تشکیل رسوب واکس یکی از مشکلات معمول در خطوط لوله نفتی است که در اثر کاهش دمای نفت و درنتیجه کاهش حلالیت ترکیبات واکس اتفاق می افتد. هزینه ناشی از بروز چنین مشکلی زیاد بوده و بدلیل افزایش تولیدات نفت از مخازن دریایی رو به افزایش است. فهم بنیادی پدیده تشکیل رسوب و نحوه رشد و سخت شدن آن می تواند در مدلسازی و تعیین راهکارهای مناسب جهت حذف رسوب یا ممانعت از تشکیل آن موثر باشد. در این تحقیق نحوه رشد و سخت شدن رسوب با گذشت زمان و تأثیر پارامترهای مختلفی چون دمای دیواره، دبی جریان و افزودن پلیمر اتیلن وینیل استات بر ساختار بلورهای واکس تشکیل شده مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که با گذشت زمان و افزایش ضخامت رسوب تشکیل شده، لایه رسوب به عنوان یک عایق حرارتی عمل نموده و دمای فصل مشترک رسوب افزایش می یابد. از آنجا که دمای فصل مشترک پارامتری موثر در تعیین مورفولوژی رسوب واکس می باشد تغییر آن منجر به تغییر ساختار بلورهای تشکیل یافته از شکل صفحه ای به شکل بلورهای گویچه ای و بلورهای ناقص می شود. علاوه بر آن، افزایش دمای دیواره منجر به افزایش دمای فصل مشترک و تشکیل بلورهای گویچه ای می شود. ازطرفی مشاهده شد که با افزودن پلیمر اتیلن وینیل استات، به علت دخالت پلیمر اتیلن وینیل استات در رشد بلورهای رسوب واکس، بلورهای تشکیل شده پیکربندی های بلوری بی شکل و سوزنی به خود گرفتند. درنهایت تأثیر افزودن پلیمر اتیلن وینیل استات به نفت خام حوزه نفتی سرکان نیز مورد بررسی قرار گرفت که نشان داد این پلیمر عملکرد قابل قبولی در کاهش نقطه ریزش و ویسکوزیته نفت خام دارد. مقدار بهینه این پلیمر در کاهش ویسکوزیته نفت، ppm40 بدست آمد.