مقدمه: نظر به اینکه هموفیلی یک بیماری شایع است که هزینه های زیادی را برای سیستم های بهداشتی به همراه دارد، امروزه تشخیص ناقلین هموفیلی از اهمیت خاصی برخوردار شده است. با این وجود هزینه های زیاد روش های تشخیصی آن حتی در کشورهای پیشرفته تابحال مانع یافتن ناقلین هموفیلی شده است. از آنجا که امروزه مشخص شده است که هر فرد دارای یک اثر انگشت منحصر به فرد می باشد که در قرآن نیز در مورد آفرینش مجدد آن سخن گفته شده است. روش کار: این مطالعه موردی شاهدی در سال 1390 انجام شد. 62 نفر افراد مبتلا به هموفیلی، 45 مادر بیماران هموفیلی (ناقلین هموفیلی) مراجعه کننده به مرکز هموفیلی اراک بعنوان گروه مورد و 144 نفر فرد سالم بعنوان گروه شاهد انتخاب شدند. نوع اثر هر یک از انگشتان توسط یک متخصص پزشکی قانونی که از گروه فرد اطلاعی نداشت، با استفاده از روش هانری تعیین گردید و انواع اصلی اثر انگشت شامل اثر انگشت کمانی، حلقوی، چرخشی و سایر انواع مشخص شد. یافته ها: شایع ترین اثرات انگشت در تمام انگشتان افراد به ترتیب شیوع عبارت بودند از اثر انگشت حلقوی، اثر انگشت چرخشی، اثر انگشت کمانی و سایر اثر انگشتان. مشابه افراد گروه شاهد، شایع ترین نوع اثر انگشت در ناقلین هموفیلی اثر انگشت حلقوی بود. با این حال تفاوت معنی داری بین انواع اثر انگشت در تمام انگشتان در بین ناقلین هموفیلی و گروه شاهد وجود داشت بطوریکه میانگین تعداد اثر انگشت حلقوی در ده انگشت در ناقلین هموفیلی به میزان معنی داری کمتر از افراد گروه شاهد و میانگین تعداد اثر انگشت کمانی و سایر اثر انگشتان در ده انگشت بیش از افراد گروه شاهد بود. میانگین تعداد اثر انگشت چرخشی در ده انگشت بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. همچنین غیر از انگشتان شست و سبابه دست راست، در سایر انگشتان تفاوت معنی داری بین نوع اثر انگشت بین ناقلین هموفیلی و افراد گروه شاهد وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اثر انگشتان ناقلین هموفیلی تفاوت هایی با افراد طبیعی دارد. کلمات کلیدی: هموفیلی، ناقل هموفیلی، اثر انگشت

چکیده زمینه و هدف: در طب اعصاب کودکان، تشنج به عنوان شایع ترین بیماری شناخته می شود که 10 درصد از کودکان به آن مبتلا می شوند. تشنج به شکل های گوناگونی رخ می دهد که شایع ترین نوع آن، تشنج ناشی از تب می باشد. نوع دیگری از تشنج که تحت عنوان اپی لپسی از آن نام برده می شود، تشنجی است که عامل برانگیزاننده خاصی نداشته و در طول زمان به طور متناوب می تواند تکرار گردد و به صورت یک اختلال مزمن درآید. تشنج ناشی از تب در سنین بین سه ماه تاهفت سال رخ می دهد و بیشترین زمان ظهور آن در سن 14 تا 18 ماهگی می باشد. علت تشنج ناشی از تب به طور کلی ناشناخته است. برخی از محققین، عوامل ارثی را در ایجاد آن موثر می دانند. اپی لپسی برخلاف تشنج ناشی از تب می تواند در هر سنی آغاز گردد. اگرچه اپی لپسی می تواند به علل مختلفی ایجاد شود، اما در بیشتر موارد دلیل شناخته شده ای ندارد. در پژوهش های گوناگون انجام شده در خصوص نقش آنمی (کم خونی) در ایجاد یا پیشگیری از تشنج ناشی از تب و اپی لپسی، نتایج متفاوتی ارائه شده است. از سوی دیگر، سن وقوع تشنج ناشی از تب با بروز کم خونی فقرآهن در شیرخواران یکسان می باشد و همچنینآهن به عنوان جزئی از ترکیبات موجود در بعضی از آنزیم ها و انتقال دهنده های عصبی بوده وکم خونی نیز می تواندمنجر به کاهش اکسیژن رسانی به بافت های مختلف بدن از جمله مغز گردد. بنابراین در نظرگرفتن احتمال وجود ارتباط بین کم خونی و بروز تشنج ناشی از تب و اپی لپسی، انگیزه اصلی انجام این پژوهش می باشد. مواد و روش ها: در این بررسی 191 کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب و 191 کودک مبتلا به اپی لپسی با 191 کودک بستری شده به هر علت دیگر به غیر از تشنج یا سابقه ای از آن مقایسه شدند. همه کودکان در سنین بین 1ماه تا 12سالگی بودند و اثری از عفونت در سیستم عصبی مرکزی آن ها وجود نداشت. از تمام 573 بیمار مورد مطالعه، نمونه خون جهت انجام آزمایش شمارش سلول های خونی (cbc)تهیه شد و مقادیر مورد نظر با استفاده از دستگاه شمارشگر خودکار، اندازه گیری گردید. یافته ها: در بررسی به عمل آمده از 191 کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب، 120 نفر پسر و 71 نفر دختر بودند و بیشترین گروه سنی را بچه های یک تا سه ساله تشکیل می دادند. در گروه کودکان مبتلا به تشنج ناشی از تب، 43 بیمار(5/22%) مبتلا به کم خونی مشاهده شد که این میزان نسبت به موارد کم خونی به دست آمده در گروه شاهد که شامل 65 بیمار (0/34%) بودند، به طور معنی داری کمتر بود. از 191 کودک مبتلا به اپی لپسی، 132 نفر پسر و 59 نفر دختر بودند و بیشترین گروه سنی را بچه های سه تا پنج ساله تشکیل می دادند. از میانکودکان مبتلا به اپی لپسی، 115بیمار (2/60%) مبتلا به کم خونی مشاهده شد که این میزان نسبت به موارد کم خونی به دست آمده در گروه شاهد که شامل 65 بیمار (0/34%) بودند، به طور معنی داری بیشتر بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که میزان شیوع کم خونی در گروه تشنج ناشی از تب به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد و میزان شیوع کم خونی در گروه اپی لپسی به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود.

مقدمه : اگر چه سرطان ها در دوران کودکی ناشایع هستند، ولی دومین علت مرگ ومیر در کودکان زیر 14 سال را تشکیل می دهند. به طور کلی بدخیمی های لنفوهماتوپوئتیک مانند لنفوم ها، لوکمی ها حدود 40%، تومورهای دستگاه عصبی مرکزی حدود 30% و بدخیمی های امبریونی و سارکومها حدود 10% سرطانهای کودکان را تشکیل می دهند. سرطانهای کودکان به طور بارز با بدخیمی های بزرگسالان از نظر نوع سرطان، توزیع و پیش آگهی متفاوتند. هدف : بررسی اپیدمیولوژی و عوامل مستعد کننده سرطان های کودکان مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امیرکبیر اراک بین سالهای 1390-1385 مواد و روش ها : این مطالعه از نوع مشاهده ای – توصیفی می باشد و به روش مقطعی انجام شده است در این مطالعه اپیدمیولوژی انواع سرطانهای کودکان که در بخش انکولوژی مرکز آموزشی درمانی امیرکبیر اراک در استان مرکزی که بین سالهای 1390-1385 مراجعه کرده و درمان شده اند بررسی شده است. اطلاعات مربوط به سن، جنس، نوع بدخیمی و عوامل مستعد کننده به صورت مصاحبه حضوری و یا تلفنی و یا از پرونده بیماران استخراج و در پرسشنامه وارد شد و 82 مورد پرسشنامه تکمیل شد سپس اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج : بررسی نتایج این مطالعه نشانگر آن است که رابطه معنی داری بین جنس بیماران و ابتلا به سرطان وجود نداشت. از نظر سن 1/56% بیماران در سنین 5-0 سال بودند و 1/74% مبتلایان ساکن شهر بودند، 2/90% آنها در قید حیات بودند. 99% مبتلایان تک قلویی بودند و بین روش زایمان و ابتلا به سرطان رابطه معنی داری وجود نداشت. 7/92% دارای سن بارداری ترم بودند و 3/46% آنان فرزند اول و 8/37% فرزند دوم خانواده بودند و 9/87% دارای وزن بیش از 2500 گرم موقع تولد بودند از نظر سن پدر و مادر باافزایش سن پدر و مادر ریسک ابتلا به سرطان بیشتر بود. از نظر سطح اقتصادی – اجتماعی رابطه مستقیمی با ابتلا به سرطان وجود داشت و از نظر عوامل محیطی ایجاد کننده سرطان مثل مصرف مواد کنسرو شده، سوسیس و کالباس، استفاده از حشره کش، استفاده از دارو هنگام بارداری و میزان ابتلا به بیماریهای عفونی، مشکلات زایمانی مادر رابطه معنی داری بدست نیامد. نتیجه گیری : به نظر می رسد ریسک ابتلا به سرطان های اطفال در استان مرکزی بیشتر در ارتباط با عوامل ژنتیکی می باشد و عوامل محیطی ایجاد کننده سرطانهای اطفال در این مطالعه کمتر دخیل می باشد. کلید واژه : سرطان کودکان، ریسک فاکتور، محیط

مقدمه : بیماری قلبی علت اولیه مرگ در بیماران تالاسمی است. و درمان آهن زدایی ممکن است از اختلال عملکرد میو کارد و مرگ زود رس ناشی از بیماری قلبی در این بیماران جلوگیری نماید. با وجود درمان آهن زدایی کافی هنوز هم عملکرد میوکارد در نتیجه رسوب آهن و فیبروز وآنمی مزمن تحت تأثیر قرار میگیرد. در موارد بالینی از سطح سرمی فریتین برای ارزیابی اثر درمان آهن زدایی استفاده می شود. در چند مطالعه اختلال عملکرد دیاستولیک بطنی معمولاً قبل از اختلال عملکرد سیستولیک متأثر می شود. با وجود اینکه سطح فریتین سرم بصورت شایع جهت ارزیابی شدت افزایش بار آهن استفاده می شود، هدف مطالعه ما بررسی همبستگی بین سطح سرمی فریتین و پارامترهای داپلر اکوکاردیوگرافی وتلاش در جهت کشف زودرس اختلال عملکرد قلب می باشد. روش کار: کلیه بیماران بتاتالاسمی ماژور وابسته به تزریق خون بالای 2 سال مراجعه کننده به بیمارستان امیرکبیر اراک در این مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، سن شروع تزریق خون، سن شروع تزریق دسفروکسامین، مقادیر دسفروکسامین مورد استفاده، فاصله تزریق خون ، میانگین سطح سرمی فریتین سه ماه متوالی ، و نتایج اکوکاردیوگرافی شامل: lvef (ejection fraction) e/a (early & late peak of flow velocity), fs (fractional shortening) ، در پرسشنامه اطلاعاتی بیماران تالاسمی ثبت شدند . اکو کاردیوگرافی توسط یک نفر متخصص قلب و عروق و توسط دستگاه اکو کاردیوگرافی مستقر در بیمارستان امیرکبیر اراک انجام میشود سطح سرمی فریتین به روش elisa توسط دستگاه reader awek ness eli sa ساخت کشور آمریکا – در یک آزمایشگاه و همزمان با انجام اکو کاردیوگرافی بصورت ناشتا انجام میشود.پس از جمع آوری اطلاعات، آنالیز آماری داده ها توسط نرم افزار spss version16 انجام شد.با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون ،همبستگی سطح سرمی فریتین و تک تک شاخص های اکوکاردیوگرافی محاسبه و معادله ضریب همبستگی مشخص شد. 05/0 p value < از نظر آماری معنی دار تلقی شد. نتایج: در این مطالعه 66 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور مورد مطالعه قرار گرفتند که شامل34دختر (5/51%) و 32 پسر (5/48%) بودند. محدوده سنی بیما ران 46-3 سال، mean 1/9 ± 5/19 بود. محدوده سنی شروع تزریق خون حداقل 4 ماه و حداکثر 15 سال بود، میانه سن شروع تزریق خون 6/20 ماهگی بود. فواصل تزریق خون بیماران 60 -18 روز ،mean 5/7 ± 1/28 بود سن شروع درمان ترکیبات شلاتور (دسفروکسامین) 17-1سالگی،mean 7/3 ± 7/4 بود. مقادیر دسفروکسامین مصرفی بیماران با استفاده از پمپ دسفروکسامین بر حسب وزن5/13±9/27 mean بود. محدوده میانگین سه ماهه سطح سرمی فریتین بیماران بین 8333 -203 نانوگرم در میلی لیتر بود وmean 1/1748 ± 3/1912 نانوگرم در میلی لیتر بود.از 66 بیمار مورد مطالعه 49 بیمار سطح فریتتین آنها کمتر از 2500 نانوگرم در میلی لیتر و13 بیمار بین 2500 تا 5000 نانوگرم در میلی لیتر و 4 بیمار نیز سطح فریتین آنها بیشتر 5000 نانوگرم در میلی لیتر بود. در این مطالعه همبستگی واضحی بین فریتین و پارامتر های اکو کاردیو گرافی شامل ef,e/a,fs بافت نشد. اما بین متغیر سن و فاصله تزریق خون ، بین متغیر سن و شروع شلاتورتراپی همچنین بین متغیر سن شروع تزریق خون و شروع شلاتور تراپی و بین متغیر سن شروع تزریق خون و فاصله تزریق خون ارتباط معنی دار و مستقیم یافت شد. نتیجه گیری : در این مطالعه در می یابیم تنها از طریق اندازه گیری سطح سرمی فریتین نمیتوانیم پیش بینی دقیقی از عملکرد قلبی بیماران داشته باشیم و فریتین سرم نمی تواند نشان دهنده بار آهن قلبی باشد. با توجه به در دسترس بودن اکوکاردیوگرافی باید جهت پیگیری بیماران علاوه بر چک سطح فریتین سرم ، بررسی اکو کاردیوگرافی هم انجام دهیم تا از وقوع سیدروز میو کارد پیشگیری کنیم .

: لوکمی شایع ترین بدخیمی در کوکان است. لوکمی لنفوبلاستیک حاد 25% بدخیمی های کودکان وتقریبا 75% لوکمی های کودکان را شامل می شود. مهمترین عامل تعیین پیش آگهی اتخاذ درمانی متناسب با ریسک می باشد که با توجه به ویژگی های بالینی مورفولوژیک، ایمونوفنوتیپ و سیتوژنتیک تعیین می گردد. هدف از این مطالعه تعیین ایمونوفنوتیپ و ترانسلوکاسیون کروموزومی بیماران کمتر از 15سال مبتلا به لوکمی بیمارستان امیرکبیر اراک طی 1391-1388 می باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است و 50 بیمار(25 دختر،25پسر) با لوکمی مورد تحقیق قرار گرفتند. از بیماران در زمان تشخیص و قبل از شروع درمان 3 میلی لیتر نمونه ی مغز استخوان اخذ می شود. به کمک فلوسیتومتری، ایمونوفنوتیپ و به کمک rt-pcr ، ترانسلوکاسیون کروموزومی مشخص می شود و داده ها درspss16 آنالیز شد. نتایج: متوسط سن زمان تشخیص بیماری 48/3 ± 3/7 سال بود. آنالیز داده ها نشان داد که 84% all و 14% aml و 2% cml بودند. در 68% ترانسلوکاسیون خاصی یافت نشد و 4% t(8,21) ، 14% t(12,21) ، 4% t(1-19)، 2% t(9,22)p190، 2% t(9,22) p210 ، 2% inv16 ، 2% t(4,11) و 2% t(15,17) داشتند 90% فقط شیمی درمانی شدند و 10% ابتدا شیمی درمانی و سپس پیوند مغز استخوان شدند . 82% بهبود کامل یافتند , 12% هنوز درمانشان ادامه دارد و 6% فوت شدند. از میان بیماران all ، 2/95% ایمونوفنوتیپ bcell داشتند که ازاین میان 7/35% early pre bcell ،1/57% pre bcell ، 4/2% mature bcell و 8/4% tcell داشتند. از میان بیماران aml, 3/14% m2 ، 6/28% m3 ، 9/42% m4 و 3/14% m5 داشتند . نتیجه گیری : هر دو جنس به میزان یکسانی به لوکمی مبتلا بودند. بیشترشان، all سن زمان تشخیصشان در محدوده ی 10-1 سالگی و تعداد wbc زیر 50000 بود. دراکثرشان ترانسلوکاسیون خاصی یافت نشد وفقط شیمی درمانی شدند و بهبودی کامل یافتند. در بیماران all شایع ترین ایمونوفنوتیپ pre bcell و در aml m4 بود

بیماران تالاسمی ماژور به علت تزریقات مکرر خون در معرض اضافه بار آهن در بافت های مختلف بدن به ویژه قلب و کبد هستند و 70 % علت مرگ و میر بیماران تالاسمی ، نارسایی قلبی ناشی از سیدروز میوکارد است . با توجه به شیوع بالای تالاسمی در کشور ، بر آن شدیم تا ارتباط میزان فریتین سرم و t2*mri قلب و کبد را بررسی نماییم تا با داشتن اطلاعات جامع تری از میزان بار آهن بدن بتوانیم به درمان موثرتر و بهبود کیفیت زندگی آنان کمک نماییم . روش کار : این مطالعه cross-sectional,analytic-descriptive بوده ، 60 بیمار تالاسمی ماژور بالای 5 سال با نمونه گیری تصادفی آسان و از بیماران در دسترس انتخاب شده و مورد ارزیابی از نظر سطح فریتین سرم ، t2*mri قلب و کبد ، دوز دسفرال ، سن شروع تزریق خون ، سن شروع درمان شلاتور قرار گرفتند .آنالیز داده ها توسط نرم افزار spss16 و مقایسه آنها از طریق آزمون های آمار توصیفی و همبستگی خطی انجام شد.05/0 p-value< از نظر آماری معنی دار است . نتایج : در این مطالعه به این نتیجه رسیدیم که بین فریتین سرم و t2*mri قلب ارتباط معنا داری وجود ندارد (361/0 p-value=) اما بین سطح سرمی فریتین و t2*mri کبد ارتباط معنادار اما کم اهمیت از نظر آماری وجود دارد (021/0p-value=) نتیجه گیری : با انجام این مطالعه ، به این نتیجه رسیدیم که انجام t2*mri قلب و کبد روشی غیر تهاجمی ، دقیق و قابل اطمینانی جهت بررسی اندازه ی بار آهن بدن است و ارزیابی دقیق تری از بار آهن بدن نسبت به اندازه گیری سطح فریتین سرم به دست می دهد.بنابراین توصیه میشود علاوه بر اندازه گیری فریتین سرم، t2*mri قلب و کبد نیز به عنوان روش هایی برای پیگیری و پایش درمان بیماران به کار گرفته شود .

بیماری های نئوپلاستیک دومین علت مرگ و میر اطفال در اکثر کشورهای دنیا می باشند که در این میان لوسمی و لنفوم با شیوع و بروز قابل توجه در تمام دنیا و ایران باعث تلفات قابل توجه و هزینه های سنگینی برای خانواده و نظام سلامت می گردد. لوسمی های لنفوئیدی از جمله بدخیمی های دوران کودکی می باشند(1). که بروز آن طی دو دهه اخیر تقریبا 1% در سال افزایش یافته و بنا به شرایط محیطی، ژنتیک و مسائل عفونی در نقاط مختلف متفاوت می باشد(2). بیماران مبتلا با پیوند مغز استخوان یا انواع روش های شیمی درمانی تحت درمان قرار می گیرند. گذشته از خود بیماری و مشکلات ناشی از آن عوارض ناشی از درمان نیز نیاز به توجه ویزه دارد. یکی از دارو های مورد استفاده در درمان این بیماران کورتیکواستروئیدهاست. یکی از عوارض درمان با انواع روش های شیمی درمانی و استفاده از کورتیکواستروئیدها، استئونکروز و استئوپنی است(3). این عارضه در بیماران مبتلا به لوکمی لنفوبلاستیک حاد و لنفوم نان هوچکین بیش از بقیه رخ می دهد به گونه ای که تقریبا یک سوم مبتلایان تحت درمان را درگیر می کند(4). کودکان با سن کمتر از 10 سال و بیمارانی که با دوزهای بالای کورتیکواستروئیدها مواجهه می یابند بیشتر در خطر بروز این عارضه هستند(4). در برخی مطالعات نشان داده شده که استفاده از دگزامتازون سبب کاهش عود در بیماران مبتلا به بدخیمی های خونی شده ولی از طرفی سبب افزایش بروز استئوپنی در این بیماران می شود(5و6). در بیماران مبتلا به سرطان، استئوپروز سبب ناخوشی مزمن و مرگ و میر می گردد. عوارض ناشی از استئوپنی، دوطرفه و چند مفصلی بوده و استخوان های تحمل کننده وزن را بیشتر درگیر می کند؛ برای مثال شکستگی های هیپ ناشی از استئوپنی باعث بی تحرکی طولانی مدت شده و شرایط زندگی بیمار را دچار محدودیت می کند(7). با توجه به آنچه آمد پیشگیری، تشخیص و درمان استئوپنی یکی از اجزای مهم درمان و پیگیری بیماران مبتلا به سرطان می باشد. تشخیص این بیماری با استفاده از دانسیتومتری استخوان (bone densitometry) انجام می شود. در برخی مطالعات بیسفسفونات ها (آلندرونیت) جهت پیشگیری و درمان استئوپنی حین درمان با کورتیکواستروئیدها پیشنهاد شده اند(8). با توجه به اهمیت این بیماری و عدم وجود بررسی های لازم در این زمینه این مطالعه جهت بررسی میزان تاثیر استفاده از آلندرونیت در بروز استئوپنی کودکان مبتلا به لنفوم نان هاچکین و لوکمی لنفوبلاستیک حاد طراحی و اجرا شده است.

در حال حاضر ivig و anti d از درمان های معمول itp می باشند.دربرخی مطالعات تأثیراین دو دارو با هم یکسان بوده و در برخی مطالعات تأثیرات متفاوتی از این دارو در افزایش پلاکت بیماران مبتلا به itp گزارش شده است.

مقدمه : اسهال بصورت دفع مدفوع آبکی بیشتر یا مساوی 3 بار در طول 24 ساعت تعریف می شود. اسهال عفونی بصورت اسهال ناشی از یک میکروارگانیسم عفونی است که شیگلا مهمترین عامل مسبب آن شناخته شده است. شیگلوز در کودکان ممکن است با میرایی بالا و حتی مرگ همراه باشد. بنابراین این امر بسیار مهم واساسی است که جامعه درمانی به دنبال دارویی جایگزین باشد که در درمان بیماران کودکان مبتلا به شیگلوز شدید موثر و کارا باشد. روش کار : در این مطالعه مداخله¬ای دوسوکور 116 کودک 6 ماهه تا 12ساله مراجعه کننده به درمانگاه اطفال بیمارستان امیرکبیر که تشخیص دیسانتری توسط متخصص کودکان برایشان مطرح شده است وارد مطالعه شدند و بصورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول بمدت پنج روز آزیترومایسین که میزان آن در روز اول mg/kg 12 و در چهار روز دیگر mg/kg 6 بود دریافت کردند. گروه دوم نیز داروی سفکسیم را به میزان mg/kg 8 روزانه دریافت نمودند. بیماران در طول 14 روز از نظر بهبود علائم مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده برای هر بیمار بصورت جداگانه در فرم اطلاعاتی وارد شده و توسط نرم افزار spss 17 آنالیز شد. یافته ها : نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که با توجه به p value اختلا آماری معنی داری بین دو گروه از نظر سن و جنس و چندمین فرزند خانواده بودن مشاهده نشد ولی در مقایسه طول مدت تب، استفراغ اسهال، درد شکم اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت و در مقایسه طول مدت وجود خون در مدفوع اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری : بطور کلی نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که تأثیر سفکسیم در درمان کودکان مبتلا به دیسانتری بیشتر و بهتر از آزیترومایسین بوده است و با درمان صحیح در بیماران از هزینه اضافی که با درمان نادرست به بیمار تحمیل می شود و نیز از مقاومت های آنتی بیوتیکی که متعاقب درمانهای نادرست بوجود می آیند کاسته می شود.

موکوزیت التهاب دردناک و زخم شدن غشاء مخاطی پوشاننده دستگاه گوارش است که معمولا به عنوان یک اثر جانبی شیمی درمانی و پرتو درمانی در فرایند درمان سرطان بروز پیدا می کند. تقریباً همه بیماران تحت شیمی درمانی با دوز بالا و پیوند سلول بنیادی خون ساز، به موکوزیت دهانی (oral mucositis) مبتلا می شوند. موکوزیت دستگاه گوارش مرگ و میر را افزایش می دهد و هم چنین منجر به افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی می شود. . تقریباً تمام بیمارانی که به طور همزمان تحت شیمی درمانی و رادیوتراپی قرار دارند به فرم severe موکوزیت دهانی مبتلا می شوند. در گریدهای پیشرفته درمان موکوزیت هزینه های زیادی دارد علاوه بر آن دفعات بستری شدن، عفونت های ثانویه و مرگ و میر نیز افزایش پیدا می کند. کاهش در تولید یا آزاد سازی بزاق از عوامل مستعد کننده ابتلا به موکوزیت دهانی می باشد. آدامس توانایی افزایش تولید بزاق را دارد. تا بحال مطالعات محدودی در مورد اثر بخشی آدامس جهت پیشگیری و یا درمان موکوزیت دهانی انجام شده است.هدف اصلی این پژوهش بررسی اثرجویدن آدامس در پیشگیری از موکوزیت دهان در کودکان دریافت کننده شیمی درمانی می باشد.