شعر کودک کلامی است که در آن موسیقی آرام بخشی وجود دارد و خیالات کودک را بر می انگیزد؛ به همین دلیل کودک دوست دارد آن را زمزمه کند. شعر کودک با زبان، تخیل، درک و هیجان کودک تناسب دارد. این نوع شعر مانند شعر بزرگسال در دوره ی معاصر در حوزه های مختلف زبانی، تخیّل و مضمون و محتوا دچار تحولاتی شده است و در آن نوآوری هایی صورت گرفته است. در این پژوهش سعی شده است بعد از بیان مبادی تحقیق و کلیاتی درباره ی شعر کودک، به نوآوری های شعرا در این سه حوزه پرداخته شود. شعر کودک در دوره ی معاصر از نظر زبانی، به زبان محاوره نزدیک شد و نسبت به گذشته روان تر و ساده ترگردید، کاربرد عناصر خیال در آن به طور چشمگیری افزایش پیدا کرد و مضامین نو و تازه ای در آن وارد شد. هدف از این پژوهش، بیان تأثیر ادبیات کودکان به ویژه نوآوری های شعرا در این نوع ادبی برای رشد شخصیت کودک و جهت دهی به اندیشه و عقیده ی او ست. حاصل پژوهش نشان می دهد که تأمل شعرا در زندگی و عواطف کودکان، سبب شده است که برای تأثیر گذاری بیشتر شعر خود به نوآوری در حوزه های مختلف شعری روی بیاورند.