این مطالعه به منظور مقایسه اثر پروبیوتیک، پری بیوتیک، اسید آلی و داروی گیاهی سانگروویت بر میزان کاهش کلونیزه شدن باکتری کمپیلوباکتر ژژونی بر عملکرد، سیستم ایمنی، فاکتورهای خونی و مرفولوژی روده جوجه های گوشتی انجام گرفت. تعداد 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه نر از سویه تجاری (کاب 500) به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم گردیدند، به طوری که هر گروه شامل 4 تکرار 15 قطعه ای بود. تیمارهای آزمایشی شامل 1 ) جیره پایه بدون ماده افزودنی شاهد منفی (بدون تلقیح باکتری) 2) جیره پایه بدون ماده افزودنی شاهد مثبت (با تلقیح باکتری)، 3) پروبیوتیک (پریمالاک)، 4) پری-بیوتیک (فرماکتو) ، 5) اسید آلی ( سلکو-پی اچ) در آب آشامیدنی و 6) داروی گیاهی (سانگروویت) در نظر گرفته شدند. در روز 21 تمام جوجه ها به جز گروه کنترل منفی با (cfu/ml 109) سوسپانسیون باکتری کمپیلوباکتر ژژونی چالش داده شدند. متغیرهای اندازه گیری شده شامل: میزان جمعیت باکتری کمپیلوباکتر ژژونی در سکوم (روزهای21 و 49) و مدفوع (روزهای 35و 42)، وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل (طول دوره) و مرفولوژی روده (روز 49) بودند. به منظور تعیین اثر احتمالی تیمارها، در پاسخ آنتی بادی نسبت به تزریق آنتی ژن گلبول قرمز گوسفند (srbc) در روزهای 21 و 35 روزگی تزریق آنتی ژن و در دو نوبت (28 و 42 روزگی) خونگیری به عمل آمد. همچنین میزان لیپیدهای سرم در42 روزگی اندازه گیری شد. آنالیز داده ها به وسیله نرم افزار sas و مقایسه میانگین ها توسط آزمون دانکن انجام گردید. بررسی عملکرد نشان داد که بیشترین و کمترین میانگین مصرف خوراک در دوره دوم آزمایش (49-22 روزگی) و در کل دوره (49-1 روزگی) به ترتیب در تیمارهای کنترل منفی و اسید آلی مشاهده شد(05/0p<). بیشترین و کمترین میانگین افزایش وزن روزانه در دوره دوم و کل دوره به ترتیب در تیمارهای کنترل منفی و کنترل مثبت مشاهده شد (05/0p<). بیشترین ضریب تبدیل مربوط به تیمار کنترل مثبت و کمترین ضریب تبدیل مربوط به تیمار کنترل منفی بود (05/0p<). بیشترین و کمترین تعداد باکتری درمحتویات سکوم در روز 49 و مدفوع در روزهای 35 و 42 به ترتیب مربوط به تیمار کنترل مثبت و منفی بود(05/0p<). میزان کلسترول، تری گلیسرید، hdl وldl کلسترول تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0p>). کمترین عیار آنتی بادی بر علیه srbc در نوبت دوم در تیمار کنترل مثبت و اسیدآلی مشاهده شد (05/0p<). بیشترین مقدار ارتفاع پرزها و نسبت ارتفاع پرز بر عمق کریپت در دودنوم و ژژونوم در 49 روزگی مربوط به تیمارهای کنترل منفی، پروبیوتیک و پری بیوتیک بود. به طور کلی در این مطالعه افزودنی های پروبیوتیک، پری بیوتیک و سانگروویت باعث بهبود عملکرد و کاهش تعداد کلنی کمپیلوباکتر ژژونی در مقایسه با گروه فاقد افزودنی شده اند.

چکیده هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر مصرف ایمونوگلوبینy (igy) اختصاصی کمپیلوباکترژژونی، بر میزان تکثیر باکتری در محتویات سکوم و تهاجم آن به اندام های داخلی بوده و همچنین وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و میزان مرگ ومیر نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. در آزمایش اول، مرغ های تخم گذار تترا-اس ال قهوه ای (tsl) با آنتی ژن کامل کمپیلوباکترژژونی(c.j) ایمن شدند و غلظت پروتئینی آنتی ژن پس از سونیکیت µg/ml 500 بود. در تزریق نخست، از 250 میکروگرم از آنتی ژن همراه با 250 میکروگرم ادجوانت کامل فروند استفاده شد. دوز یادآور، سه مرتبه و در فواصل 14 روز با ماده ادجوانت ناقص فروند تزریق شد. خونگیری و جمع آوری تخم مرغ ها 20 روز پس از نخستین تزریق آنتی ژن انجام گرفت. در طول دوره ایمونیزاسیون، فعالیت آنتی بادی ضد کمپیلوباکترژژونی(igy) در زرده و سرم با تست ممانعت از هماگلوتیناسیون (hi) تعیین شد. بالاترین تیتر آنتی بادی پلی کلونال در زرده و سرم به ترتیب 21 و30 روز پس از نخستین تزریق به دست آمد. در آزمایش دوم،210 قطعه جوجه ماده گوشتی یک روزه (سویه را س 308) در 7 گروه، شامل 3 تکرار و هر تکرار شامل 10 قطعه پرنده به مدت 42 روز پرورش داده شدند. هفت گروه آزمایشی به صورت c, a, b, c.j, c.j a, c.j b, c.j v مشخص شدند. در چهار گروه به عنوان گروه های چالشی(c.j)، در سن 21 روزگی، تمامی پرندگان با 1 میلی لیتر از محلول سوسپانسیون کمپیلوباکترژژونی حاویcfu 107×1 باکتری به روش دهانی چالش داده شدند. پرندگان در گروه-های (a,c.ja)، از یک روزگی تا پایان دوره آزمایش مقدار 15 میلی لیتر زرده حاوی آنتی بادی، مخلوط شده با 7/3 لیتر را دریافت داشتند. گروه های(b,c.jb)، از یک روزگی تا پایان دروه پرورش، روزانه مقدار 4/0? پودر زرده حاوی آنتی بادی اختصاصی علیه کمپیلوباکترژژونی را در جیره غذایی دریافت داشتند. همچنین پرندگان تیمار (c.jv) در یک روزگی با یک دوز از واکسن کمپیلوباکترژژونی (حدود 500 میکروگرم) تلقیح شدند. گروه شاهد (c) بدون چالش باکتری و فاقد تیمارهای آنتی بادی و واکسن بود. نتایج نشان داد که تعداد شمارش باکتری در سکوم گروه هایی که آنتی بادی اختصاصی ضد کمپیلوباکترژژونی و واکسن دریافت کرده اند به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). همچنین در گروه های چالشی حاوی c.ja,c.jb,c.jv، جداسازی باکتری از اندام های داخلی کمتر بود. تیمارهای کنترل منفی (c) و a بیشترین افزایش وزن بدن را نسبت به سایر گروه ها داشتند (05/0p<). در بین گروه های مختلف از نظر میانگین مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل غذایی و میزان مرگ و میر اختلاف معنی داری در کل وجود نداشت(05/0p>). کلمات کلیدی: کمپیلوباکترژژونی، ایمونوگلوبولین y، واکسن، پودر زرده، جوجه گوشتی