با توجه به محدودیتهای زمین در شهرهای بزرگ و عدم وجود فضای کافی در طبقه همکف و به منظور ایجاد فضای بزرگتر در طبقات بالا، افزایش سطح پلان مورد توجه طراحان قرار می گیرد. به بیانی دیگر با پیشروی در اضلاعی که امکان پیشروی دارند، این امکان بوجود می آید که طبقات بالای ساختمان از سطح پلان بزرگتری برخوردار شوند و این بدون استفاده از تیر کنسول ( طره) میسر نخواهد شد. حال این مسأله مطرح است که پایداری تیرهای کنسول که هدف از به کار گیری آنها، افزایش فضای مفید در سطح پلان می باشد، چگونه تأمین می شود. به دو روش می توان پایداری چنین تیرهایی را تأمین نمود. یکی گیر دار نمودن اتصال تیر کنسول به ستون و دیگری استفاده از دستک می باشد. چون گیر دار نمودن تیر به ستون در اجرا با مشکلاتی همراه است، به همین علت طراحان استفاده از دستک را ترجیح می دهند. دستک بر رفتار ستون تأثیر دارد و باید اثرات آن مورد مطالعه قرار گیرد. در این پروژه ابتدا با استفاده از اصول پایداری سازه ها بار بحرانی در ستون متصل به دستک محاسبه گردید و سپس با نرم افزارansys صحت و درستی نتایج بررسی شد. سپس قاب های دو بعدی با سه دهانه در تعداد طبقات 3 و 5 و 7 و 9 و 11 طبقه را در دو حالت قاب خمشی و قاب مهاربندی شده تحلیل غیرخطی نموده، اثر دستک بر روی رفتار ستون از جمله لاغری، لنگرهای انتهایی و تغییر مکان نسبی ستون بررسی گردید. نتایج مطالعات نشان داد که در قاب های دوبعدی شامل دستک، بار بحرانی ستون علاوه بر شرایط انتهایی ستون به نیروهای موجود در ستون و تغییر مکان ستون نیز بستگی دارد. و درستون های با شرایط انتهایی مختلف درصورتی که نیروی جانبی (نیروی محوری وارد شده از دستک به ستون ) در طول ستون به آن اثر کند بار بحرانی کاهش می یابد.

زلزله را می توان ارتعاشات پوسته زمین در اثر آزاد شدن انرژی ذخیره شده در پوسته معرفی کرد.زلزله باعث می شود سطح زمین در تمام جهات تکان بخورد. تکان هایی که در امتداد موازی با سطح زمین هستند بیشترین خسارات را بر سازه ها وارد می کنند؛ زیرا سازه ها به دلیل این که برای بارهای قائم طراحی می شوند حرکات قائم ناشی از زلزله را می توانند تحمل کنند،اما این مقاومت را نسبت به نیروهای افقی ندارند؛ بنابراین در طراحی آنها باید اثرات مهیب زلزله را به صورت نیروهای افقی تصویر نمود ]1[. ناپیوستگی ایجاد شده در حرکت دو سمت یک کمربند باریک از زمین در زلزله های بزرگ، گسل نامیده می شود. از لحاظ تقسیم بندی هندسی، گسلها به انواع امتداد لغز، شیب لغز و مورب لغز و بر اساس زاویه شیب به انواع گسل های پر شیب، کم شیب و عمودی و همچنین بر اساس حرکت ظاهری به گسل های عادی یا مستقیم و رانده یا معکوس تقسیم می شوند ]7[. شکست گسل و رسیدن آن به سطح زمین باعث می شود که دو طرف گسل نسبت به هم به طور نسبی جابجا شوند، این جابجایی که از چند سانتی متر تا چند متر متغیر است، به طور ناگهانی اتفاق افتاده و برای سازه های بنا شده در اطراف گسل خطرات جدی را به همراه دارد. در جهت کاهش اثرات تخریبی زلزله بر روی سازه ها استفاده از سیستم های مقاوم در برابر زلزله پیشرفت چشمگیری داشته است.

چکیده در سه دهه گذشته، تحقیقات بسیاری بر روی دیوارهای برشی فولادی انجام شده و به عنوان سیستم های مقاوم در برابر بار لرزه ای معرفی شده اند. سختی ارتجاعی بالا، شکل پذیری قابل توجه، رفتار هیسترتیک پایدار و ظرفیت جذب انرژی بالا برخی از ویژگی های دیوارهای برشی فولادی می-باشند. دیوارهای برشی فولادی بیشتر در سازه های فولادی به منظور مقاومت در برابر نیروهای زلزله و باد مورد استقاده قرار گرفته اند. این سیستم دارای مزایای متعددی در مقایسه با دیگر سیستم های معمول مقاوم در برابر بارهای جانبی می باشد. صرفه جویی در مصرف فولاد، سرعت نصب و اجرا، کاهش هزینه سازه، وافزایش فضای قابل استفاده در ساختمان برخی از مزایای دیوارهای برشی فولادی می باشند.

در این پایان نامه به بررسی و مقایسه ی روش مدل نواری و خرپای معادل با روش اجزاء محدود که هر سه از روشهای تحلیل دیوار برشی فولادی نازک و بدون سخت کننده می باشند، پرداخته شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که روش مدل نواری یک روش قابل اطمینان در تحلیل دیوارهای برشی فولادی می باشد. مطالعات صورت گرفته در این پایان نامه نشان دهنده این است که روش مدل نواری برش پایه و سختی اولیه دیوار های برشی فولادی نازک و بدون سخت کننده را کمتر از نتایج اجزاء محدود محاسبه می کنند. نتیجه دیگری که با مقایسه ی نتایج حاصل از آیین نامه ی aisc341 و نشریه ی 360 با یکدیگر عاید شد، این است که تعداد نوارها عملاً تأثیر بسیار ناچیزی دارد. از این رو بهتر است در سازه های زیر 10 طبقه از روش پیشنهادی نشریه ی 360 و در سازه های بالای 10 طبقه از روش پیشنهادی آیین نامه ی aisc341 جهت تحلیل دیوارهای برشی فولادی به روش مدل نواری، استفاده گردد.

در این تحقیق عملکرد لرزه ای دو نوع اتصال خمشی موردمقایسه قرار گرفته است . اتصال اول اتصال کاهش یافته در بال rbs و اتصال دوم کاهش یافته در جانrws. با اعمال بارگذاری چرخه ای و استخراج منحنی های لنگر دوران مشخص شد که اتصال کاهش یافته در بال rbs در مقایسه با اتصال rws عملکردی بهتری را در شکل پذیری، مقاومت و سختی مربوطه دارا می باشد.