به منظور بررسی اثر پری¬بیوتیک بایوماس® بر جمعیت میکروفلور¬های روده باریک و عملکرد مرغ¬های تخم¬گذار، ¬های لاین 36 w-مطالعه¬ای انجام شد. تعداد 64 قطعه مرغ لگهورن سویه¬ی های لاین 36 w-به 4 تیمار، 4 تکرار به ازای هر تیمار و در هر تکرار 4 مرغ از سن 73 تا 83 هفته اختصاص داده شدند در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی شامل دو سطح پری¬بیوتیک (0 و 5/0 کیلوگرم در تن) و دو منبع اسید¬آمینه (کل و قابل هضم) انجام شد. تیمار¬های آزمایشی شامل: 1) جیره براساس اسیدآمینه کل با مکمل پری¬بیوتیک (5/0 کیلوگرم در تن)، 2) جیره براساس اسیدآمینه قابل هضم با مکمل پری¬بیوتیک (5/0 کیلوگرم در تن)، 3) جیره براساس اسیدآمینه قابل هضم بدون پری¬بیوتیک، و 4) جیره براساس اسیدآمینه کل بدون پری¬بیوتیک بودند. وزن و تعداد تخم¬مرغ¬های تولیدی به صورت روزانه ثبت شدند. مصرف خوراک و سایر پارامتر¬های مربوط به عملکرد و صفات کیفی تخم¬مرغ به صورت هفتگی اندازه¬گیری شد. در کل دوره¬ی آزمایش، اثر پری¬بیوتیک بایوماس®، اسید-آمینه و اثر متقابل پری¬بیوتیک و اسید¬آمینه، بر صفات عملکردی شامل درصد تولید تخم¬مرغ، وزن تخم¬مرغ، توده¬ی تخم¬مرغ، میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی معنی¬دار نبود. هم چنین اثر پری¬بیوتیک بایوماس®، اسید-آمینه و اثر متقابل پری¬بیوتیک و اسید¬آمینه بر صفات کیفی خارجی تخم¬مرغ، تعداد باکتری¬های لاکتوباسیلوس و میزان تولید گاز معنی¬دار نبود (05/0p>). جیره¬های آزمایشی صفاتی مانند شاخص سفیده و واحد هاو را به طور معنی¬داری تحت تاثیر قرار دادند. بر¬اساس نتایج بدست آمده بیشترین مقدار شاخص سفیده و واحد هاو مربوط به تیمار 1 (فرمولاسیون جیره بر¬اساس اسیدآمینه کل با مکمل پری¬بیوتیک بایوماس®) بود.