نام پژوهشگر: مسعود ناصری پور
مهدی ویسی مسعود ناصری پور
هدف از این پایان نامه تعیین میزان شیوع رتینوپاتی و عوامل خطرزای همراه از زمان تشخیص ، در بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت کرمانشاه. نتایج نشان می دهد شیوع رتینوپاتی دیابتی 33/03درصد بود. شایعترین مرحله رتینوپاتی در بین بیمارن تغییرات خفیف تا متوسط رتینوپاتی دیابتی بود.
محمد امیری مسعود ناصری پور
از ویترکومی در درمان بیماریهای چشمی زیادی از جمله رتینوپاتی پرولیفراتیو، انسدا شاخه ای وریدی رتین، بیماریهای التهابی، تروما، رتینوپاتی پرولیفراتیو، رتینوپاتی پره ماچوریتی، اندوفتالمیت عفونی و ... استفاده می شود. در این مجموعه، مطالعه ما به صورت گذشته نگر و تحلیلی بروی 65 چشم از 64 بیمار بود که در سالهای 1374 و 1375 در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه مورد ویترکتومی قرار گرفتند. برای سهولت کار بیماران به 5 گروه ترما، rrd همراه یا بدون (pdr), (brvo), (pvr) و اندوفتالمیت تقسیم شدند و نتایج بدست آمده پس از ویترکتومی در هر گروه از نظر موفقیت فانکشنال و آناتومیک مورد بحث و بررسی و نیز ارزیابی آماری و مقایسه ای با موارد مشابه در خارج از کشور قرار گرفت و سپس نتایج در هر گروه به تفیک و بصورت کلی با نمودار بیان شد بطور کلی در 60 چشم عمل شده از نظر (va) قبل از عمل در 46 بیمار (77 درصد) دید بیماران قبل از عمل در حد (lp) یا (hm) بود. در 13 بیمار 1mfc> و در یک بیمار va? بود. از نظر (va) نهایی در 53 مورد (88 درصد) دید بیماران نسبت به قبل از عمل جراحی افزایش پیدا کرد. در 12 بیمار (20 درصد)، (va) بالاتر یا مساوی ؟ بود. در 16 مورد (27 درصد)، (?<va<?) و در 17 مورد (28 درصد)، (??va<?) و در 5 مورد (8 درصد)، (??<va<?) و در 3 مورد (5 درصد)، (va) نهایی کمتر از (؟) یا (1/5mfc) بوده است و در نهایت اگر میزان موفقیت فانکشنال عمل جراحی را va(?) فرض نمائیم، در 50 بیمار (83 درصد) موفقیت فانکشانال وجود داشته است و اگر میزان (va) لازم را، بزرگتر یا مساوی (؟) در نظر بگیریم در 45 بیمار (75 درصد)، (va) بزرگتر یا مساوی (؟) بوده است . از نظر موفقیت آناتومیک نهایی در 49 بیمار (82 درصد) رتین بطور کامل چسبیده بود و در 54 مورد (90 درصد) ماکولا چسبیده بود. آمارهای ما کاملا قابل مقایسه با آمارهای خارج از کشور می باشد.
شهناز چغازردی مسعود ناصری پور
گلوکوم یک سندرم می باشد که با افزایش فشار داخل چشمی، کاپینگ عصب اپتیک و نقص میدان بینایی مشخص می شود. این سندرم یکی از شایعترین علل قابل پیشگیری کوری در دنیا می باشد. شایعترین نوع گلوکوم در بالغین گلوکوم اولیه زاویه باز می باشد ک یک بیماری بدون علامت است که سیر تدریجی داشته و باعث آسیب عصب اپتیک و در نهایت اختلال بینایی می شود. سالانه 5500 نفر از مردم آمریکا به دلیل گلوکوم از نظر قانونی کور می شوند. طبق آمار اطلاعاتی، هزینه های بهداشتی که مستقیما برای گلوکوم صرف می شود متجاوز از 440 میلیون دلار در سال می باشد و نیز 1.3 میلیون دلار به دلیل کاهش کارایی افراد از دست می رود. بنابراین گلوکوم یک مشکل بهداشتی و مهم جوامع می باشد و درمان آن از نظر اقتصادی و اجتماعی حائز اهمیت است . امروزه با روشهای درمانی این بیماری تقریبا قابل کنترل است . سه روش مهم درمانی این بیماری شامل: درمان طبی - لیزر و روش جراحی می باشد. در اکثر موارد بیماری با درمان طبی به تنهایی کنترل نشده و استفاده از روشهای درمانی دیگر ضرورت می یابد. در این پایان نامه طی یک مطالعه گذشته نگر، اثرات آرگون لیزر ترابکولوپلاستی (alt) روی بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه باز در بخش چشم بیمارستان امام خمینی کرمانشاه در فاصله سالهای 74-75 بررسی شده است . روش و مواد: در فاصله سالهای 74-75 در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه 24 بیمار مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه باز به شکل سرپایی تحت عمل alt قرار گرفته اند. که از این تعداد، 3 بیمار به دلیل عدم مراجعات بعدی حذف گردیده و پرونده های 21 بیمار (30 چشم) از نظر متغیرهای سن - جنس ، سابقه بیماریهای سیستمیک خاص - بیماریهای چشمی - جراحی چشمی و مصرف داروهای آنتی گلوکوم و معاینات انجام شده بررسی شد. alt انجام شده برای هر بیمار از نوع argon (all) بوده و طی 2 جلسه به فاصله 3 هفته انجام شده. سایزاسپات 50 میکرون و مدت زمان آن 0.1 ثانیه بوده. قدرت آن از 600 تا 900 میلی وات متغیر بوده پس از انجام alt بیماران 2 تا 4 ساعت بعد، 1 هفته، 6 هفته تا 8 هفته، 3 ماه و 6 ماه بعد ویزیت شده و از نظر va و iop و وضعیت دیسک اپتیک پیگیری شدند. بحث و نتیجه گیری: فشار داخل چشمی (iop) بیماران پس از عمل بطور قابل ملاحظه ای کاهش یافت . va بیماران قبل و بعد از عمل تغییر قابل ملاحظه ای نداشت ه البته با توجه به اینکه 80 درصد بیماران همزمان با گلوکوم مبتلا به کاتاراکت هم بودند این موضوع از ارزش alt در درمان گلوکوم نخواهد کاست . وضعیت دیسک اپیتک در همه بیماران stable بوده و از نظر تغییرات گولوکوماتوزی دیسک در طی مدت پیگیری هیچ پیشرفتی نداشته و سرانجام از 30 چشم alt شده تنها 5 چشم (3 بیمار) به دلیل بالا باقی ماندن iop احتیاج به ترابکولکتومی پیدا کردند و در 25 چشم دیگر iop در حد قابل قبول نرمال باقی ماند. بطور کلی alp به عنوان یک روش درمانی بسیار خوب در صورت شکست درمان طبی و قبل از انجام عمل جراحی توصیه می شود. بخصوص در بیماران در آنها شدیدتر است ، alt روش بسیار مناسبی است . alt روش درمانی مفید و با عوارض کم می باشد که در صورت استفاده درست و مناسب و بجا از آن، می توان از یک جراحی داخل چشمی (ترابکولکتومی) جلوگیری کرد.
مهنوش رشیدی محمدی مسعود ناصری پور
روش جراحی اسکلرال با کلینگ یکی از روشهایی است که امروزه در درمان دکولمان شبکیه بکار برده می شود و طبق مطالعات انجام شده همچنان یکی از روشهای موفقیت آمیز در درمان شبکیه می باشد. در این مطالعه هدف ما بدست آوردن میزان موفقیت این روش در درمان بیماران دکولمانی و مقایسه آن با سایر مطالعات می باشد. مطالعه، ما گذشته نگره بوده و بیمارانی را که سالهای 1374 و 1375 بدلیل دکولمان در این مرکز بستری شده و تحت جراحی به روش اسکلرال با کلینگ قرار گرفته اند را مورد بررسی قرار دادیم تعداد 54 چشم از 54 بیمار بدلیل rrd تحت عمل جراحی اسکلرال با کلینگ قرار گرفتند در مجموع va قبل از عمل در 33 بیمار در حد درک نور (lp) یا حرکت انگشتان (h. m) بود در 4 بیمار h. m< va< 20/800 و در 8 بیمار 20/200<va 20/400 و در یک بیمار va>20/200 داشتند. va نهایی در 10 بیمار va 20/40 در 21 بیمار 20/200 va<20/40 و در 9 بیمار 20/400 va<20/200 و در یک بیمار 20/800 va<20/400 و در 6 بیمار va,20/800 بود و اگر میزان موفقیت عمل ار va 20/400 فرض کنیم. میزان موفقیت فانکشنال در مطالعه ما نیز در 40 بیمار یعنی 85 درصد بوده است و در 14 بیمار (30 درصد) va 20/50 بوده است . در کل بیمران 17 نفر میوپی بالا (بالاتر از -6) وجود داشت که این امر می تواند نتایج فانکشنال و آناتومیک را تحت تاثیر قرار دهد. در پایان مطالعه در سه بیمار که تغییرات pvr قبلی آنها تشدید یافت و یا دچار تغییرات pvr جدید شده بودند و نیز در 2 بیمار با ماکولارپاکرویک مورد بیمار مبتلا به آبسه ویتره، ویترکتومی عمیق انجام شد. در کل با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که عمل اسکلرال با کلینگ (با یا بدون در ناژ) هنوز هم در یک روش موفق در درمان جداشدگی رگماتوژنوس شبکیه به شمار می رود درمان به موقع و سریع آن می تواند با نتایج موفقیت فانکشنال و آناتومیک بالایی همراه باشد.