امروزه، انطباق با تغییرات سریع محیطی و کسب انعطاف پذیری ضرورتی اجتناب ناپذیر است. سازمان ها در محیط متلاطم کسب و کار در تلاشند تا خود را چابک سازند و برای این منظور لازم می دانند نسبت به مهندسی مجدد فرایند کسب وکار خود اقدام نمایند. پژوهش حاضر به طراحی مدل مهندسی مجدد فرایند با رویکرد چابکی در سازمان بنادر و دریانوردی می پردازد. در ابتدا به مطالعه مبانی نظری مرتبط با موضوع تحقیق پرداخته شد. مجموعه اطلاعات گردآوری شده در این مرحله، برای محقق این امکان را فراهم آورد تا مدل مفهومی تحقیق را تبیین نماید. سپس با استفاده از ابزار مصاحبه با خبرگان، شاخص های مناسب جهت سنجش متغیرهای موجود در مدل شناسایی گردید و سپس هر یک از متغیرهای ابعاد اصلی مدل با استفاده از روش دیماتل اولویت بندی شد. تحلیل مسیر از جمله روشهای چندمتغیره ای می باشد که روابط بین متغیرها را مطابق با واقعیتهای موجود، در تحلیل وارد می کند. با تعیین عوامل بازمهندسی فرایند کسب و کار بعنوان متغیرهای مستقل (عوامل فرهنگی، ارتباطات، متدولوژی، مدیریت پروژه، همسویی استراتژیک، فن آوری اطلاعات، رهبری، توانمندسازی، و مدیریت عملکرد)، اطلاعات لازم طی پرسشنامه هائی در خصوص سازمان بنادر و دریانوردی جمع آوری گردید و در ادامه با کمک روش تحلیل مسیر اثرات این متغیرها را بر روی چابکی سازمان به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی نشان می دهند که متغیرهای رهبری و توانمندسازی با ضرایب استاندارد 60/0 و 51/0 نسبت به سایر متغیرها بیش ترین تأثیر را بر چابکی سازمان دارند و در نهایت با بهره گیری از روش پویایی های سیستمی مدل نهایی طراحی شده و اثر عوامل مهندسی مجدد کسب و کار بر چابکی سازمان ارزیابی می شود. لازم به ذکر است که بر اساس یافته های حاصل از تحلیل رفتار مدل، مدیران و کارشناسان مربوطه می بایست از فن آوری اطلاعات به عنوان یک عامل کلیدی در سازمان بنادر و دریانوردی بهره گیری نمایند. در نهایت به سایر محققین پیشنهاد می گردد با توسعه مدل و اضافه کردن سایر متغیرهای کلیدی، به مدل واقعی تری دست یابند.