واکنش ایجاد اتصالات عرضی در پلیمر در اثر تابش پرتو uv ، در صنعت به خصوص برای کاربرد های پوشش دهی، رنگ وچاپ بسیار اهمیت دارد. در این پژوهش کوپلیمرقطعه ای(استایرن-ایزوپرن-استایرن) به عنوان پلیمر پایه انتخاب شد و واکنش ایجاد اتصالات عرضی در اثرتابش پرتو uv، در حضورآغازگر نوری بنزویین ومونومر عامل اتصالات عرضی اتیلن گلایکول دی متاکریلات (egdma) بررسی شد. پس از ترکیب مواد طبق فرمولاسیون های مشخص درون مخلوط کن داخلی ، نمونه ها به وسیله پرس گرم به شکل ورق آماده شد. طیف سنجی atr-ftir قبل و بعد از تابش پرتو uv نشان داد، پیک جذب مربوط به پیوند دوگانه کربن- کربن (c=c)، بعد از تابش پرتوuv به نمونه کاهش می یابد. این کاهش ناشی از واکنش پیوندهای دوگانه کوپلیمر با پیوند های دوگانه مونومر عامل اتصالات عرضی اتیلن گلایکول دی متاکریلات است. آزمون سختی و حلالیت نشان داد، با افزایش غلظت آغازگر نوری بنزویین (phr0.1-1) و مونومر عامل اتصالات عرضی egdma (phr10-1) ، سختی نمونه ومیزان در صدژل شدن افزایش ونسبت تورم کاهش می یابد. بیشترین میزان سختی ودرصدژل وکمترین میزان نسبت تورم، مربوط به نمونه حاوی phr1 آغازگرنوری بنزویین و phr10 مونومر عامل اتصالات عرضی egdma است به طوری که در این حالت، درصد ژل %8/53 وسختی %37 افزایش می یابد. نتایج آزمون پایداری حرارتی نشان داد، گرم کردن نمونه حاوی phr1 بنزویین وphr10 مونومرegdma (که تحت تابش پرتوuv قرار نگرفته) به مدت 5 دقیقه در دمای c° 150 موجب می شود که حدود %20 نمونه در حلال تولوئن نامحلول شود. همچنین عملکرد مونومر های دو عاملی بوتیل آکریلات ومتیل متاکریلات ومونومر چهار عاملی آلیل متاکریلات با عملکرد مونومر چهار عاملی egdma از نظر تاثیر بر خواص فیزیکی نمونه بررسی شد. نتایج نشان داد نمونه حاوی egdma دارای بیشترین میزان سختی است واستفاده از متیل متاکریلات و آلیل متاکریلات به عنوان مونومرعامل اتصالات عرضی اثری بر سختی ندارد . آزمون حلالیت نشان داد نمونه حاوی مونومر بوتیل آکریلات بیشترین میزان درصد ژل وکمترین نسبت تورم را دارد. میزان درصد ژل در نمونه حاوی متیل متاکریلات صفر ودر نمونه حاوی آلیل متاکریلات %8/12 است .

یکی از مهم ترین دستاوردها برای فعالان دانشگاهی در ایران1، به چاپ رساندن نتایج تحقیقاتشان در بازه های زمانی کوتاه در مجله های معتبر بین المللی است، ولی ویراستاران این مجلات معمولا قبل از پذیرش کامل مقاله برای چاپ، توصیه به تغییرات محتوایی2 و زبانی3 بسیاری می کنند تحقیق حاضر به بررسی میزان و درصد این اصلاحات در بین مقاله های ارسال شده به مجلات معتبر بین المللی از سوی دانشگاهیان ایرانی زبان شناسی کاربردی4 کرده است. علاوه بر بررسی تغییرات محتوایی، این تحقیق عمدتا به بررسی اصلاحات زبانی گرامری5، لغوی6 و گفتمانی7 پرداخته است.. به این منظور، 24 مقاله چاپ شده از سوی ایرانیان دانشگاهی زبان شناسی کاربردی، در هر دو شکل نسخه اولیه و نهایی، گردآوری و بخش های مقدمه، نتایج و بحث های آنها باهم مقایسه شد. یافته های تحقیق بر این اساس بود که اصلاحات زبانی انجام شده بر روی نسخ نهایی مقاله های مورد نظر، بسیار بیشتر از تغییرات محتوایی و در واقع 9 برابر آن بوده است. نتایج تحقیق همچنین نشان داد بیشترین میزان تغییرات زبانی شامل انواع مختلف لغات8، افعال استعمال شده9 و کوتاهی جملات و بندها10 بود. نتایج تحقیق می تواند به محققان جوان برای پیش گیری از تغییرات بعدی زبانی در مقاله های ارسالی شان به مجله های بین المللی کمک کند. علاوه بر این، طراحان مواد درسی و نویسندگان کتاب های دانشگاهی در زمینه نگارش آکادمیک در بخش تحصیلات تکمیلی و رشته آموزش زبان، می توانند با تکیه بر نتایج این تحقیق و طراحی فعالیت های برنامه ریزی شده و موردی، از این تحقیق سودمند شوند.