هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی شاخص های کیفی اسپرم ماهی بنی، با تزریق صفاقی هورمونlhrha2 (دوزهای 5/2، 5 و 10 میکروگرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن) و آنتی دوپامین متوکلروپرامید (5/2 میلی گرم metدر هر میلی لیتر)، در فاصله زمانی 8، 12 و 16 ساعت پس از هورمونوتراپی در مقایسه با عصاره غده هیپوفیز (دوز 2 میلی گرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن) بعنوان گروه شاهد بود. همچنین سطح سدیم، پتاسیم، کلسیم، نسبت سدیم به پتاسیم، آلکالین فسفاتاز، گلوکز، تری گلیسرید و فشار اسمزی پلاسمای منی و خون در تیمارها سنجش شد. بعلاوه، سطوح بهینه یون های سدیم، کلسیم، پتاسیم، ساکاروز و فشار اسمزی در محلول های فعال کننده برای افزایش دوره تحرک اسپرماتوزوآی ماهی بنی barbus sharpeyi مشخص شد. همچنین برخی از شاخص های کیفی اسپرم ماهی بنی از قبیل سرعت قوس دار،‏ سرعت خطی، حرکت جانبی سر اسپرماتوزوئید، درصد حرکت خطی، درصد تحرک، مسیر حرکت اسپرماتوزوآ، درصد اسپرماتوزوئید های نوع a، b و c، توسط نرم افزار image j بعنوان نرم افزار سازگار شده برای آنالیز اسپرم ماهیان، در محلول های فعال کننده 1 (45 میلی مول نمک، 5 میلی مول کلرید پتاسیم، 30 میلی مول تریس، فشار اسمزی 3/2±188 میلی اسمول بر کیلوگرم) و 2 (50 میلی مول نمک، 30 میلی مول کلرید پتاسیم، 30 میلی مول تریس، فشار اسمزی 7/1±189 میلی اسمول بر کیلوگرم) و همچنین میزان لقاح، تفریخ و درصد بدشکلی در محلول های فعال کننده مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ساختار اسپرماتوزوآ توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری بررسی شد. نتایج نشان داد که بالاترین کیفیت اسپرم در ماهی بنی را می توان به ترتیب در 8، 12 و 16 ساعت پس از القاء هورمونی، با بکارگیری هورمونlhrha2 (دوز 10 میکروگرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن + 5/2 میلی گرم در هر میلی لیتر متوکلروپرامید)، lhrha2 (دوز 5 میکروگرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن + 5/2 میلی گرم در هر میلی لیتر متوکلروپرامید) وlhrha2 (دوز 5 میکروگرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن) استحصال نمود. آنالیز بیوشیمیایی پلاسمای منی و خون نشان داد که برخی از پارامترهای مورد مطالعه تحت تاثیر تیمارهای متفاوت هورمونی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت های 100 میلی مول در لیتر یون سدیم، 50 میلی مول در لیتر یون پتاسیم و 5/2 میلی مول در لیتر یون کلسیم، شرایط بهینه را جهت تداوم دوره حرکتی اسپرماتوزوآ ایجاد نموده است. همچنین مناسبترین سطح فشار اسمزی محلول های فعال کننده اسپرم ماهی بنی، میزان 4/3±179 میلی اسمول بر کیلوگرم بود. نتایج نشان داد که فعال کننده های نمکی 1 و 2 دارای تاثیر مثبت و معنی داری (05/0 ?p) بر افزایش زمان تحرک، سرعت قوس دار و سرعت خطی اسپرماتوزوئید های ماهی بنی بوده که نتیجه آن افزایش کارایی تکثیر این گونه در جنوب ایران بوده است. بررسی اسپرماتوزوآی ماهی بنی توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان داد که قسمت سر سلولهای اسپرماتوزوآ تا حدودی گرد بوده و ناحیه تاژک نسبت به دیگر گونه های کپور ماهیان طویل تر است. بعلاوه طول و عرض سر و طول تاژک اسپرماتوزوئید های ماهی بنی به ترتیب معادل 15/0±58/3، 25/0±21/4 و 62/3±99/63 میکرومتر می باشد. بعنوان نتیجه گیری کلی می توان عنوان نمود که بالاترین کیفیت اسپرم در ماهی بنی را می توان به ترتیب در 8، 12 و 16 ساعت پس از القاء هورمونی، با بکارگیری هورمونlhrha2 (دوز 10 میکروگرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن + متوکلروپرامید)، lhrha2 (دوز 5 میکروگرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن + متوکلروپرامید) وlhrha2 (دوز 5 میکروگرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن) استحصال نمود.