هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت انار بر فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی با شدت های مختلف vo2 max در مردان دارای اضافه وزن غیر ورزشکار بود. تعداد 20 نفر از دانشجویان پسر غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی اهر با میانگین و انحراف استاندارد سن 45/1±06/22 سال، وزن 30/7±86 کیلوگرم، قد 83/7±22/178 سانتی متر و شاخص توده بدنی 60/3±60/25 کیلوگرم بر متر مربع، در یک طرح نیمه تجربی - دوسوکور، به صورت تصادفی در دو گروه مکمل انار (200 میلی گرم) و شبه دارو قرار گرفتند. و به مدت دو ماه سه جلسه در هفته با شدت 70 درصد vo2maxدویدند نمونه های خونی ( قبل و بعد از 4و 8 هفته) از ورید پیش آرنجی جهت اندازه گیری میزان فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی، ظرفیت آنتی اکسیدان تام و پراکسیداسیون لیپیدی گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با نرم افزار spss (ویرایش 20) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد غلظت مالون دی آلدئید پس از 8 هفته در گروه مکمل در مقایسه با کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (012/0 = p ) و شاخص sodدرگروه مکمل در مراحل اندازه گیری افزایش معنی داری داشت (004/0 = p). ولی شاخص gpx وtac به ترتیب در هیچکدام از گروه ها در مراحل مختلف اندازه گیری معنی دار نبود (175/0) = p و (708/0 = p). بنابراین با توجه به نتایج تحقیق احتمالا می توان از مکمل سازی انار در کاهش آسیب های اکسایشی ناشی از فعالیت ورزشی استفاده کرد. با این وجود با توجه به مطالعات اندک صورت گرفته در این زمینه، نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد.