کلان شهر تهران به عنوان یکی از پر جمعیت ترین و آلوده ترین سکونت گاه های انسانی کشور، حدود بیست درصد از جمعیت کل کشور را در خود جای داده است و منطقه چهار شهرداری تهران به علت موقعیت خاصی که از نظر جغرافیای و زیست محیطی دارد، در مقایسه با سایر مناطق از عرصه های عمومی و فضاهای قابل استفاده بیشتری جهت گذراندن اوقات فراغت برخوردار است و فضای سبز به عنوان یکی از مناطقی که باعث کاهش آلودگی هوا، تلطیف هوا، کاهش استرس و فشارهای روحی و دیگر عوامل می شود، ولی متاسفانه امروزه به دلیل کاهش چشمگیر فضای سبز و افزایش بلند مرتبه سازی و تخریب عرصه های طبیعی هم اکنون از پتانسیل این منطقه کاسته شده و آسیب پذیری آن نیز روز به روز بیشتر خواهد شد، به همین دلیل این تحقیق به مطالعه سازوکارهای ترویجی موثر برحفاظت از فضای سبز شهری توسط شهروندان منطقه 4 شهر تهران پرداخت.تحقیق حاضر از نوع کاربردی و به لحاظ روش توصیفی _ همبستگی بود. متغیرهای مستقل در این تحقیق عبارت بودند از: ویژگی های فردی، روشهای آموزش انبوهی، روشهای آموزش انفرادی و روشهای آموزش گروهی بود. متغیر وابسته تحقیق نیز حفاظت از فضای سبز شهری بود. جامعه آماری این تحقیق، کلیه شهروندان شرکت کننده در کلینیک های گل وگیاه منطقه 4 شهر تهران در سال 91-90 بودند. حجم نمونه با استفاده از روش تصادفی ساده با انتساب متناسب و با استفاده از فرمول کوکران مشخص گردید و در نهایت 120 نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق مصاحبه و پرسشنامه بود. شایان ذکر است که مقدار آلفای کرنباخ برای پرسشنامه 0.82= ? به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و چگونگی روابط بین متغیرها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. در اولویت بندی شاخص های تحقیق، متغیرتلویزیون در روش انبوهی و متغیر بازدید از فضای سبز نمونه در روش انفرادی و متغیر کارگاه آموزشی در روش گروهی، دارای اولویت اول می باشند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه مبین آن بود که نمایشگاه های دائم و موقت و ملاقات حضوری مهم ترین مولفه های تاثیر گذار بر حفاظت از فضای سبز شهری می باشند که در مجموع 32.1% از واریانس متغیر حفاظت از فضای سبز شهری را تبیین کردند.

هدف تحقیق حاضر، بررسی میزان تاثیر آموزش های ترویجی بر تقویت رفتار حرفه ای پرورش دهندگان زنبورعسل در استان تهران می باشد. این تحقیق از نوع علی- ارتباطی می باشد. کلیه افرادی که در دوره های آموزشی ترویجی پرورش زنبورعسل جهاد کشاورزی استان تهران شرکت نموده اند، جامعه آماری تحقیق حاضر را تشکیل می دهند (266=n) که بر اساس فرمول کوکران83 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه با تایید صاحبنظران، اساتید و کارشناسان بدست آمد و پایایی ابزار پژوهش نیز با انجام آزمون مقدماتی از طریق تکمیل 30 پرسشنامه در شهرستان کرج مورد تایید قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ برای بخش های مختلف ابزار تحقیق مورد سنجش قرار گرفت و در مجموع میانگین آن 85/0 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار spss18 صورت گرفت. نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین ویژگی های فردی سن، تحصیلات، شغل اصلی، سابقه زنبورداری، ویژگی های اقتصادی، میزان استفاده از روش های آموزشی ترویجی و ویژگی های دوره های آموزشی ترویجی با دانش، مهارت و نگرش افراد ارتباط معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیونی نیز نشان می دهد که 83 درصد از تغییرات متغیر وابسته دانش، 87 درصد از تغییرات متغیر وابسته مهارت و 84 درصد از تغییرات متغیر وابسته نگرش توسط متغیرهای مستقل انجام می شود. همچنین نتایج حاصل از آزمون من ویتنی نشان داد که بین سطح دانش و مهارت افراد پیش از آموزش و پس از آموزش تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش منجر به بهبود دانش و مهارت افراد گردیده است. همچنین نتایج تحلیل عاملی نشان داد که 5 عامل دانش در زمینه کندو، بیماری و آفات، عسل، گیاهان شهدزا و ملکه 66 درصد متغیر دانش را تبیین می کنند و 4 عامل مهارت در زمینه بیماری، ملکه، عسل، کندو 68 درصد متغیر مهارت را تبیین می نمایند و 3 عامل بهبود بهره وری، ویژگی های فنی و ویژگی های مدیریتی- اقتصادی 71 درصد متغیر نگرش را تبیین می کنند. واژگان کلیدی: آموزشهای ترویجی، دانش، نگرش، مهارت، پرورش دهنده زنبورعسل

چکیده ندارد.