چکیده هدف از این مطالعه مقایسه ارزیابی عملکرد صندوق های سرمایه گذاری مشترک بر اساس نسبت استرلینگ ، شاخص اولسر و بازده واقعی می باشد. برای این منظور با استفاده از ادبیات و مبانی نظری تحقیق ، سه فرضیه تبیین و با استفاده از داده های نمونه انتخابی از 17 صندوق مشترک از ابتدای اسفند 1388 تا ابتدای اسفند 1391 ، فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفته اند. در این تحقیق با توجه به استفاده از داده های رتبه ای ، فرضیه ها از طریق آزمون همبستگی و با استفاده از دو آماره ناپارامتریک «ضریب همبستگی اسپیرمن »و «ضریب همبستگی رتبه ای کندال » مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که در بازار سرمایه ایران ، بین رتبه بندی صندوق های سرمایه گذاری مشترک بر اساس نسبت استرلینگ ، شاخص اولسر و بازده واقعی همبستگی معنی داری وجود دارد،به طوری که جهت تغییرات هر سه نسبت یکسان یوده و هر سه نسبت بطور متوسط رتبه بندی مشابه ای را از میان گزینه های سرمایه گذاری ارائه می دهند.بنابراین بر اساس یافته های این مطالعه می توان گفت بین رتبه بندی صندوق های سرمایه گذاری مشترک بر اساس هر سه نسبت استرلینگ ، اولسر و بازده واقعی تفاوت معنا داری وجود ندارد. کلمات کلیدی : بیشترین افت ارزش سرمایه ، ریسک ، ریسک در نظریه فرا مدرن ، نسبت استرلینگ ، شاخص اولسر

چکیده ندارد.

ازجمله مهمترین مسائل در هر جامعه ای نگرش به مقوله های ارزشی چون عدالت و آزادی است . آزادی و عدالت همواره جز شعارهای اساسی انقلاب اسلامی بوده اند. تحولات بعد از 2 خرداد مقوله آزادی را در کانون مباحث و گفتگوها قرار داد. به علت وجود نابرابری در عرصه های گوناگون و تشدید فاصله طبقاتی معضلات متعددی دامنگیر جامعه شده و مساله عدالت و طرق دستیابی به آنرا در ردیف حیاتی ترین مسائل جامعه ما قرار داده است . در این تحقیق نگرش به دو مقوله ارزشی عدالت و آزادی در جامعه بررسی شده است . مبتنی بر تعریف نگرش در این تحقیق که آنرا دارای سه بعد ادراکی ، احساسی و تمایل به سمت رفتار می داند سه سوال اساسی محور تحقیق قرار گرفته است : 1- دانشجویان چه درکی از عدالت و آزادی دارند و عوامل موثر بر نوع ادراک آنها چیستند؟ 2 - احساس و ارزیابی دانشجویان از میزان عدالت و آزادی چیست و چه عواملی بر نوع احساس و ارزیابی آنها موثرند؟ 3 - دانشجویان بین آزادی و عدالت به کدامیک اولویت داده و عوامل موثر بر نوع اولویت آنها کدامند؟

نگاهی به صحنه سیاسی ایران، این گمان را تقویت می کند که جامعه ما از نظر سیاسی در شرایط آنومیک است. از این رو، تحقیق حاضر در پی پاسخگویی به دو پرسش اساسی بوده است: 1-میزان احساس آنومی سیاسی در شهروندان تهرانی چقدر است؟ 2-عوامل موثر بر احساس آنومی سیاسی در شهروندان تهرانی کدام است؟