نقاشی ایرانی را از اواسط قرن نهم تا اوایل قرن دهم هجری در زمان حکومت آق قویونلوها و قراقویونلوها "مکتب ترکمان" می خوانند.از این دوره ی گزار پر تنش پنجاه ساله نسبت به دیگر مکاتب نقاشی ایرانی اطلاعات کمتری در دسترس می باشد. پزوهش حاضر با مطالعه و بررسی نسخه ای به جا مانده از این دوران که هم اکنون در موزه ی هنرهای اسلامی کوالالامپور، مالزی نگهداری می شود سعی بر معرفی و معرفی سندی مکتوب از این دوران را دارد.

بشر جویای حقیقت برای بیان احساسات خویش از نمادها، نشانه ها و رموزی بهره می جوید. نماد همچون سر یا رازی است که همواره باید از نو ارزش آن را درک نمود و رمز مناسب ترین زبان برای بیان مفاهیم عرفانی ، باورهای روحانی و آسمانی است. هاله تقدس ، یکی از نشانه ها و رموزی است که برای بیان حقیقت جویی و خلوص نیت مقدسان و صالحان مورد استفاده قرار می گیرد. این ذات باشکوه و اسرارآمیز از نمادهایی شکل گرفته که باید مورد بررسی دقیق قرار گیرند، اما به دلیل نزدیکی معانی و اشکال با یکدیگر ، گاهی اوقات با هم در می آمیزند، تکرار و یاترکیب می شوندکه در این پیوستگی ، معانی جدید و عمیق تری را بوجود می آوردند. اگر چه برای هاله تقدس معنای مستقل و خاصی در دست نیست اما معنای آن را با بررسی نمادهایی از قبیل خورشید ، آتش ، شعله شمع، فروهر، دایره، مربع و ... می توان درک نمود.