حوزه های روستایی مورد بررسی واقع در منطقه خراسان شمالی به علت واقع شدن در محیط کوهستانی، دارای موانع و محدودیت های زیستی متعددی می باشند که یکی از مهم ترین موانع موجود، قرارگیری در عرصه های زیستی پرخطر به لحاظ طبیعی و اکولوژیکی می باشد. این روستاها در معرض مخاطرات طبیعی گوناگونی از قبیل : سیل، زمین لرزه، زمین لغزش، رانش زمین و ریزش کوه قرار دارند. پژوهش حاضر با انتخاب روستاهای نمونه در دهستان گرمخان شهرستان بجنورد درصدد است، با بکارگیری روش توصیفی - تحلیلی به بررسی میزان تاثیر مخاطرات طبیعی بر روند تحولات کالبدی سکونتگاه های روستایی بپردازد تا نشان دهیم با توجه به نقشه پهنه بندی بدست آمده از مخاطرات محیطی موجود در منطقه، آیا مکان گزینی روستاها به درستی انجام گرفته است یا نه. به منظور بررسی این عوامل طبیعی موثر، از نرم افزار gis و روش ahp برای تولید و تجزیه و تحلیل نقشه ها استفاده گردید. طی این فرایند، ابتدا نقشه های پایه تهیه گردید، سپس استقرار سکونتگاه های روستایی در رابطه با هر لایه تحلیل شد و در نهایت به پهنه بندی میزان آسیب پذیری با استفاده از شاخص های زمین لرزه، لغزش، سیل، پرداخته شد. بر اساس پهنه بندی به دست آمده نشان دادیم که 43.33 درصد از روستاها در این دهستان در وضعیت مناسب و 67.56 درصد در وضعیت نامناسب و پرخطر قرار دارند. بر اساس یافته های بدست آمده نشان دادیم که مکان یابی سکونتگاه های روستایی در دهستان گرمخان به درستی انجام نگرفته است و بر اساس پرسشنامه تهیه شده و استفاده از آزمون همبستگی کندال و مک نمار در نرم افزار spss به این نتیجه رسیدیم که تفاوت معنی داری بین میزان مقاومت سازه ها و ساختمان ها در دهستان در قبل و بعد از وقوع مخاطرات محیطی وجود داشته است.

چکیده ندارد.