نظر به اینکه فرآیند کارشناسی ادعاهای وارد شده توسط شرکت بیمه در سال های بعد باعث می شود که بسیاری از ادعاهای رخداده شده در سال جاری به سال های آینده منتقل شده، بنابراین حساب مالی یک شرکت مالی با سال مالی بسته نخواهد شد. پس این معقول به نظر می رسد که شرکت بیمه در پایان هر سال مالی مبلغی تحت عنوان ذخیره فنی برای تصفیه حساب ادعاهای مربوط به سال مالی جاری در سال های آینده برآورد و در حسابی ویژه نگهداری کند. یکی از مهمترین دغدغه های یک شرکت بیمه ارائه یک برآورد دقیق برای ذخیره فنی می باشد. روش chain ladder یک روش شناخته شده و پرطرفدار برای برآورد ذخیره فنی می باشد. اکچوئرها مقادیر نهایی خسارات را برای گروه های مختلف قراردادها باید پیش بینی کند اما آنها اغلب با مشکل اندک بودن اطلاعات در برخی از گروه ها مواجه می باشند. این امر موجب عدم اطمینان در برآورد حاصل می گردد. در چنین موقعیت هایی، نظریه باورمندی جهت پیش بینی سودمند خواهد بود. و از آنجا که مدل chain ladder جهت پیش بینی خسارات از دقت کمی برخوردار است با ترکیب این مدل با نظریه باورمندی ما در صدد بهبود بخشیدن دقت برآوردهای خسارات در سال های آتی می باشیم. با استفاده از نتایج این تحقیق و مطالعه آن، می توان با دقت بالایی به پیش بینی ذخائر فنی در دوره های آتی به منظور حفظ بقای اقتصادی شرکت های بیمه ی ایرانی پرداخت.

چکیده ندارد.