گونه های مختلف کاندیدا عامل اصلی ایجاد عفونت های قارچی می باشند. شناسایی سریع و دقیق گونه های کاندیدایی نقش مهمی را در انتخاب به موقع روش های درمانی و نتیجه بخشی این درمان ها ایفا می نماید. استفاده از روش های سنتی به منظور شناسایی گونه های مختلف کاندیدایی وقت گیر بوده و از حساسیت کافی برخوردار نمی باشد، اما با استفاده از روش های مولکولی امکان شناسایی دقیق تر و سریعتر عوامل عفونت زای کاندیدایی فراهم شده است. تکنیک های dggeو ttge دو روش وابسته به pcr می باشند که از آن ها در رسیدن به اهداف مختلف از جمله بررسی پلی مورفیسم، جهش های ژنتیکی و مطالعه ی ساختار جمعیت میکروارگانیسم ها استفاده می شود. در این مطالعه از دو تکنیک فوق به منظور شناسایی گونه های مختلف کاندیدایی استفاده شد و نتایج حاصله با یکدیگر مقایسه گردید. بدین منظور گونه های مختلف کاندیدایی در محیط کشت pda برای مدت 24 ساعت کشت داده شدند و سپس dna آن ها با استفاده از روش فنل-کلروفرم استخراج شد. در pcr از دو مجموعه پرایمر its3-gc/its4 و nl1-gc/ ls2 برای تکثیر نواحی مورد نظر استفاده شد و قطعات dna به دست آمده از هر یک از واکنش های زنجیره ای پلیمراز برای انجام dggeو ttge استفاده گردید. با مقایسه ی نتایج به دست آمده از این دو مجموعه پرایمر مشاهده شد که پرایمر های nl1-gc/ls2 توانایی ایجاد قطعات اختصاصی هر گونه را دارا می باشند که این قطعات به خوبی در dgge و ttge از یکدیگر تفکیک می شوند و سبب تفکیک بهتر گونه های مختلف کاندیدایی در مقایسه با پرایمر های its3-gc/its4 می شوند. با مقایسه ی پروفایل های dgge و ttgeبه دست آمده از قطعات dna‏ تکثیر یافته با پرایمر های nl1-gc/ls2 مشاهده شد که این دو پروفایل از الگوی یکسانی پیروی می کنند. با توجه به توانایی هر دو تکنیک dgge و ttge در تفکیک گونه های مختلف کاندیدایی، پیشنهاد می‏شود روش ttgeبه دلیل آسان تر بودن و هزینه‏ی کمتر آن نسبت به تکنیک dgge برای شناسایی گونه‏های مختلف کاندیدایی استفاده گردد.