نقاشی ایرانی در طی ادوار مختلف در سایه تحولات اجتماعی دستخوش دگرگونی های بسیاری بوده و به عنوان عنصری فرهنگی در متن جامعه به تدریج خود را با این تحولات همراه ساخته است. روند این دگرگونیهای اجتماعی در دوران معاصر سرعت بیشتری یافته است. از این رو با ورود جامعه سنتی ایران به تجدد نقاشی ایرانی ویژگیهای مخصوص این دوران گذر را پیدا کرده است. این پژوهش تلاشی برای شناخت و تحلیل تأثیر زمینه های اجتماعی تاریخ معاصر ایران بر نقاشی ایرانی در فاصله زمانی از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی است. در این بازه زمانی شاهد شکل گیری شیوه های گوناگون در نقاشی ایرانی می باشیم که آنها را می توان به سه بخش کلی نقاشی درباری(کلاسیک)، مردمی و نوگرا تقسیم کرد. از آنجا که هنر پیوستگی های اجتناب ناپذیری با جامعه و اندیشه های رایج در آن دارد، شناخت زوایای تأثیر پذیری متقابل هنر نقاشی و جامعه در جریان تحولات اجتماعی دوران معاصر ایران امری اجتناب ناپذیر می نماید. واژه های کلیدی: سنت، تجدد، نقاشی ایرانی نوگرا، نقاشی ایرانی مردمی، نقاشی ایرانی کلاسیک.

عوامل و عناصر بسیاری در شکل گیری اثر تجسمی نقش دارند که برخی از آنها در طی مطالعات هنرمندان و پژوهشگران مورد بررسی قرار گرفته است؛ با این حال هنوز دانش نظری دربار? پدیده های دیداری از توسع? کافی برخوردار نیست و همچنان لازم است اطلاعات پراکنده دربار? عوامل و عناصر دیداری فرآوری شده و به دانش نظری در حوزه مطالعات تصویر تبدیل شود. بخش کمتر شناخته شد? عوامل و عناصر تأثیرگذار بر پیام تصویر، تمهیدات تجسمی و مفاهیمی همچون: سبک، گونه های بازنمایی، آرایه های بصری و موقعیت فرضی بیننده در تصویر هستند که معنای ضمنی و درونمای? پیام را دگرگون می کنند اما هنوز اتفاق نظر بر سر قابلیت های تاثیرگذاری آنها بر محتوای تصویر وجود ندارد. نگارنده در این رساله به شیو? کتابخانه ای به تشریح عوامل فوق می پردازد که در ساخت و جهت دهی به پیام ضمنی تصویرسازی دخالت می کنند، و با مطالعه موردی و مطالع? پیمایشی چند اثر که از آثار برگزیده ارتباط بصری تا آثار مصرفی را شامل می شود، به شیو? استقرایی، کیفیت های بصری مداخله کننده در ساخت پیام تصویر را مورد بررسی قرار می دهد. در مرحل? بعد، با طبقه بندی این عوامل، سعی دارد چارچوبی نظری تدوین کند تا به مثاب? معیار، راهنما و ابزار سنجش، پیام تصویری را دقیق تر تحلیل کند.

چکیده در این مطالعه، برای تعیین مزیت نسبی تولید گندم آبی در استان مازندران از ماتریس تحلیل سیاستی (pam) طی سال های 1368 تا 1387 استفاده شد و با استفاده از مدل arima روند تغییرات شاخص های بدست آمده از ماتریس تحلیل سیاستی (npc, npci, epc & drc) برای سال های 1388 تا 1390 پیش بینی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده تولید گندم آبی در استان مازندران بین سال های 1368 تا 1380 فاقد مزیت نسبی بوده و از سوی دیگر سیاست های کلان، محصولی و نهاده ای اعمال شده در مورد این محصول در دهه ی هفتاد دارای سازگاری لازم نبوده و در اثر حمایت مشابهی نداشتند. اما در طی سال های 1381 تا 1387، به علت شکل گیری یک دیدگاه استراتژیک در چارچوب طرح افزایش عملکرد گندم (خودکفایی گندم) از سال 1381، روند مزیت نسبی تولید گندم آبی استان مازندران رو به بهبود و ثبات داشته است. نتایج پیش بینی مدل arima برای سال های 1388 تا 1390 بیانگر ادامه روند ثابت مزیت نسبی در تولید این محصول است.

هم زمان با اندیشه تجدد خواهی در ایران، شاهد تغییر در فنون و عادات و نمودها و پدیده هایی هستیم که باعث دگرگونی های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در جامعه می گردد. نوگرایی و تغییر بدون آگاهی از عناصر تشکیل دهنده مدرنیته صورت می گیرد و به همین علت نتیجه آن تا به امروز تجددخواهی و توسعه ی اقتصادی و اجتماعی است. رویارویی بسیاری از کشورها با مدرنیته ی غربی باعث گردید تا به شکل های گوناگونی از جمله: پیروی، شیفتگی، سردرگمی، انکار، بیزاری یا آمیزه ای از اینها نسبت به تغییر سرنوشتشان واکنش نشان دهند. ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و سرنوشتش تقریباً از 150 سال گذشته با سرنوشت مدرنیته غرب برخورد کرده است. چنین واکنش هایی عناصر اصلی تاریخ ایران را تشکیل داده است و در زمان های مختلف برخی از این عناصر بر دیگری چیرگی یافته است. ایران در ابتدا شیفته این دگرگونی می گردد و شروع به تقلید می کند، ولی چیزی نمی گذرد که تقلید جای خود را به انتقاد می دهد و روشنفکران دولت ستیز زبان به انتقاد از تقلید می گشایند. با مراجعه به تاریخ سده گذشته ایران درمی یابیم نخستین روشنفکران اصلاح طلب، اواخر قرن نوزدهم، دست کم در رویکردهای نظری خود بر جنبه های دموکراتیک مدرنیته کم و بیش به یکسان تأکید داشتند، در حالی که با آغاز عصر پهلوی، جنبه های اثبات گرایانه و ابزاری تمدن مدرن مورد تأکید قرار می گیرد. نقاشی ایران نیز بی نصیب از این دگرگونی نبوده و سنت منظره پردازی در ایران هم زمان با تجددخواهی شکل می گیرد. هنرمند منظره پرداز ایرانی ابتدا شیفته عینیت گرایی نقاشان منظره پرداز اروپا قرار می گیرد و سپس تلاش در جهت تقلید از آن را دارد. چندی نمی گذرد که زبان به انتقاد می گشاید و پس از تجربه سبک ها و ساختارهای متفاوت نقاشی مدرنیسم اروپایی، در کمتر از دو سه دهه، به جستجوی هویت از دست رفته در نقاشی برمی آید. سوالات اصلی تحقیق: در طول تحقیق با سوالات متعددی روبرو خواهیم شد ولی مهمترین سوال ها این است که: - چگونه از سال 1320 تاکنون منظره پردازی ایران دچار تغییر و دگرگونی شده است. - تغییرات و تحولات اجتماعی ایران چگونه بر منظره پردازی ایران تاثیر گذار بوده است. - چه مسیری را منظره پردازی ایران از سال 1320 تاکنون طی نموده است. اهداف: هدف از این تحقیق، بررسی طبیعت از منظر نقاشان معاصر ایران از سال 1320 ش تاکنون می باشد. در این پژوهش ضمن دسته بندی انواع آن، علل شکل گیری شیوه های متعدد منظره پردازی، مورد بررسی قرار می گیرد. تاریخچه: بررسی ها نشان می دهد تاکنون هیچگونه تحقیق جامعی در این رابطه صورت نگرفته است و فقط تعدادی نقد و یادداشت بر آثار نقاشی چند تن از نقاشانی که طبیعت را موضوع کار خود قرار داده اند، در مجلات به چاپ رسیده که در طول تحقیق مورد بررسی قرار می گیرند. برای نمونه می توان به همایش «طبیعت در هنر شرق» اشاره نمود که به صورت مجموعه مقالات در سال 1384 به چاپ رسید. همچنین کتاب «منظره نگاری» نیز که به یاد استاد علی اکبر یاسمی توسط آقای احمد رضا دالوند به چاپ رسید از تنها منابع موجود تاکنون می باشد. در طول دو سه دهه اخیر، نقد و دیدگاه های گوناگونی در مجلات متعدد به چاپ رسیده که در این پژوهش مورد استفاده قرار می گیرند. ضرورت: با توجه به اینکه طبیعت از موضوعات مورد توجه نقاشان معاصر است و بسیاری از نقاشان در این مورد به خلق اثر پرداخته اند، همچنین در دانشکده های هنر، دانشجویان در طول تحصیل به نقاشی از طبیعت می پردازند و شناخت نسبت به تاریخچه، چیستی و چگونگی آن برای دانشجو و مدرس این واحد درسی ضروری می نماید، بی شک یافتن ریشه ها و علل شکل گیری این شاخه از نقاشی ضروریست. فرضیات: - منظره پردازی ایران از سال 1320 تاکنون، دچار تغییر و دگرگونی بوده است. - تغییر و تحولات اجتماعی ایران بر منظره پرداز ایران تأثیرگذار بوده است. - منظره پردازی ایران در طول سال های 1320 تاکنون مسیری را طی نموده که از تقلید تا انتقاد و ... را می توان در آن ذکر کرد. روش انجام تحقیق: این پژوهش با رویکردی تحلیلی، توصیفی، به بررسی آثار نقاشان ملهم از طبیعت در ایران می پردازد. شیوه جمع آوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و اسنادی است. ضمناً جمع آوری آثار نقاشان معاصر با موضوع طبیعت، و مصاحبه با افراد صاحب سبک و مطلع در این حوزه، بخش دیگری از روش تحقیق می باشد. در طول این تحقیق تعدادی از تصاویر آثار منظره به صورت عکسبرداری از منابع مکتوب، اینترنت، لوح فشرده جمع آوری می گردد و تعداد بسیاری نیز با مراجعه مستقیم به هنرمند و عکاسی از آثار نقاشان، انجام می گیرد. جنبه نوآوری: تاکنون هیچگونه تحقیقی در این مورد، در رابطه با نقاشان متأثر از طبیعت در ایران معاصر، صورت نگرفته است و همین، انگیزه اصلی برای پژوهش گردیده است. تنها منابع مرتبط با موضوع تحقیق، مقالاتی است که در مجلات و روزنامه ها به صورت نقد بر آثار تعدادی از نقاشان توسط منتقدین هنرهای تجسمی به چاپ رسیده است، که در طول تحقیق مورد بررسی قرار می گیرند.

حرفه ی معلم به عنوان یک حرفه ی حساس در جامعه نقش بسیار حیاتی را ایفا می کند، که برای تأثیرگذاری هر چه بیشتر آن نیازمند به یک اصل اساسی به نام اخلاق است. آنچه که محقق را بر پژوهش در این حیطه وارد کرد تهیه یک منشور اخلاق حرفه ای منظم برای معلمان است، چرا که چنین منشوری در کشور ما هنوز به خوبی تدوین نشده است. برای تدوین چنین منشور اخلاقی، پژوهشگر با مطالعه کتب مربوطه در ابتدا دیدگاه چهار اندیشمند مسلمان را که غزالی، فیض کاشانی، ابن خلدون و خواجه نصیر بودند را مورد بررسی دقیق قرار داد و اصول اخلاق حرفه ای معلمان را از دیدگاههای آنان استخراج کرد. سپس اصول مورد نظر چهار اندیشمند را با هم تلفیق کرده تا یک منشور اخلاقی منظم و جامع را در ارتباط با معلمان به دست آورد. اصول مورد نظری که در این پ‍‍ژوهش به دست آمد عبارتند از: محبت و احساس مسولیت، حفظ حرمت و شخصیت، صداقت، گذشت، عدالت، واقع گرایی، اخلاص، صبر، جدیت، هدفمندی و ثبات، نصیحت و حفظ زبان. که در واقع اصول مورد نظر برای موفقیت معلمان کاملاً ضروری به نظر می رسند.

در بررسی تاریخی محصولات بشر روحی از ظرافت و بار معنوی آثارش را در بر گرفته است . چنانچه ابزار روزمره زندگی بشر نیز از این قاعده مستثنی نیست . هرآنچه که از هنر بومی گرفته تا هنر مدرن دارای باری از ارزش ها، تکنیک ها و کاربردهایی بوده است که مطالعه آنها می تواند به کاملتر شدن فرهنگ بشری منجر شود. مراسم خاص جمعی، بناهای معماری، خلاصه کلیه فضاهایی که در آن فعالیتی انسانی صورت می گرفته بستری در ارائه هنرهای تجسمی دیگر بوده است . مطالعه این فرآیندها و ارائه آثار هنری چه به عصر حاضر تعلق داشنه باشند، توسط گروهی از دانشجویان از فرهنگ های متفاوت جهان می تواند در راستای اهداف بالا موثر باشد. نحوه خلق، بررسی ایده ها و تکامل قضاوت در امتداد تکامل درک هنر، می تواند بشر را به فرهنگی غنی و یکپارچه رهنمون سازد. گردهمایی در فضایی معماری که زمینه ساز بستری در جهت ارائه آثار دانشجویان هنر جهان باشد فضایی که در آن آزادانه حرکت کرد. نحوه تولید آثار و قضاوت در مورد آثار را مورد مطالعه قرار داد سمینار و نمایشگاههای جهانی تشکیل داد، این فضایی برای برخورد تفکر فردی و گروهی هنرمندان جوان جهان است .