چکیده ریزهمسانهسازی ژن mdsoc1a در وکتور دوگانهی گیاهی ژن atsoc1، یکی از ژنهای تجمیع کنندهی مسیرهای چندگانهی گلدهی در گیاه arabidopsis thaliana میباشد، همولوگ آن یعنی mdsoc1a در سیب (malus domestica borkh.) شناسایی و جداسازی گردیده است. این ژن به عنوان فاکتور رونویسی متعلق به خانوادهی mads-box بوده ولی عملکرد آن هنوز مشخص نشده است. فوق تظاهر، خاموشی ژن های گیاهی و آنالیز فنوتیپ های جهش یافته، سه استراتژی معمول برای تعیین نقش ژن ها در گیاهان به شمار می روند. البته برای مطالعهی عملکرد ژنها اغلب از فوق تظاهر استفاده میشود ولی بهتر است از سایر دادههای تکمیلی نیز در تفسیر نهایی استفاده به عمل آید. اولین قدم در آزمایشات ژنومیکس عملکردی به خصوص فوق تظاهر و خاموشی ژن، همسانهسازی ژن مورد نظر در وکتور دوگانهی گیاهی برای بیان آن در گیاهان مدل میباشد. به دلیل طولانی بودن و هزینهبر بودن مراحل همسانهسازی سیستم هایی با قابلیت بالا و کارآمد از نظر هزینه، برای همسانه سازی و آنالیز عملکرد ژن، بسیار مورد نیاز و ضروری می باشند. در این تحقیق یک وکتور دوگانه ی بهبودیافته برای تسهیل همسانه سازی جهت دار معرفی شد و همچنین به خاطر افزایش سطح بیان ژن هدف همسانه سازی را بسیار آسانتر نموده است. برای این منظور ژن gus در وکتور بیان ژن های گیاهی (pbi121) با یک قطعه از پلاسمید pff19 که شامل ناحیهی افزاینده راهاندازcamv 35s ، راهاندازcamv 35s ، m.c.s. و خاتمهدهنده بود جایگزین شد و وکتور جدید pnm106 نامیده شد. سپس ژن mdsoc1a با استفاده از طراحی یک جفت آغازگر که شامل جایگاههای برشی مطابق با وکتور pbi121 بود، در آن همسانهسازی گردید. صحت سازه ها با استفاده از تکنیکهای pcr و نقشه برش آنزیمی مورد تایید قرار گرفت. در مرحلهی بعدی وکتور حامل ژن mdsoc1a یعنی pnm108 به agrobacterium tumefaciens سویه agl1 انتقال داده شد. وکتور pnm106 معرفی شده در این تحقیق میتواند در آینده برای هر دو منظور (فوق تظاهر و خاموشی ژن) در یک مرحله و به طور همزمان مورد استفاده قرار بگیرد.

چکیده برای بدست آوردن لاین کالوس و یا سلول سالم از درخت تولید کننده پاکلی تاکسل (taxus brevifolia)، اثرات آنتی اکسیدان هایی از قبیل اسید آسکوربیک(100-1000 میلی گرم در لیتر)، اسید سیتریک(50-500 میلی گرم در لیتر)، عصاره camellia sineisis و اسید آمینه سیستئین (100-1000 میلی گرم در لیتر) و همینطور سه ترکیب قندی گلوکز، فرکتوز و ساکاروز (5 و 10 گرم در لیتر از هرکدام) روی فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز، قهوه ای شدن و رشد کالوس و تولید فنولیک ها و پاکلی تاکسل در قالب طرح آزمایشات تکراردار مورد مطالعه قرار گرفت. این آنتی اکسیدان ها تأثیرات معنی داری روی رشد کالوس ها و شدت قهوه ای شدن آنها از خود نشان ندادند اما عصاره c. sinensis و اسید آمینه سیستئین بطور معنی داری تولید پاکلی تاکسل را افزایش دادند. بر اساس یافته های این تحقیق تولید پاکلی تاکسل به روش کشت سلولی t. brevifolia با افزودن عصاره متانولی c. sinensis به محیط کشت می تواند افزایش یابد که در این صورت این عصاره می تواند به عنوان الیسیتور با صرفه اقتصادی بالا در نظر گرفته شود. با وجود این، کربوهیدرات ها تأثیرات معنی داری روی پارمتر های مورد مطالعه نشان دادند. غلظت های بالای گلوکز و ساکاروز شدت قهوه ای شدن را افزایش دادند که این موضوع کاهش رشد کالوس ها را سبب شد. گلوکز تولید پاکلی تاکسل را افزایش ولی ساکاروز تولید آن را کاهش داد. نتایج این قسمت از آزمایشات نشان داد در محیط های حاوی 5 گرم در لیتر گلوکز و ساکاروز توأم با 10 گرم در لیتر فروکتوز پدیده قهوه ای شدن کالوس ها کمتر اتفاق می افتد، درحالیکه بیشترین مقدار تولید پاکلی تاکسل در محیط های حاوی 10 گرم در لیتر گلوکز و 5 گرم در لیتر ساکاروز و فروکتوز در این آزمایش مشاهده شد. همچنین در این پژوهش نانومیسل های پلی یورتانی پایه آبی زیست سازگار و زیست تخریب پذیر برای فرمولاسیون پاکلی تاکسل سنتز شد. پلی یورتان آمفیفیلیک زیست تخریب-پذیر با آنزیم های اکسید کننده از طریق تشکیل باند پلی یورتانی بین گروه های هیدروکسیل پلی-تترامتیلن اتر گلیکول و اسید دی متیلول پروپیونیک با گروه های ایزوسیانات تولوئن دی ایزوسیانات تهیه شد. گروه های ایزوسیانات آزاد با فنل و گروه های کربوکسیل آزاد دی متیلول پروپیونیک اسید با تری اتیل آمین واکنش داده شدند تا مراکز یونی در زنجیره پلیمر حاصل و حلالیت پلیمر در آب را تسهیل شود. بلوک های هیدروفوبیک پلی تترا متیلن اتر گلیکول قابلیت تبدیل به نانومیسل های پلیمری در آب از خود نشان دادند. نانومیسل های پلیمری حاوی پاکلی تاکسل تهیه شده در محیط مائی از نکته نظرات فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی مورد مطالعه قرار گرفتند. این نانومیسل ها cmc پایین، پایداری فیزیکی بالا، توده ای شدن بسیار کمتر، پتانسیل زتا منفی مناسب و کارآیی بارگیری داروی بالا ازخود نشان دادند. همچنین این نانومیسل ها حساسیت به ph خوبی نشان دادند بطوریکه رهش دارو در ph 4/5 (شرایط اندوزوم یا لیزوزوم) از ph 4/7 (ph نرمال خارج سلولی) بسیار سریعتر اتفاق می افتاد. این نانوسامانه دارویی توسط سلول های سرطان سینه mcf-7 جذب شده و ممانعت از تقسیمات سلولی از طریق فعال کردن مسیر های آپاپتوز و شکستگی dna، از خود نشان داد. بر اساس این نتایج، این نانو سامانه زیست سازگار و زیست تخریب پذیر می تواند برای انتقال دارو های هیدروفوب ضدسرطان قابل استفاده باشد.

در سال های اخیر حباب های نوسانی در زمینه های گوناگون پزشکی نظیر درمان انواع سرطان ها ، تخریب و انهدام سلول های سرطانی، جراحی های چشم، انتقال دارو، انتقال ژن و شکاندن سنگ کلیه نقش دارند. در اکثر موارد شاهد برهم کنش حباب ها با بافت ها و سلول های بدن هستیم. بر این اساس در این پایان نامه با استفاده از روش های تجربی و عددی، رفتار یک و دو حباب نوسانی در کنار یک غشاء الاستیک که همان سطح سلول فرض می شود مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه تجربی رفتار حباب های نوسانی در کنار غشاء بسیار مشکل ، حساس و طاقت فرسا می باشد، چرا که حباب دارای اندازه هایی در ابعاد میکرومتر و یا میلیمتر بوده و زمان نوسان حباب نیز از درجه میکرو ثانیه و یا میلی ثانیه می باشد. بنابراین انجام دقیق آزمایشاتی در ابعاد مکانی و زمانی تا این حد کوچک، مستلزم وجود دستگاه هایی با تکنولوژی های بسیار بالا و دقیق می باشد. با انجام آزمایشات گوناگون، رفتار یک حباب در مجاورت غشاء الاستیک بطور سیستماتیک با تغییر سه پارامتر اصلی 1- ویسکوزیته سیال 2- الاستیسیته غشاء و 3- فاصله بی بعد بین حباب و غشاء مطالعه گردید. همچنین به بررسی رفتار دو حباب که به طور همزمان در کنار غشاء وجود دارند پرداخته شده است که شاهد پدیده های بسیار پیچیده و جالبی بودیم که با استفاده از تعریف پارامترهای بی بعد مختلف بررسی و تحلیل آنها میسر شد. در کنار مطالعه تجربی، به مطالعه عددی برهم کنش یک حباب و غشاء نیز پرداخته شده است. به منظور شبیه سازی عددی رفتار یک حباب نوسانی در مجاورت غشاء از روش المان های مرزی (bem) استفاده شده است. یک شبیه سازی دقیق و درست می تواند صرفه جویی هنگفتی را هم از لحاظ اقتصادی و هم از جهت زمانی در تحلیل مسئله ای با این ظرافت و حساسیت در پی داشته باشد. لذا با توجه به محدودیت های مختلفی که در انجام آزمایشات وجود دارد روش عددی بسیار مفید به نظر می رسد. در این روش تاثیر سه پارامتر بی بعد 1- فاصله بی بعد حباب (h?) 2- الاستیسیته بی بعد غشاء (e?) و 3- پارامتر قدرت (??) بر رفتار تک حباب و غشاء مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور اعتبار بخشی به شبیه سازی انجام گرفته، نتایج روش عددی با نتایج حاصل از آزمایشات مورد مقایسه قرار گرفت که تطابق خوبی بین نتایج رویت شد.

چکیده ندارد.