوده است (0/05 < p). اما زمان نمونه گیری (سن) تأثیر معنا داری بر روی مقادیر آلبومین، پروتئین تام، اوره،اوریک اسید، روی، کلسترول، بیلی روبین تام، مس، ast، mda،ظرفیت تام آنتی اکسیدانی frap))، wbc، نوتروفیل بالغ، ائوزینوفیل، لنفوسیت، پلاکت، pcv، rbc، mcv، mch، mchc، فیبرینوژن، بتا- کاروتن و igf-1 داشته است (0/05 > p). در هم کنش معنا دار در مورد زمان نمونه گیری با گروه در مورد آلبومین مشاهده شد (0/05> p). طبق محاسبات آماری میزان آلبومین سرم در بین دو گروه از ابتدای دوره تا انتهای هفته ی دوم پس از زایش اختلاف معنا داری نداشت. اما در پایان هفته ی سوم افزایش معنا داری در گروه کنترل مشاهده شد. پس از آن مجدداً در پایان هفته ی چهارم هیچ گونه اختلاف معنا داری بین دو گروه مشخص نگردید.اختلاف معنا داری از لحاظ تعداد روز های درمان بین دو گروه مشاهده نشد، ولی به طور میانگین تعداد روز های درمان در گروه کنترل بیشتر از گروه ویتامین a بود.

سقط جنین در گاوهای شیری عموماً به از بین رفتن جنین در بین روزهای 42 تا 260 آبستنی اطلاق می شود. عوامل ایجادکننده سقط به دو بخش عفونی و غیر عفونی تقسیم میشوند. از میان عوامل عفونی مرتبط با سقط جنین در گله¬های گاو شیری و گوشتی میتوان به هرپس ویروس گاوی تیپ 1(bhv-1) اشاره کرد. این مطالعه بر روی بافت کبد و کلیه ی 28 جنین سقط شده ارجاعی به قطب علمی مطالعات سقط جنین و مرگ و میر نوزاد نشخوار کنندگان دانشگاه فردوسی مشهد که آلودگی به ویروس bhv-1 در آنها بوسیله روش pcr تأیید شده بود به همراه 28نمونه با پاسخ منفی در آزمون pcr صورت گرفت. بدین منظور بافت ها جهت تثبیت در محلول فرمالین بافره 10 درصد قرار داده شدند. پس از طی مراحل آماده سازی و تهیه بلوکهای پارافینی، مقاطع بافتی به ضخامت 5 میکرون تهیه گردید و به روش هماتوکسیلین– ائوزین رنگ آمیزی شدند و مورد مشاهده هیستوپاتولوژی قرار گرفتند. همین طور سن سقط و ضایعات بافتی توسط نرم افزار آنالیز آماری sas تحت تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در مشاهدات به عمل آمده از کبد درجاتی از اتولیز، نکروز انعقادی چندکانونی، گنجیدگی داخل هسته ای، نفوذ سلول های آماسی تک هسته ای در فضای پورتال و سینوزوئیدهای کبدی، هپاتیت پرتال، پرخونی، خونریزی، درجات متغییری از دژنرسانس واکوئولر رویت شد. در بافت کلیه ی جنین های سقط شده، یافته ی غالب اتولیز بود. همین طور پرخونی منتشر متوسط تا شدید، خونریزی، نفریت بینابینی غیرچرکی و نکروز انعقادی لوله ای نیز در تعدادی از نمونه ها رویت شد. تجزیه و تحلیل ضایعات مشاهده شده در جنین های سقطی باپاسخ مثبت و منفی در pcr برای bhv-1 نشان می دهد، اتولیزدر بافت کبد و کلیه و نکروز انعقادی چند کانونی در بافت کبد جنین های سقطی با پاسخ مثبت در pcr، از نظر آماری معنی دار هستند((p<0.05. بدیهی است نتایج این مطالعه به برنامه ریزی بهتر جهت کنترل و پیشگیری از سقط ناشی از bhv-1 در دامداری های صنعتی کمک می کند.

این رساله درسه فصل به بررسی بیماری ریکتس در گوساله ها می پردازد، نویسنده درفصل اول با بیان کلیاتی در مورد توزیع کلسیم و فسفر در بدن، اعمال کلسیم و فسفر در بدن و ... به هورمون پاراتورمون (pth) و اثرات فیزیولوژیک آن و به هورمون تیروئید و استروژن و ... پرداخته است و سپس بابررسی بیماری ریکتس و دیگر بیماریهای این دسته درفصل دوم اجمالا به تعریف بیماری، اتیولوژی، اپیدمیولوژی، بیماریزایی، نشانیهای آزمایشگاهی و درمانگاهی و تشخیص و درمان و پیشگیری اشاره می نماید . فصل سوم به گزارش موارد درمانگاهی بیماری ریکتس ، مواد و روش کار و ... اختصاص یافته و بالاخره در آخر پایان نامه به بحث و نتیجه گیری کلی و پیشنهادات نویسنده برمی خوریم .