گرافن تک لایه ای از اتم های کربن می باد که به شکل لانه زنبور است. گرافن دارای خواص قابل توجهی از جمله رسانایی گرمایی بالا، خواص مکانیکی برتر و خصوصیات انتقال الکتریکی بسیار عالی است. پلی آکریل آمیدها درشت ملکول هایی هستند که به دلیل داشتن قابلیت جداسازی فازهای جامد و مایع از یکدیگر کاربردهای گسترده ای دارند. پلی آکریل آمید از مهم ترین و رایج ترین پلیمرهای مصنوعی است که به دلیل خواص متنوع آن بخ قابل توجهی از پلیمرهای مصنوعی محلول در آب بر پایه این پلیمر تهیه می شوند. در این کار نانو کامپوزیت های پلیمری بر پایه پلی آکریل آمید و گرافیت و گرافیت اکسید و گرافن با استفاده از کراسلینکر و آغازگر تهیه شد. سپس شرایط آن بهینه شده و رسانایی الکتریکی و پایداری حرارتی و خواص نوری و رفتار الکتروشیمیایی انها بررسی شد.

در این تحقیق تأثیر سه رقیق کننده واکنش پذیر بر خواص رزین تابش پز اپوکسی آکریلات بررسی شده است. برای این منظور با استفاده از اپوکسی 828 و اسید آکریلیک رزین اپوکسی آکریلات تهیه و با طیف سنجی ftir شناسایی شده است. پیک های اصلی به دست آمده در طیف ftir مشخص می کند که محصول به دست آمده رزین اپوکسی آکریلات مورد نظر است. برای بهبود خواص رزین تابش پز مقادیر مختلفی نانورس، کلویزیت 15آ، (1، 3، 5 در صد وزنی) به آن اضافه شده و تصاویر sem آن ها به دست آمده است. این تصاویر نشان می¬دهند که پراکنش نانوذرات در نانوکامپوزیت حاوی ?% کلویزیت از همه بهتر است. خواص حرارتی نانوکامپوزیت¬های به دست آمده و اپوکسی آکریلات خالص (شاهد) توسط آزمون های tga و dsc، با یکدیگر مقایسه شده است. با توجه به نمودارهای به دست آمده در می یابیم که tg نانوکامپوزیت¬ها نسبت به tg رزین اپوکسی آکریلات خالص کمتر است و نانوکامپوزیت 3% وزنی کمترین tg را دارد. زنجیرهای پلیمری در رزین های اپوکسی آکریلات در دماهای بالاتر از دمای tg منظم تر در کنار یکدیگر قرار می گیرند و با افزایش بیشتر دما ذوب نمی شوند، بلکه تجزیه می شوند. افزودن نانورس به رزین و افزایش مقدار آن پایداری حرارتی نانوکامپوزیت¬های تهیه شده را افزایش می¬دهد؛ در نتیجه نانوکامپوزیت حاوی ?% نانورس بهترین پایداری در برابر حرارت را دارد. رزین های حاوی نانوکلویزیت در دو مرحله تجزیه می شوند. مرحل? دوم مربوط به تجزیه ذرات معدنی نانو است.

در این کار پژوهشی، گرافیت اکسید و گرافن با روش اصلاح شده هامرز سنتز شده است. همچنین نانوکامپوزیت های گرافیت اکسید/ پلی آنیلین و گرافن/ پلی آنیلین را با مورفولوژی های کنترل شده از قبیل نانو فایبر، نانو کره، نانو لوله، نانو ریبون، نانو گرانول و نانو میله از طریق پلیمریزاسیون درجای مونومر آنیلین در حضور گرافیت اکسید تهیه شده و سپس کامپوزیت گرافیت اکسید/پلی آنیلین با استفاده از هیدرازین کاهش داده و به دنبال آن واکنش های ری-اکسیداسیون و ری- پروتوناسیون پلی آنیلین کاهش یافته انجام شده تا نانوکامپوزیت گرافن/پلی آنیلین به دست آید. پارامترهای مختلفی از جمله اسیدیته محلول، غلظت آنیلین و دمای واکنش در کنترل شکل نهایی محصول کامپوزیت موثر است. از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) برای تعیین مورفولوژی مواد استفاده شده است. آنالیزهای پایداری حرارتی (tga)، پراش اشعه ایکس (xrd)، طیف سنجی زیر قرمز (ft-ir) و رامان برای شناسایی و بررسی خواص محصول نهایی مورد استفاده قرار گرفته است.