چکیده سال هاست که گفتار تقریباً به صورت یکی از اجزای جدانشدنی مستندهای تلویزیونی ایران درآمده است. بیشتر تولیدات مستند حداقل از یکی از ساختارهای گفتارمتن- که در این پایان نامه معرفی شده اند- استفاده می کنند. کاربرد وسیع گفتارمتن اهمیت آن را به عنوان متنی که از قبل پیش بینی یا طراحی شده، آشکار می سازد. به خصوص هنگامی که تأثیر گفتار فیلم مستند به عنوان صریح ترین عنصر بیانی آن، بر روی مخاطبان رسانه مورد توجه قرار می گیرد، اهمیت آن بیشتر معلوم می شود. گاهی هنگام مشاهده ی این فیلم ها ی مستند احساس می کنیم گفتارمتن هماهنگی مناسبی با فیلم ندارد. بررسی این نارسایی ها در مراحل مختلفی که یک گفتار از ایده ی اولیه تا زمان پخش فیلم مستند طی می کند، یعنی نوشتن، اجرا و تدوین، زیر بنای پ‍ژوهش این پایان نامه بوده است. در واقع سوال اصلی اینجاست که معایب و نواقص گفتارمتن در برنامه های مستند تلویزیونی ایران چیست ؟ و از کجا ناشی می شود؟ در این راستا به بررسی تطبیقی دو فیلم مستند شاخص به نام های شب و مه (1955) محصول فرانسه و موج و مرجان و خارا (1341) محصول ایران- به عنوان نمونه و الگوی مناسب به کارگیری گفتارمتن در سینمای مستند جهان و ایران- با تولیدات مستند دارای گفتارمتن مراکز استان ها در دوره ی زمانی 87-85 پرداخته ایم. در پایان پژوهش، پیشنهادات و راه حل هایی برای ارتقاء ارزش های کیفی گفتارمتن در برنامه های مستند تلویزیونی ارائه شده است.

سابقه ی برنامه های ورزشی در تلویزیون به مستندهای ورزشی در سینما بازمی گردد که همواره از اقبال مخاطب برخوردار بوده اند؛ اما در ایران با وجود ساخت نمونه های قابل قبول در این عرصه ، مستند ورزشی از توجه لازم بین تصمیم گیران، برنامه سازان و نظریه پردازان تلویزیون- چه در زمینه های حرفه ای و چه پژوهشی- بهره مند نبوده است. همین امر باعث ساخت و پخش برنامه های ورزشی گوناگونی در تلویزیون شده که با وجود ادعای مستند بودن، چندان با الگوهای معتبر و شناخته شده ی مستندسازی تطابق ندارند. در این پایان نامه تلاش شده تا با استفاده از روش های اسنادی (کتابخانه ) و مشاهده ای (بازبینی)، داده های بدست آمده تحلیل و تبیین شود، و با مطالعه ی متون مرتبط با این گونه ی برنامه سازی و مقایسه ی آن ها با اصول پذیرفته شده ی مستندسازی، به معیارهای مناسبی برای ساخت مستندهای ورزشی دست یافت. در این مسیر ضمن مطالعه ی موردی دو فیلم المپیا (1938) محصول آلمان و قهرمانی (1377) محصول ایران به عنوان دو نمونه ی مطرح درجهان و ایران، از گفتگو و مصاحبه با دست اندرکاران ساخت و پژوهش آثار مستند- بویژه مستندهای ورزشی- نیز استفاده شده است. پژوهش حاضر، در پایان به چندین یافته رسیده است که مهم ترینشان در بحث تکنیکی، نقش اساسی میزانسن چند دوربینه و تدوین در این نوع مستندسازی است. همچنین در بحث محتوایی نگاه مستند ساز به مقوله ی ورزش و برنامه سازی بر اساس الگوهای معتبر مستندسازی تلویزیونی اهمیت زیادی دارد. همچنین شناخت کامل از رشته ی ورزشی مورد نظر، یکی دیگر از مهم ترین عوامل موفقیت و جذب مخاطب در این گونه ی مستندسازی است. واژگان کلیدی: ساختار شناسی- فیلم مستند- مستند ورزشی- روایت- دکوپاژ- میزانسن – تدوین تداومی- تدوین پیچیده-ریتم(ضرب آهنگ)- قالب(فرم) برنامه

این پژوهش، به بررسی ساختار «فیلم مستند آرشیوی» می پردازد. علی رغم اهمیت مستندهای آرشیوی، از لحاظ انواع کاربردهای متنوع تلویزیونی، بویژه در شبکه- های مستند و خبری سراسر جهان، به نظر می رسد کمتر آثار قابل اعتنایی به این شیوه در تلویزیون کشور ما تولید می شود. از دلایل این کمبود، فقدان شناخت علمی، حرفه ای و تئوریک در این زمینه است. این پژوهش با روش اسنادی و همچنین مصاحبه با کارشناسان و با هدف شناخت حدود تعریف فیلم مستند آرشیوی، تعیین مواد قابل استفاده در این نوع مستند، روشهای مناسب تحقیق، بررسی زیبایی شناسی عناصر ساختاری، تحلیل محدودیت های ساخت و پیش بینی آینده این شکل مستندسازی انجام شده است. این مستندها بر اساس اسناد آرشیوی و همچنین شیوه ساخت، به انواع مختلفی تقسیم می شوند. مرحله تحقیق و تدوین در آنها نقش مهمی دارد و در بین انواع صداها هم گفتارمتن اهمیت بیشتری دارد. به طور کلی محدودیت های ساخت مستندهای آرشیوی، هزینه بالای پژوهش، عدم دسترسی مستندسازان به برخی اسناد آرشیوی و عدم کیفیت اسناد است.

در این پژوهش ،توصیف و تشریح ویژگی های ماهوی زیرگونه های مستند صنعتی تنها به منظور تمرکز هرچه بیشتر بر شناخت نظری این گونه از سینمای مستند بوده و در نهایت نیل به این شناخت، هویت مستقل مستندهای صنعتی که بعضاً به حاشیه رانده شده اند را آنگونه که باید نمایان می سازد. فیلم های مستند صنعتی بستری مناسب به منظور تجزیه و تحلیل صنعت در قالب هنر هستند. زیرا با پشتوانه بینشی هنری و بیان سینمایی می توان وجوه گوناگون صنعت را از دیدگاه هنر و زیبایی شناسی واکاوی نمود. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که سیر تحولی- تکاملی مستندهای صنعتی، متأثر از پیشرفت سیطره صنعت است و جایگاه مستند صنعتی امروزه تا بدان جا ارتقاء یافته که گاه این گونه از سینما به عنوان شاخص جوامع صنعتی یا پیشرفت فرهنگ در جامعه صنعتی قلمداد می شوند. چراکه فیلم های مستند صنعتی به مثابه ابزاری برای درک هنری و فرهنگی وجوه صنعت و از سوی دیگر به منظور ترویج فناوری و دانش به شمار می روند

برخی از روایت شناسان کوشیده اند تا به یک نظام واحد در خصوص نحوه ی بررسی «قصه های عامیانه» دست یابند و در نهایت موثرترین راه را پژوهش های ساختاری این قصه ها معرفی کرده اند. اگرچه فرمالیست ها، در ابتدا کار خود را بر روی قصه های عامیانه آغاز کردند؛ اما بسیاری از صاحب نظران سینما و تلویزیون، رویکردهای مطالعاتی خود را در این حوزه ها، معطوف به نظرات فرمالیست ها نمودند و به این نتیجه رسیدند که ساختار قصه های عامیانه قابل تعمیم به دیگر رسانه های روایت محور، همچون سینما و تلویزیون نیز هست. مجموعه پیوسته، یا سریال تلویزیونی به عنوان یکی از مهمترین و پر بیننده ترین قالب های روایتی در تلویزیون، طرفداران بسیاری دارد. تعدد شخصیت ها، قصه های تو در تو و دنباله دارِ آن از عوامل موثر در جذب مخاطب به شمار می رود. در این پژوهش سعی بر این است عناصر مشترک روایت بین یکی از مشهورترین قصه های عامیانه، یعنی «هزار و یک شب» و قالب سریال تلویزیونی بررسی و معرفی شود. هدف آن است تا برنامه سازان تلویزیون با ادبیات عامیانه ایران، به عنوان ذخایر فرهنگی و ادبی کشور در راستای تولیدات نمایشی بیش از پیش آشنا و ترغیب شوند. از آن جا که «هزار و یک شب» بنا به دلایل متعدد مناسب برای تولید قالب سریال است، این پژوهش رویکرد خود را معطوف به این فرم تلویزیونی نموده و سریال «روزی روزگاری» را به عنوان نمونه ی مطالعاتی خود برای این انطباق، بررسی و تحلیل انتخاب کرده است.

چکیده تولید آثار مستند با موضوع حیات وحش و طبیعت در شبکه های تلویزیونی سراسر جهان به جایگاهی از کمیت، کیفیت و رقابت رسیده است، که باید از اساس با دیدی کاملاً متفاوت، به پی ریزی و طراحی بنای آن اقدام کرد. جدای از خود موضوع، که جذابیت خاص خودش را باید داشته باشد، ترکیب تکنیک و هنر در کنار هم، بایستی به جذابیت این آثار کمک کنند. آن چه در این رساله مورد بررسی می گیرد، جنبه ها و مقوله های فنی برنامه سازی مستند است، که پایه واساس استانداردهای جهانی این گونه از فیلم مستند را معرفی و تشریح می کند. فن آوری نوین فیلم سازی باعث شده که جهان طبیعی و محیط زیست انسان، حیوانات و گیاهان از زوایای جدید و صحنه هایی که پیش از آن دیده نشده اند، ارایه شود. معرفی روش های گوناگون تصویربرداری، ابزارهای جدید تصویربرداری و پژوهش های خاص مستندهای حیات وحش چون؛ رادیو تله متری و حتی ابزارهای جدید زنده گیری حیوانات که با اتصال به سامانه های ماهواره ای جهانی، در نوع خود انقلابی در برنامه سازی مستند به وجود آورده اند. واژگان کلیدی: فیلم مستند، فن آوری نوین رسانه ای، فیلم مستند حیات وحش، مجموعه ی مستند تلویزیونی «سیاره ی زمین» ، مجموعه‎ی «سفر حیات» و فیلم مستند «در جستجوی پلنگ برفی».

فضای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه ی امروز ایران سبب انگیزش افراد در راستای کارآفرینی نیست و جایگاه ایران از نظر توجه رسانه ای به کارافرینی جایگاه خوبی نیست. این در حالی است که پیشنهاد صاحب نظران کارآفرینی برای توسعه فرهنگ کارآفرینی، تهیه و ساخت فیلم های مستند، سینمایی، کارتونی در مورد زندگی نامه و موفقیت کارآفرینان و نوآوران نام آور ایرانی است. هدف از این پژوهش ترکیبی (کیفی و کمّی)، بررسی نقش برنامه های مستند سیما در توسعه فرهنگ کارآفرینی است. برای این منظور ابتدا با مطالعه ادبیات تحقیق، ضمن شناسایی مولفه هایی از فرهنگ کارافرینی که تحت تاثیر تلویزیون قرار میگیرند، گونه های مطلوب برنامه های مستند تلویزیونی برای توسعه فرهنگ کارافرینی شناسایی شدند. سپس داده های لازم از جامعه کارافرینان برتر استان تهران به کمک پرسشنامه استخراج گردید. به موازات این کار، مصاحبه های نیمه ساختار یافته با خبرگان برنامه سازی سیما نیز انجام گرفت. داده های بخش کمی به کمک آزمون های t تحلیل گردید و داده های بخش کیفی نیز از طریق کدگذاری باز و محوری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان میدهد که ابعاد فرهنگ کارافرینانه در بیشتر مستندهای گزارشی سیما وجود دارد لذا برنامه های مذکور می توانند در توسعه فرهنگ کارافرینی نقش داشته باشند. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که کمیّت و کیفیت برنامه های مستند گزارشی پایین است و کارافرینان برتر استان تهران از این امر رضایت ندارند. علاوه بر این، خبرگان برنامه سازیِ کارافرینی، مستند را مطلوب ترین گونه برنامه سازی برای توسعه فرهنگ کارافرینی نمی دانند. یکی از پیشنهادهای محقق برای تغییر این وضعیت استفاده از گونه مستند زندگینامه ای است.

جذب مخاطب ایرانی و حضور موفق در عرصه رقابت رسانه ای جهان براساس رویکردهای سنتی مدیریت و تئوری کسب و کار امکان پذیر نیست. در شرایط پیچیده رسانه ای، برنامه ریزی راهبردی یکی از جامع ترین رویکردهای برنامه ریزی است. هدف این پژوهش تدوین برنامه راهبردی برای شبکه مستند سیما در این بُرهه زمانی است. برای تحقق این امر در مرحله اول ضمن بررسی اسناد بالادستی از طریق مصاحبه با افراد مطلع و خبرگان اطلاعات مورد نیاز گردآوری و بیانیه های مقاصد آرمانی تدوین و اهداف راهبردی شبکه مستند سیما تعیین و با امتیاز دهی افراد نمونه اولویت بندی گردید. در مرحله ورودی برنامه ریزی راهبردی با بررسی محیط عمومی و تخصصی و تحلیل محیط داخلی بر مبنای رویکرد وظیفه ای، عوامل راهبردی تعیین و در مرحله مقایسه، با ارزیابی عوامل راهبردی داخلی و خارجی و محاسبه امتیازات و نمرات داده شده از سوی گروه دلفی، راهبردهای شبکه مستند سیما در محدوده راهبردهای تهاجمی در نقطه «66/2 ، 16/3» قرار گرفت. سپس از طریق تناظر عوامل شناسایی شده، راهبردهای شبکه مستند سیما مشخص و با امتیاز دهی افراد نمونه راهبردهای قابل قبول برای رسیدن به اهداف راهبردی تعیین گردید. در مرحله انتخاب با ابزار پرسشنامه ده راهبرد برتر شبکه مستند سیما به کمک کارشناسان مشخص شد. براساس این تحقیق راهبرد برتر شبکه مستند سیما « تولید مستندهای اجتماعی با ساختارهای تلفیقی و خلاقانه» است. در این پژوهش بر مبنای یافته های کیفی و عمیق، اطلاعاتی ساختاریافته و منظم گردآوری شده است، که حاوی رهنمودهایی برای بهبود آینده و راهبردهایی برای کمک در امر تصمیم گیری در شبکه مستند سیما خواهند بود.

رساله پیش رو، اجمالاً به تقریر جامعی از تکون تدریجی نظریه «شکل گرا» و «واقع گرا» (تا پایان دوره کلاسیک یعنی آراء «بالاژ» و «کراکوئر»: دهه 60 قرن گذشته) معطوف به پرسش اصلی فلسفه فیلم: «سینما چیست؟»، با ابتناء بر زیرساخت های فلسفی و زیباشناختی آن، در آراء فیلسوفان متقدم پرداخته و ضمن کاوش های تحلیلی و انتقادی، امکان گذار از دوگانه انگاری فلسفی و زیباشناختی «شکل گرا ـ واقع گرا» را مورد توجه قرار داده است.

طی سال های اخیر، فیلم مستند داستانی(docufiction) به عنوان یکی از شیوه های مستند سازی، مورد توجه تولیدکنندگان و مخاطبان سینما و تلویزیون قرار گرفته است. شاید بتوان دلیل اصلی این گرایش را، حس واقعی بودن فیلم مستند و توجه به تاثیرگذاری بیشتر بر بیننده، از طریق بازسازی مجدد اتفاقات دانست. اما لازمه تولید یک فیلم مستند داستانی خوب، علاوه بر شناخت قراردادها و شیوه های مستندسازی، تسلط بر قواعد داستان گویی است. در این پژوهش که با روش کتابخانه ای و تحلیل و بررسی مستندهای داستانی مطرح سینما و تلویزیون ایران، انجام گرفته است، به این نتیجه رسیده ایم که آگاهی از عناصر دراماتیک (شخصیت، روایت، داستان، پیرنگ، کنش، کشمکش و گفتگو) و بکارگیری درست و مناسب آنها در فیلمنامه فیلم های مستند داستانی، نقش مهمی در شکل دهی به ساختار هنری اثر و تاثیر بر مخاطب فیلم مستند دارد . این پژوهش از جنبه عملی و کاربردی برخوردار است و امیدواریم، خواننده محترم را با اصول کلی داستان گویی آشنا کند و راهنمایی برای نگارش فیلمنامه فیلم مستند داستانی باشد. واژگان کلیدی : فیلم مستند، فیلمنامه، فیلمنامه مستند، فیلم مستند داستانی، عناصر دراماتیک

شاهنامه بایسنغری یکی از شاهکارهای مکتب هرات در سال 832 ه. ق در کارگاه کتابخانه سلطنتی بایسنغر بهادرخان از حاکمان تیموری استنساخ و آفریده شده است. این نسخه که تا به حال 600 سال از عمر آن گذشته است به طور کامل در کتابخانه کاخ گلستان نگه داری می شود و از قدیمی ترین نسخ مصور و کامل موجود در ایران است . در این نوشتار بنا بر این است که نگاره های کم شمار اما چشم گیر و افسون کننده این نسخه ازحیث عناصر سینمایی حاضر در آن بررسی شود. بررسی نگارگری ایرانی و در این جا شاهنامه بایسنغری از حیث جنبه های سینمانگارانه از آن جا موجه است که علی رغم ظهور سینما نزدیک پنج قرن پس از پدیدآوری این نسخه، تخیل سینمایی از حیث بصری و داستان پردازی تصویری از دیرباز نزد بشر فراهم بوده است. ظهور تدریجی امکانات تکنولوژیک است که به طور پی در پی بشر را با امکان ابراز بیانی نویی تجهیز می کند و گرنه از حیث ذهنی و توان تخیل، هنرهای حال و آینده حضور همزاد بشر دارند، هر چند ظهورشان به تاخیر افتد. بررسی این نگاره ها نشان می دهد که عناصر هشت گانه سینما در این شاهکار قابل ردیابی است. نگارگران این نسخه در صورت دست یابی به امکانات فن آورانه سینما به طور قریب به یقین از امکانات تدوینی سینما بیش از دیگر امکانات آن بهره می بردند.

در این پژ‍وهش از منظر کارگردانی، عناصر ساختاری متشکله فیلم در راستای شکل گیری یک کل ارگانیک در نظر گرفته شده است. در سینمای کلاسیک داستانی، تنها از تعامل منطقی و متناسب بین عناصر میزانسن و تدوین است که روایت فیلمیک موثری حاصل می شود. هر دو عنصر همزمان و در نسبتی با هم در نمایاندن کنش فیلمنامه فعالند اما گاه کنش در قالب ظرفیتهای روایتی میزانسن و گاه ظرفیتهای روایتی تدوین موثرتر جلوه می کند. این عناصر نه در مقابل هم، که در کنار هم و بلکه در تطابق با هم هستند. در صورتی که رابطه بین این دو عنصر منطقی باشد، ظرفیتهای بیانی یکدیگر را تقویت نموده و در غیر این صورت به تضعیف یکدیگر منجر می شوند. دریافت کارگردان از کنش فیلمنامه، ویژگی های سبکی او و ژانر فیلم، در طراحی کارگردان نسبت به اجرا کردن نوع خاصی از رابطه بین میزانسن و تدوین در فیلم، اثرگذار است. این پژوهش بر مبنای روش تحقیق اسنادی و کتابخانه ای به این نتیجه رسیده است: بر اساس نظریه های حاکم بر سینمای داستانی کلاسیک، نمی توان عناصر میزانسن و تدوین را به صورت ماهوی یکی دانست زیرا میزانسن اساسا به تمامی آن چیزی که درون قاب دیده می شود اشاره دارد و تدوین با رابطه بین نماها شناخته می شود. اما اگر از نظریه های سینمای کلاسیک فاصله بگیریم و سینما را به صورت یک کل ارگانیک بررسی نماییم، می توان به این نتیجه رسید که میزانسن و تدوین به شکلی با هم تطابق دارند. وجود میزانسن به معنای محقق شدن تدوین است و بالعکس.

از دوران شکل‏گیری رسانه‏های فراگیر و خاصه دهه‎های اخیر، افکار عمومی، اخبار و مسائل سیاسی را تعقیب می‏کنند و اصحاب رسانه و بویژه تلویزیون بخش قابل توجهی از زمان پخش خود را به انواع برنامه‏ها و فیلم‏هایی که سیاست را محور محتوایی خود قرار می‏دهند؛ اختصاص داده اند. در حوزه مستند نیز، فیلم "مستند سیاسی" یکی از زیرگونه‏های مهم محسوب می‏شود که مسائل سیاسی را با رویکردی موشکافانه‏ و تحلیلی مورد مداقه قرار می‏دهد. پژوهش پیش رو تلاش می‎کند که با توجه به اهمیت این موضوع، و لزوم شناخت ابعاد و زوایای مستند سیاسی، چارچوب ساختاری مدونی را از این زیرگونه ارائه دهد اما با توجه به وابستگی این زیرگونه‏ی مستند به موضوع، دستیابی به چارچوب ساختاری نیازمند شناخت ابعاد موضوعی آن است که به سه دسته‏ی شخصیت نگاری، دوران‎نگاری و واقعه نگاری تقسیم می‎گردد. در ادامه‏ی پژوهش، نحوه‏ی انطباق ساختار فیلم مستند و موضوعات مستند سیاسی، ساختار آن به شکلی جامع همراه با ارائه مصادیق تشریح گردیده است.

این تحقیق به بررسی انواع شیوه های پژوهش برای تولید فیلم مستند می پردازد. شیوه هایی که از کاربردی ترین آن ها برای تولید فیلم مستند محسوب می شوند.

در نظرگـاه پژوهشی خبرگان رسـانه، دسته بنـدی های بسیـاری درباره انواع مستنـد صـورت گرفته است ماننـد تقسیم بندی بر اساس موضوع، کاربرد، ساختار زیبایی شناسی، فرآیند تولید، سبکهای مستندسازی و نظایر آنها. ولی ظاهراً ارائه دسته بندیِ تفاوتهای نوع مستند در گرایشات وابسته به رسانه ها، به ویژه دو رسانه اصلی سینما و تلویزیون مغفول واقع شده است. مستندها در دو حـوزه سینما و تلویزیون علیرغم شباهتهای زیاد ظاهری، تفاوتهای ساختاری محسوس و گاه پیچیده ای دارند. این گونه گونی، علاوه برآنکه خاستگاه تکاملیِ تاریخی دارد؛ از طرفی هم به دو رسانه سینما و تلویزیون مربوط می شود که مستمراً از مستند بهره جسته و آن را با ویژگیهای خود تطبیق داده اند. با بازبینی و مشاهده مستند در هر دو حوزه مذکور علاوه بر شباهتهای اصولی، تفاوتهای چشمگیر، خود را نمایان می سازند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

ادبیات به عنوان یکی از گرانبهاترین سرمایه های فرهنگی تمدن، همواره مد نظر متفکران و هنرمندان جامعه بوده است. در میان منابع غنی ادب پارسی، منظومه حماسی شاهنامه دارای درخششی غرورآفرین است. در کنار تمامی ارزشهای این اثر پرگوهر، قابلیتهای اجرایی آن منبعی برای هنرهای نمایشی به شمار می رود. در این رساله " قابلیتهای نمایشی و تصویری منظومه «رستم و سهراب» برای اقتباس تلویزیونی در قالب تئاتر تلویزیونی" مورد بررسی قرار گرفته است. منظومه رستم و سهراب به عنوان یکی از جذابترین داستانهای شاهنامه، به دلیل دارا بودن ویژگیهایی همچون حوادث پهلوانی، شگفتی، کامل بودن (دارای آغاز، میانه، پایان) و ... دارای قابلیتهای دراماتیک و نمایشی فراوانی است. یافتن مناسبترین قالب برای ارائه داستان رستم و سهراب در تلویزیون که توانایی دربرگیری و بازتاب عناصر دراماتیک و اجرایی را دارا باشد، ما را به قالب تئاتر تلویزیونی رهنمون می سازد. بنابراین اصلی ترین فرضیه پژوهش این است که "داستان رستم و سهراب یکی از مناسب ترین داستانهای شاهنامه فردوسی برای تلفیق روشهای نمایشی- سنتی ایرانی و تکنیکهای تلویزیونی در قالب تئاتر تلویزیونی است." از این رو اقتباس از داستان رستم و سهراب برای تبدیل شدن به تئاتر تلویزیونی، ایجاب می کند: 1- شناخت تمامی عناصر روایت دراماتیک مانند داستان، شخصیت پردازی، بازیگری، صحنه پردازی، حرکت و ... 2- بررسی عناصر اجرایی- تکنیکی همچون ترکیب بندی تصویر، اندازه نما، عدسی ها، زاویه دید، حرکات دوربین و ... با توجه به یافته های پژوهش، این نتیجه به دست آمد که با بررسی عناصر دراماتیک و اجرایی داستان رستم و سهراب، می توان از ارزشهای نمایشی- تصویری آن برای تولید تئاتر تلویزیونی بهره گرفت.

رساله ی حاضر به بررسی موضوع قابلیت های فیلم مستند برای آموزش کودکان رده ی سنی 5-3 سال می پردازد. براساس تحقیقات و مطالعه ی کتاب هایی در حوزه های آموزش کودکان با استفاده از رسانه ها، نگارنده متوجه ی کاستی شدید استفاده از فیلم مستند در مقوله ی آموزش کودکان و همچنین عدم توجه نسبت به کودکان در بین مستندسازان شده است. در حالی که نگارنده فیلم مستند را دارای قابلیت های بالایی برای آموزش کودکان می داند. این رساله طی 5 فصل به روش کتابخانه ای به موضوع مذکور پرداخته و علاوه بر اثبات این فرضیه که فیلم های مستند در بیشتر موارد اثرگذاری بهتری نسبت به دیگر قالب های فیلم سازی یا برنامه سازی تلویزیونی در آموزش کودکان دارند، توانسته است دستورالعمل هایی نیز برای تولید این گونه فیلم ها ارائه دهد.