مقدمه: محیط گرم منبع مهم استرس فیزیولوژیکی است که موجب اختلال در عملکرد بدن می شود. اجرای ورزش در این شرایط، فشارهای فیزیولوژیکی بیشتری بر بدن وارد می کند. با وجود آماده سازی مطلوب، ورزش در شرایط نامناسب محیطی می تواند واکنش های هورمون های استرسی و فاکتورهای ایمنی معمول را فراتر از آنچه در شرایط مطلوب رخ می دهد ایجاد کند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ هورمونی و ایمنی به یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی در دو محیط با دمای معمولی و گرم بود. مواد و روش ها: آزمودنی های پژوهش 6 دانشجوی پسر و 6 دانشجوی دختر 2±27 سال بودند. برنامه ی تمرینی شامل 15 دقیقه گرم کردن ،سپس حرکات اسکوات، پرس سینه، جلو ران، پشت ران، کشش زیر بغل، دراز نشست، پارویی و پروانه با 70 درصد 1rm و در 3 ست با 10 تکرار و 1 دقیقه استراحت بین ست ها و 1 دقیقه استراحت بین هر حرکت بود. ابتدا برنامه تمرین در محیط با دمای طبیعی (20 درجه سلسیوس) و هفته بعد فعالیت در محیط گرم (35درجه سلسیوس) اجرا شد. یک ساعت پیش، بلافاصله و یک ساعت پس از فعالیت ورزشی مقاومتی نمونه های خونی گرفته شد. دمای مرکزی بدن نیز برای همه شرایط اندازه گیری شد. مقادیر il-15، hsp70، تستوسترون، استروژن و کورتیزول سرم به روش الایزا محاسبه شدند و از آزمون تحلیل واریانس با اندازه-گیری های تکراری با سطح معناداری (05/0p?) استفاده شد. یافته ها: مقادیر کورتیزول (004/0p=)، تستوسترون (023/0p=)،hsp70 (001/0p=) وil-15 (034/0p=) تنها پس از فعالیت مقاومتی در محیط گرم افزایش معناداری را نشان دادند. اگر چه مقادیر استروژن پس از ورزش مقاومتی در هر دو وضعیت افزایش معناداری (001/0p=) داشت اما بین دو محیط تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0p>). بحث و نتیجه گیری: محیط گرم استرس فیزیولوژیک بیشتری بر بدن وارد می-کند و این استرس بر پاسخ بدن به تمرین مقاومتی اثر گذار است. افزایش فشار فیزیولوژیک را می توان به افزایش معنادار کورتیزول و hsp70 نسبت داد. مطالعات مختلف نشان دادند کورتیزول در پاسخ به فعالیت ورزشی، آسیب یا استرس افزایش می یابد و مقادیر آن به حجم تمرین وابسته است. هم-چنین نشان داده شد محیط گرم منجر به افزایش کورتیزول خون و بزاق می شود. بالا رفتن کورتیزول موجب سرکوبی il-15 می شود. از آنجا که این سایتوکاین محرک هایپرتروفی عضلانی می باشد، افزایش کمتر سطوح مقادیر آن در محیط گرم با ایجاد محیطی کاتابولیکی از بروز هایپرتروفی جلوگیری می کند. هم چنین تستوسترون یک هورمون آنابولیکی است که در اثر فعالیت ورزشی مقاومتی افزایش می یابد، اما در پژوهش حاضر مقدار تستوسترون سرمی پس از فعالیت ورزشی مقاومتی در محیط گرم افزایش کمتری را نسبت به فعالیت ورزشی مقاومتی در محیط معمولی نشان داد. در مجموع با توجه به پژوهش حاضر این احتمال وجود دارد که یک جلسه فعالیت مقاومتی در محیط گرم باعث کاهش اثرات مثبت ورزش مقاومتی به منظور هایپرتروفی می شود.