بیماری مالتیپل اسکلروزیس (ms) یک بیماری التهابی نورودژنراتیو و خودایمن سیستم اعصاب مرکزی با مشخصات بارز التهاب، تخریب میلین، آسیب آکسون ها و گلیوز است. علت ایجاد این بیماری هنوز به صورت دقیق مشخص نشده است ولی مطالعات انجام شده نقش عوامل محیطی و ژنتیکی را در ایجاد این بیماری تایید می کند. تحقیقات نشان می دهد که میزان خطر ابتلا به بیماری در افرادی با سابقه خانوادگی بیشتر از سایر افراد همان جامعه است. در طی یک مطالعه پروتئومیکس که توسط دکتر فاضلی و همکارانشان صورت گرفت، پروفایل پروتئینی سیستم اعصاب مرکزی (به ویژه پروتئین های میتوکندری) مدل eae با گروه کنترل مقایسه شد. این مطالعه نشان داد که بیان بعضی از پروتئین ها در مدل eae کاهش پیدا کرده بود. یکی از این پروتئین ها زیر واحدndufs8 از کمپلکس i است که فعالیتهای nadh دهیدروژناز و اکسیدوردوکتاز دارد. از آنجاییکه مدل eae، مدلی مناسب برای بررسی بیماری ms است، احتمال دخیل بودن این ژن در بیماری ms نیز زیاد می باشد. در این تحقیق، ابتدا rna تام گویچه های سفید خون محیطی افراد سالم و بیمار استخراج و cdna سنتز شد. سپس میزان بیان ژن ndufs8 با روش real-time pcr اندازه گیری و مقایسه شد. نتایج نشان داد که میزان بیان ژن ndufs8 در بیماران نسبت به افراد سالم کاهش دارد که این کاهش به لحاظ آماری معنی دار می باشد(p value = 0.003). لذا تحقیق حاضر، مطالعه صورت گرفته توسط دکتر فاضلی را تایید می کند. همان طور که کاهش معنی دار بیان ژن ndufs8 (در سطح سنتز پروتئین) در مدل موشی eae در مطالعه ایشان دیده شد، در افراد مبتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس نیز این کاهش معنی دار (در سطح rna) مشاهده گردید. لذا با توجه به نتایج حاصل از این پروژه تحقیقاتی پیش بینی می شود که بتوان از این ژن به عنوان یک بیومارکر برای تشخیص بیماری ms استفاده کرد. بدیهی است که برای رسیدن به این هدف نیاز به تحقیقات تکمیلی می باشد.