همواره مهاربندها یکی از سیستم های رایج برای مقاومت سازه در برابرنیروهای زلزله و همچنین مقاوم سازی ساختمان ها می باشد تمامی انواع مهاربندها دارای معایب و مزایا خاص خودشان می باشند در هنگام انتخاب سیستم مهاربندی به ویژگی هایی هم چون سختی ، شکل پذیری و قابلیت اتلاف انرژی توجه ویژه ای داریم . یکی از دسته های سیستم های مهاربندی ، مهاربندهای همگرا می باشند که به طور معمول دارای سختی جانبی مناسبی می باشند ولی نسبت به مهاربندهای واگرا شکل پذیری کم تری دارند اما تنها اعضای مهاری تعیین کننده شکل پذیری و قابلیت اتلاف انرژی نمی باشند بلکه اتصالات نیز در این زمینه نقش مهمی را ایفا می کنند . دراین پایان نامه به بررسی مطالعات و تحقیقات گذشته که در زمینه بهبود شکل پذیری اتصالات و قابلیت اتلاف انرژی بوده اشاره می شودو سپس به معرفی یک اتصال نوین برای اتصال گوشه مهاربندهای همگرا پرداخته می شودکه می تواند شکل پذیری مناسبی به اتصال بدهد و رفتار خوبی نیز در برابر بارهای چرخه ای از خود نشان دهد. مطالعات در این پایان نامه به صورت عددی و آزمایشگاهی خواهد بود.