چکیده با عنایت به ارتباط تنگاتنگ موجود در شعر و آواز، برآن شدیم تا بواسطه تحقیق وتفحص در آثار پیشینیان و معاصران و همچنین تامل و تفکر در ماهیت این دو مقوله، نتایجی را استنباط نماییم که این نتایج ما را به شناخت بیشتر تعامل موجود رهنمون می سازند. برای این کار ابتدا به بیان تعاریفی از شعرو آواز و عناصر تشکیل دهنده آنها پرداختیم که در این میان ارائه دو نظریه جدید "عروض هندسی" و "نحوه محاسبه ضرب آهنگ اوزان" ارمغانی نوین بشمار می رود. در ادامه کار به بررسی دستگاه های آوازی و اوزان بکار رفته در این دستگاه ها و گوشه های کلاسیک آواز سنتی ایران پرداختیم و ماحصل این کار دستیابی به نتایجی بود که توانستیم با مقایسه آن با اوزان بکار رفته در تصانیف شعرایی همچون ملک الشعرای بهار و عارف قزوینی، به وجود تفاوت بین آنها پی ببریم و از تحلیل این اختلافات به رابطه کشش اصوات و اثرات ضربی تصنیف در آواز دست یابیم.