عدم درمان مقاومت انسولینی به افزایش خطر به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی- عروقی و در نتیجه، افزایش مرگ و میر ناشی از این بیماری ها منجر می شود (گرکانی و صفرزاده، 1391). فعالیت بدنی منظم، سودمندی هایی بسیار نظیر افزایش حساسیت انسولینی، کنترل قند خون، کاهش وزن و درصد چربی بدن، کاهش فشار خون و کاهش ابتلا به بیماری قلبی- عروقی دارد (گرکانی و صفرزاده، 1391). امروزه چاقی یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر و ابتلا به بیماری های مزمن و کشنده محسوب می گردد