این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف بومادران (5/0 و 1 درصد) و پودر سیر (1/0 و 2/0درصد) بر عملکرد، برخی فراسنجه های خونی و وزن اندام های داخلی جوجه های گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی اجرا شد. در این آزمایش از 200 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و تعداد 10 پرنده در هر تکرار انجام شد. آزمایش از 25 تا 42 روزگی اجرا و قبل از آن جوجه ها با جیره یکسان تغذیه شدند. از روز 25 جوجه ها روزانه 8 ساعت از ساعت 9 تا 17 در دمای 2±34 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. آب و خوراک نیز تا پایان دوره آزمایش به صورت آزاد در اختیار جوجه ها قرار گرفت. در پایان دوره آزمایش میزان مصرف خوراک و اضافه وزن اندازه گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح (5/0 و 1 درصد) بومادران به طور معنی داری باعث افزایش اضافه وزن و کاهش ضریب تبدیل غذایی نسبت به گروه شاهد شدند (05/0>p). علاوه بر این 2/0 درصد پودر سیر نیز به طور معنی داری باعث افزایش اضافه وزن و کاهش ضریب تبدیل غذایی نسبت به گروه شاهد شد (05/0>p). اثر تیمارهای آزمایشی بر روی خصوصیات تفکیک لاشه معنی دار نبود (05/0<p). مصرف 1 درصد بومادران و 1/0 و 2/0 درصد سیر منجر به کاهش معنی دار(05/0>p) تری گلیسرید پلاسما نسبت به گروه شاهد شدند. در تمام تیمارهای آزمایشی کاهش معنی داری (05/0>p) در وزن نسبی کبد مشاهده شد. سطح 1 درصد بومادران سبب افزایش معنی دار(05/0>p) وزن نسبی بورس فابریسیوس شد. مصرف 5/0 و 1 درصد بومادران و مصرف 2/0 درصد سیر منجر به افزایش معنی دار(05/0>p) غلظت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز پلاسما شدند. بنابراین، نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از سطوح (5/0 و 1 درصد) بومادران و 2/0 درصد پودر سیر در شرایط تنش گرمایی می توانند باعث بهبود عملکرد پرنده شوند و از کاهش وزن پرنده جلوگیری نمایند.

این مطالعه به منظور مقایسه اثر پودر اوکالیپتوس، آنتی ‏بیوتیک ویرجنیامایسین و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی و پارامترهای خونی جوجه‏های گوشتی انجام گرفت. بدین منظور از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و 10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره پایه بدون هیچ ماده افزودنی 2- جیره پایه + 25/0 درصد پودر اوکالیپتوس 3- جیره پایه + 5/0 درصد پودر اوکالیپتوس 4- جیره پایه + 02/0 درصد آنتی‏ بیوتیک ویرجنیامایسین 5- جیره پایه + 01/0 درصد پروبیوتیک پروتکسین بودند.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر گیاه نعناع فلفلی و بادرنجبویه بر عملکرد، قابلیت هضم ظاهری، برخی فراسنجه‏های خونی، وزن نسبی اندام های داخلی و پاسخ ایمنی جوجه‏های گوشتی تحت شرایط تنش‏گرمایی اجرا شد. بدین منظور از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار و10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد (جیره پایه) 2- جیره پایه+5/0 درصد پودر نعناع فلفلی 3- جیره پایه+ یک درصد پودر نعناع فلفلی 4- جیره پایه+2/0 درصد پودر بادرنجبویه 5- جیره پایه+4/0 درصد پودر بادرنجبویه بودند. آزمایش از 24 تا 42 روزگی اجرا و قبل از آن جوجه ها با جیره پایه تغذیه شدند. از 25 روزگی جوجه ها روزانه هشت ساعت از 9 تا 17 در دمای 2±0c34 قرار گرفتند. در پایان دوره آزمایش میزان مصرف خوراک و اضافه وزن اندازه‏گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره آزمایش از هر پن یک پرنده انتخاب و جهت اندازه گیری فراسنجه‏های خونی و آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خونگیری شد.