در این تحقیق، یک مطالعه آماری بر روی نسبت حداکثر تغییرمکان غیرالاستیک به الاستیک، به منظور تخمین حداکثر تغییرمکان غیرالاستیک از روی حداکثر تغییرمکان الاستیک انجام گرفته است. این نسبت برای سیستم های یک درجه آزاد دارای مدل رفتاری الاستوپلاستیک کامل با زمان تناوب های بین 05/0 تا 3 ثانیه و به ازای ضرایب کاهش مقاومت تحت اثر مجموعه نسبتا بزرگی از رکوردهای زلزله های ایران بدون در نظرگرفتن اثرات اندرکنشی خاک-سازه محاسبه شده است. مقصود از خاک سخت در این مطالعه، خاک های نوع یک، دو و سه می باشد. در استاندارد 2800 ، طبقه بندی نوع خاک بر اساس سرعت موج برشی در 30 متر لایه فوقانی خاک انجام گرفته است، لیکن به جهت اینکه در زمان انجام این مطالعه، فقط اطلاعات سرعت موج برشی برای تعداد بسیار اندکی از ایستگاه های ثبت زلزله در اختیار می باشد، در این تحقیق معیار طبقه بندی نوع خاک بر مبنای شیوه نسبت طیفی با توجه به مرجع شماره (5) در نظر گرفته شده است. اثر زمان تناوب، مقدار ضریب کاهش مقاومت، شرایط خاک، بزرگای زلزله و فاصله از کانون زلزله روی نسبت حداکثر تغییرمکان غیرالاستیک به الاستیک ارزیابی و بحث شده است. نسبت حداکثر تغییرمکان غیرالاستیک به الاستیک مرتبط با مقادیر میانگین ارائه شده است، همچنین مقدار پراکندگی نتایج هم مورد بحث قرار گرفته است. در نهایت با استفاده از تحلیل رگرسیون غیرخطی، رابطه ساده ای برای تخمین نسبت حداکثر تغییرمکان غیرالاستیک به الاستیک برای سیستم های یک درجه آزاد با مدل رفتاری الاستوپلاستیک کامل معرفی شده است که برای تخمین حداکثر تغییرمکان غیرالاستیک سازه ها روی خاک سخت از روی حداکثر تغییرمکان الاستیک، قابل استفاده می باشد. همچنین با توجه به اینکه ضریب موجود در رابطه تعیین تغییرمکان هدف ساختمان ها در نشریه 360 (دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود در ایران) نیز معرف نسبت حداکثر تغییرمکان غیرالاستیک به الاستیک برای سیستم های یک درجه آزاد با مدل رفتاری الاستوپلاستیک کامل می باشد، رابطه پیشنهاد شده بر اساس نتایج این مطالعه با ضریب نشریه 360 مقایسه شده است و مشخص گردیده که این ضریب نشریه 360 نیازمند تجدیدنظر و تغییر می باشد.

بررسی رفتار سازه ها در زمین لرزه های گذشته نشان می دهد که پیچش حاصل از نامتقارنی یکی از دلایل آسیب پذیریهای شدید بوده است. بررسیهای فراوانی که بر روی رفتار اینگونه سازه ها در حوزه الاستیک و غیرالاستیک و همچنین روشهای کنترل پیچش از طریق توزیع مناسب سختی و مقاومت اعضای باربر جانبی صورت گرفته، نشان داده اند که با تمهیدات طراحی نمی توان به طور همزمان اثر پیچش را روی چند پارامتر پاسخ خطی و غیرخطی کاهش داد. با توجه به مزیتهای روشهای نوین طراحی لرزه ای که در آنها از تجهیزات الحاقی استهلاک انرژی نظیر میراگرها به منظور کنترل پاسخها در زلزله استفاده می شود، ایده استفاده از توزیع مناسب این تجهیزات برای کاهش اثرات نامتقارنی با توجه به مزایای آن در رفع محدودیتهای توزیع سختی و مقاومت المانهای باربر جانبی و همچنین مقاوم سازی سازه های موجود، مطرح شده است. در این میان استفاده از میراگرهای ویسکوز با توجه به سادگی و مزیتهای رفتاری به عنوان یکی از روشهای مناسب مدنظر بوده اند. در این رساله سعی شده تا توزیعهای مناسب میراگرهای ویسکوز به منظور کاهش اثرات منفی پیچش بر روی عناصر سازه ای و تجهیزات غیر سازه ای ارائه گردد و امکان کاهش همزمان چند پاسخ که بر رفتار آنها حاکم هستند بررسی گردد. بدین منظور در حالت الاستیک اثرات توزیع پلانی میراگر ویسکوز بر مشخصات دینامیکی مدلهای یک طبقه و اثرات توزیع ارتفاعی این تجهیزات در سازه های چندطبقه مورد بررسی قرار گرفته که نشان دهنده تاثیر زیاد چیدمان میراگر بر برخی پارامترهای دینامیکی نظیر درصد میرایی مودهای سازه می باشد. همچنین مطالعات تحلیلی غیرخطی بااستفاده از شتابنگاشتهای مختلف بر روی مدلهای یک طبقه و چند طبقه با توزیعهای مختلف سختی، مقاومت و میراگر در پلان و ارتفاع صورت گرفته است. تغییرات پارامترهای مختلف نظیر نرمی و سختی پیچشی سازه ها، مقادیر مختلف ضریب میرایی میراگرها، خروج از مرکزیت سختی و جرمی و خروج از مرکزیت دو طرفه با زمین لرزه های دو مولفه ای نیز بررسی و اثرات آنها بر نتایج ذکر شده است. بر اساس نتایج بدست آمده با توزیع میراگر می توان اثرات پیچش را بر پاسخهای مهم سازه ای در بسیاری از حالات کاهش داد ضمن اینکه با تغییر برخی از پارامترهای ذکر شده در سازه یا سیستم میراگر امکان کنترل بهینه یک پاسخ یا کنترل همزمان چند پاسخ فراهم می شود که نتایج آن به تفصیل ذکر شده اند. به منظور اعتبارسنجی مطالعات تحلیلی و بررسی عملی رفتار میراگرهای ویسکوز مطالعه آزمایشگاهی بر روی مدل یک طبقه با مقیاس 1/6 با چیدمانهای متفاوت دو میراگر، بر روی میز لرزان انجام شده و نتایج تحلیلی و آزمایشگاهی برای پاسخهای موثر بر رفتار پیچشی با هم مقایسه شده اند که تطبیق قابل قبولی را نشان داده اند. در نهایت توزیعهای مناسب میراگر ویسکوز در پلان و ارتفاع ساختمان به منظور کنترل اثرات پیچش بر روی پاسخهای حاکم بر رفتار عناصر مختلف برای سازه های با مشخصات سختی و مقاومت متفاوت تعیین شده است.

ساختمان های بنایی با دیوارهای باربر به طور گسترده در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایران ساخته شده اند. بسیاری از مهندسین به منظور ساده تر شدن تحلیل، در مدلسازی کف ها از فرض دیافراگم صلب استفاده می کنند. اگر چه این ساده سازی در بسیاری از موارد قابل قبول است، لیکن به دلیل رفتار پیچیده ی برخی سازه ها، ممکن است منجر به ایجاد خطا گردد. علی رغم این واقعیت، اثر دیافراگم سقف در ساختمان های بنایی کمتر مورد توجه قرار گرفته و تحقیقات انجام شده در این زمینه نیز بسیار اندک می باشد. در تحقیق حاضر رفتار دیافراگم تحت بارهای جانبی مورد بررسی قرار گرفته و با انجام مطالعه موردی، تأثیر دیافراگم سقف بر رفتار لرزه ای ساختمان های بنایی غیرمسلح ارزیابی شده است. بدین منظور یک ساختمان آجری دو طبقه برای مدل سازی و انجام تحلیل غیرخطی با استفاده از روش اجزا محدود انتخاب شده اسـت. از آنجا که بخـش عمـده ای از دیافراگم ساختمان های بنایی را سقف های تیرچه بلوک و طاق ضربی تشـکیل می دهند، لذا محاسبات با فرض این دو دیافـراگم و در حالت های صلب و انعطاف پذیر صورت گرفته است. علاوه بر آن، نحوه ی توزیع بارهای جانبی و نیـز عملکرد کلی سازه در حالت های مختلف بررسی شده است.

درسالهای اخیر باتوجه به ارزش اقتصادی ساختمانهای موجود، سعی براین بوده است که پایداری ساختمانها از دید حداقل های لازم مورد بررسی قرار گرفته و در همین رابطه دستور العملهای مقاوم سازی تدوین شده اند . مبنای این دستورالعمل ها و آیین نامه ها تاکید در گسترش طراحی بر اساس عملکرد و بررسی رفتار سازه در محدوده غیر خطی می باشد. امروزه اعتقاد بر این است که تنها در نظر گرفتن سطح عملکرد مصونیت جانی و بررسی رفتار سازه در محدوده خطی برای طرح لرزه ای در نواحی فعال لرزه ای کافی نیست و باید به دنبال مسیری جهت پیش بینی رفتار واقعی سازه ها در محدوده غیر خطی بود.یکی از فاکتور های موثر جهت تکمیل منحنی رفتاری اعضای سازه در محدوده غیرخطی پارامتر های مدلسازی و معیار پذیرش می باشد. در این تحقیق قصد داریم تاثیر تغییر پارامتر های مدل سازی و معیار های پذیرش ستون ها را در عملکرد قاب های خمشی بتنی بررسی کنیم .مبنای این بحث آیین نامه fema 356 و تغییرات صورت گرفته در نسخه جدید و بروز شده آیین نامه asce 41-06 می باشد. بدین منظور 3 تیپ ساختمان 3 ،5 و10 طبقه با سیستم قاب خمشی در دو جهت با خروج از مرکزیت های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا سازه های مورد نظر بر اساس استاندارد ???? و آیین نامه بتن ایران (آبا)تحلیل و طراحی شده اند. در مرحله ارزیابی عملکرد ساختمانها از روشهای تحلیل استاتیکی و دینامیکی غیرخطی استفاده شده است. در تحلیلهای استاتیکی غیرخطی مقایسه ای بین پارامتر نیاز لرزه ای و پارامتر ظرفیت سازه صورت می گیرد و در تحلیلهای دینامیکی غیرخطی نیز، شتاب نگاشتها بر طیف طرح استاندارد ???? مقیاس گردیده اند. بطور کلی نتایج حاکی از این است که برای ساختمانهای مورد مطالعه، با تغییر پارامترهای مدلسازی، تاثیری در سطح عملکرد ارضا شده سازه ها صورت نمی گیرد، همچنین با افزایش خروج از مرکزیت ، سطح عملکرد ساختمان ها بسته به مشخصات سازه و محتوای فرکانسی شتاب نگاشت ها از قابلیت استفاده بی وقفه به سمت خرابی کامل پیش می رود.در خروجی نتایج جابجایی نسبی، با افزایش ارتفاع ساختمان ها میزان جابجایی نسبی تحت شرایط مختلف آیین نامه ای به هم نزدیک می گردند، همچنین با افزایش خروج از مرکزیت، جابجایی نسبی در لبه های نرم ساختمان نسبت به حالت بدون خروج از مرکزیت افزایش و در لبه های سخت آن ،کاهش می یابد.

در این تحقیق سعی شده است تا تمام عوامل محتمل بر میزان مقاومت سازه در برابر خرابی پیش رونده در دو نوع مدلسازی دو و سه بعدی با روش تحلیل استاتیکی غیرخطی و با استفاده از نرم افزار sap بررسی شود. سازه های دو بعدی با تعداد طبقات 5و10و15و20 و سازه های سه بعدی نیز 10و15 طبقه مدل شده اند. بر اساس نتایج بدست آمده می توان گفت سازه های دو بعدی نتایج محافظه کارانه تری خواهند داشت. بار زلزله در میزان مقاومت سازه ها در برابر خرا بی پیش رونده یک عامل کمکی بوده و با عث افزایش مقاومت در برابر این خرابی می باشد. همچنین با افزایش تعداد طبقات می توان شاهد افزایش مقاومت بود. تعداد دهانه ها بر روی میزان مقاومت سازه ها در برابر این خرابی تاثیر گذار نمی باشد و میتوان از آن صرفنظر نمود. یکی از عوامل مهم طول دهانه های سازه می باشد که هر چه بیشتر باشد طبیعتا شاهد کاهش مقاومت بوده و با کاهش طول دهانه میتوان به روشنی شاهد افزایش مقاومت سازه ها بود.

روشهای تحلیل غیرخطی بطور معمول جهت کنترل نهایی سازه انجام می گیرند . اما از آنجایی که روشهای تحلیل غیرخطی برای طراحی ساختمانهای جدید ، مانند برخی آیین نامه های معتبر خارجی در ویرایشهای آتی استاندارد 2800 مطرح خواهند شد لازم است مطالعاتی پیرامون برقراری آن انجام شود . این تحقیق به بررسی کارایی روش استاتیکی غیرخطی بعنوان ابزاری برای طراحی قابهای خمشی بتن آرمه پرداخته و نتایج طراحی به این روش را مورد مقایسه رفتاری و اقتصادی با روشهای طراحی متداول خطی استاندارد 2800 قرار می دهد . از آنجایی که انتظار می رود بکارگیری روشهای طراحی لرزه ای متعارف لزوماً به استفاده مناسب از مصالح منتهی نگردد ، در این تحقیق سعی شده بکمک تحلیل استاتیکی غیرخطی و یک روش پشنهادی (با تعیین معیار و حدود قابل قبولی از خرابی) توزیع یکنواختی از خرابی در اعضا و کل قاب صورت پذیرد ، تا به این ترتیب توزیع مصالح سازه ای به نحوی انجام گیرد که از تمام ظرفیت سازه استفاده شده باشد .

آسیب پذیری ساختمان های نامتقارن در زلزله های گذشته نشان می دهد که اثرات ناشی از پیچش یکی از عوامل به وجود آمدن و یا تشدید خرابی ها است. مطالعات اخیر نشان می دهد که آرایش های متفاوت مراکز جرم، مقاومت و صلبیت تاثیر زیادی بر رفتار ساختمان های نامتقارن در پلان دارد. در این مطالعه رفتار ساختمان های قاب خمشی فولادی با خروج از مرکزیت های متفاوت و یک جهته جرم و مقاومت بررسی شده است. ابتدا 12 مدل سه بعدی یک طبقه و سپس 6 مدل 5 طبقه و 10 طبقه در opensees مورد تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی تحت اثر نگاشت های تک مولفه ای، و تحلیل استاتیکی غیرخطی قرار گرفتند و پارامترهای پاسخ متناسب با خسارت های سازه ای و غیرسازه ای از جمله تغییرمکان نسبی طبقه و چرخش نسبی دیافراگم محاسبه شدند. نتایج نشان داد که در سازه یک طبقه به ویژه در سطوح عملکرد ایمنی جانی و آستانه فروریزش فاصله بین مراکز جرم و مقاومت اهمیت زیادی دارد و در سازه های چند طبقه وابستگی اصلی پاسخ ها به میزان خروج از مرکزیت جرم است. هم چنین نشان داده شد که لزوما کاهش و یا حذف خروج از مرکزیت مقاومت سبب بهبود پاسخ ها نخواهد شد و در صورت وجود خروج از مرکزیت جرم، وجود خروج از مرکزیت مقاومت در همان جهت موجب بهبود رفتار سازه می گردد. در انتها می توان نتیجه گرفت که با افزایش تعداد طبقات اثر پیچش بیشتر می گردد.

نیاز به ساخت ساختمان¬های بلند از یک سو و عدم برآورده نمودن نیازهای سازه¬ای از طرف سیستم¬های قدیمی،اهمیت بررسی و مطالعه بر روی سیستم¬های سازه¬ای جدید را بیش از پیش نمایان می¬کند.یکی از سیستم هایی که در چند دهه اخیر مورد توجه مهندسان قرار گرفته است قاب محیطی می¬باشد که از خصوصیات آن می¬ توان به فواصل نزدیک ستون¬ های پیرامونی که با تیر های عمیق به هم متصل شده اند اشاره نمود.فواصل بسیار نزدیک ستون ها به خصوص در طبقات پایین ساختمان دسترسی به فضای داخل را برای عبور و مرور محدود می کند.نوع توسعه یافته سیستم¬ های محیطی،سیستم قاب مهاربندی محیطی است که استفاده مهاربندها در قاب های محیطی ، اجازه بیش تر شدن فواصل ستون ها را محیا می کند.در سازه های بلند مرتبه تغییر شکل جانبی زیاد یکی از مشکلاتی است که در صورت عدم محدود نمودن آن خدمت¬پذیری سازه کاهش پیدا می¬کند.به منظور کاهش تغییر شکل ها سیستم کمربند سخت کننده و مهار بازویی ارایه شده است که به عنوان یک سیستم مقاوم در برابر نیروهای جانبی می¬باشد و تاثیر بسیار مطلوبی در عملکرد سازه¬ای قاب محیطی دارد.سازه¬هایی موجود در مجاورت گسل¬های فعال لرزه¬ای بیش¬ تر از سازه های دور از گسل تحت تاثیر نیروی لرزه¬ای قرار می¬گیرند و رفتار متفاوت تری را در مقایسه با زلزله¬های دور از گسل از خود نشان می¬دهند،فاصله کوتاه بین محل شکست و محل دریافت امواج و وجود حرکات پالس گونه با پریود بلند در ابتدای رکوردها و اعمال انرژی زیاد و ناگهانی در زمان کوتاه به سازه عامل این تفاوت می¬باشد. در این پایان نامه به ارزیابی پاسخ سازه¬ای ساختار قاب محیطی مهاربندی همراه با کمربند خرپایی تحت رکورد¬های نیرومند حاوی اثرات گسلش پیشرو پرداخته شده¬است. به این منظور، یک گروه از سازه¬های 20 طبقه با آرایشهای متفاوتی از قرار گیری کمربند سخت کننده ونیز گروه دیگر سازه های 30 طبقه با آرایش های مختلف پلان و پیکر بندی کمربند سخت کننده مطابق با ضوابط استاندارد 2800 طراحی شده اند.برای انجام تحلیل دینامیکی غیر خطی تاریخچه زمانی مجموعه ای از رکوردهای حوزه نزدیک انتخاب شده اند و مشخصات فیزیکی و لرزه¬شناسی آنها بررسی گردیده است. رکوردها به صورت طبیعی به مدل ها اعمال گردیدند،و رفتار لرزه¬ای سازه ها با بررسی پاسخهای بیشینه تغییر مکان، دریفت، سرعت، شتاب و برش پایه مورد ارزیابی قرار گرفتند.بخشی از نتایج این پژوهش دربرگیرنده چگونگی تغییرات پاسخ سازه¬ها با توجه به نوع رکورد حوزه نزدیک اعمالی است.همچنین تاثیر تغییر آرایش کمربند¬های سخت کننده بر روی تغییر شکل¬ها و دریفت و محل اتفاق افتادن حداکثر پاسخ¬ها در ارتفاع سازه مورد بررسی قرار گرفته است.

مساله اصلی در طرح سازه ها نحوه برخورد مناسب با پدیده زلزله و پیش بینی صحیح و دقیق اثرات آن بر سازنده می باشد. با رخ دادن زلزله های بزرگ و مخرب در چند دهه اخیر همچنین توسعه روش های مطالعاتی و امکانات آزمایشگاهی ثابت شده است که افزایش مقاومت سازه به عنوان تک پارامتر طراحی نمی تواند به تنهایی ایمنی کافی را تامین نموده و یا مقدار خسارت سازه ای را کاهش دهد. به همین دلیل طی 10 سال اخیر، روش های جدیدتری برای پیش بینی رفتار سازه حین زلزله به وجود آمده اند که روش تحلیل استاتیکی غیر خطی یکی از مفیدترین این روش ها است. ولی در این روش نیز در صورت در نظر نگرفتن رفتار واقعی دینامیکی سازه، نتایج دچار خطا خواهند بود. یکی از مشکلات این روش، استفاده از یک چهارم چرخه های هیسترزیس برای تحلیل می باشد که به همین دلیل دقت کافی برای در نظر گرفتن کاهش سختی و مقاومت که به دلیل رفتار دینامیکی سازه به وجود می آید را ندارد. هدف اصلی این پژوهش، محاسبه مقدار ضریب موجود در محاسبه تغییر مکان هدف (ضریب ‍c2 ) در تحلیل استاتیکی غیر خطی، با در نظر گرفتن اثرات کاهش سختی و کاهش مقاومت حلقه های هیسترزیس می باشد. برای محاسبه این ضریب، با بررسی اثرات کاهش سختی و کاهش مقاومت در حلقه های هیسترزیس اعضای بتن مسلح، رفتار لرزه ای تعداد سازه بتن مسلح چند درجه آزاد، با استفاده از تحلیل دینامیکی غیر خطی تازیخچه زمانی تحت اث شتابنگاشت های مختلف و قاعده های هیسترزیس مختلف بررسی شده است. محاسبه این ضریب با مقایسه نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی غیر خطی با در نظر گرفتن چرخه های مختلف هیسترزیس و تحلیل استاتیکی غیر خطی انجام شده است. همچنین برای بررسی تاثیر شکل مفاصل پلاستیک در تحلیل استاتیکی غیر خطی نیز، این تحلیل با چند نوع مفصل انجام شده و نتایج آن مورد بررسی قرار گرفته است.

در این پژوهش قابلیت های عملکرد لرزه ای سیستم های قاب لوله ای مقاوم در برابر بارهای جانبی مورد مطالعه قرار گرفته است. به جهت دستیابی به این هدف، مدل های تحلیلی مورد بررسی، شامل چهار سیستم سازه ای فولادی شامل قاب محیطی خمشی، قاب محیطی دسته شده خمشی، قاب محیطی کستل و قاب محیطی سلولار می باشند. سازه های بررسی شده در این تحقیق طبق آیین نامه 2800 ایران- ویرایش سوم طراحی شده اند. یک مجموعه از رکوردهای حوزه نزدیک گسل با در نظر گرفتن خصوصیات آنها برای انجام تحلیل های تاریخچه زمانی غیر خطی به منظور مطالعه پاسخ لرزه ای انتخاب گردیدند. مهم ترین ویژگی رکوردهای حوزه نزدیک گسل انتخابی، حضور پالس های بلند مدت و پر انرژی سرعت می باشد که آنها را با رکوردهای حوزه دور از گسل متفاوت می سازد. می دانیم که رکوردهای حوزه نزدیک نیرومند، که شامل اثرات جهت پذیری پیشرو می باشند، تاثیرات بسزایی بر روی اسکلت ساختمان های بلند می گذارند. در این پژوهش در طی دو مرحله، ابتدا، رکوردها بصورت طبیعی و پس از آن رکودهای مقیاس شده مورد استفاده قرار گرفته اند و خصوصیات عملکرد لرزه ای هر یک از مدل های مطالعاتی از جهت ماکزیمم دریفت هر طبقه، برش پایه لرزه ای، شتاب مطلق و سرعت نسبی طبقات، توزیع نیروهای محوری در ستون های محیطی، شکل گیری مفاصل پلاستیک در سازه و در آخر اثرات لنگی برشی با دقت مورد ارزیابی قرار گرفته اند. بررسی دقیق نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که پاسخ های دینامیکی تحت اثر حرکت زمین با پالس های پر انرژی سرعت، بطور قابل ملاحظه ای افزایش خواهند یافت.نتیجه کلی زمانی واضح تر است که نتایج مذکور با نتایج بدست آمده از رکورد های زلزله بدون پالس سرعت و حرکت های زمین در حوزه دور از گسل مطابقت داشته باشند. بیشینه دریفت هر طبقه برای مدل های مطالعاتی تعیین و با حدود عملکردی ایمنی جانی و آستانه فروریزش توصیه شده توسط از دستور العمل fema356 مقایسه گردیده است.

خروج از مرکزیت سازه و نسبت فرکانسی غیر هم بسته پارامترهای می باشند که بر رفتار الاستیک سازه به به شدت تأثیر گذار می باشد. نظر محققان در مورد تأثیر دو پارامتر فوق بر رفتار غیر خطی سازه متفاوت می باشد و محققان مختلف به نتایج متناقضی رسیده اند. دلیل تناقض نظر محققان در مورد تأثیر پارامتر نسبت فرکانسی غیر هم بسته تعاریف مختلف و استفاده از مدل های مختلف در مطالعات غیر خطی می باشد. بررسی تأثیر پارامتر نسبت فرکانسی در رفتار لرزه ای سازه ها به عنوان شاخصی برای طبقه بندی سازه های پیچشی و اینکه آیا معیار مناسبی برای بیان رفتار غیرخطی سازه های نامتقارن می باشد موضوعی می باشد که با توجه به خرابی های زیاد سازه های نامتقارن در زلزله های گذشته، نیازمند مطالعات بیشتر می باشد.

نتایج یک آنالیز غیر خطی تابع تعریف رفتار غیر الاستیک وعوامل وابسته به آن است. وجه تمایز مدلسازی عناصر سازه ای غیر الاستیک گسترش پلاستیسته در سطح مقطع و در طول عضو است. از میان انواع مدل های ارائه شده برای در نظر گرفتن گسترش پلاستیسته، استفاده از مدل های دارای مفصل متمرکز به دلیل سادگی آنها متداول تر است. علاوه بر سادگی، این گونه مدلسازی محدودیت های سایر روش های مدلسازی نظیرمحدودیت مدلسازی با المان های فایبری در شبیه سازی پدیده هایی نظیر کمانش آماتورها را ندارد. پلاستیسته متمرکز معمولا بصورت مفصل های دارای طول صفر به کمک مشخصات منحنی ممان -انحنا شامل سختی موثر، مقاومت خمشی، ظرفیت چرخش پلاستیک، ظرفیت چرخش بعد از نقطه ی تسلیم، سخت شدگی بعد از نقطه ی تسلیم و ظرفیت اتلاف انرژی چرخه ای، تعریف میشود. این مفصل ها در دو انتهای تیرها و ستون های سازه قاب خمشی بتن مسلح تعریف میشوند و مدلسازی سازه با این روش انجام میشود. هدف بررسی تاثیر افزایش بارجانبی و توسعه نواحی بحرانی (مفاصل پلاستیک) ناشی از رفتار غیرخطی است، که باعث تخریب تمام یا قسمت هایی از سازه و در نهایت ناپایداری کل سازه میشود

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در سالهای اخیر بعد از آنکه بررسی خسارت سازه ها تحت اثر زلزله لزوم بازنگری در روشهای طراحی موجود را بیش از پیش مشخص کرد، جامعه مهندسی زلزله روشهای طراحی براساس عملکرد را بنیان نهاد. عملکرد سازه از طریق بررسی مقدار خسارت وارده در اثر زلزله وخسارت ناشی از پس لرزه ها در ساختمان قابل محاسبه می باشد. در همین اساس در این پایان نامه روش طراحی لرزه ای براساس تغییر مکان که خود یکی از انواع روشهای طراحی براساس عملکرد می باشد مورد بررسی قرار گرفته است. این روش روشی جدید می باشد که هنوز در ابتدای راه قرار دارد. در این پایان نامه برای اولین بار الگوریتمی برای اعمال روش طراحی لرزه ای براساس تغییر مکان برای سیستمهای پیوسته ارائه شده است. سپس برای اعمال این روش در طراحی لرزه ای سیلوها دو روش پیشنهاد شده و در آخر نتایج این دو روش با یکدیگر و با روش طراحی لرزه ای موجود که اصطلاحا طراحی براساس نیرو خوانده می شود، مقایسه شده است.

چکیده ندارد.

یک شاخص بسیار مهم برای ارزیابی تغییر مکانهای جانبی سازه ها در اثر زلزله میزان حداکثر رانش بین طبقه ها است.عملکرد لرزه ای ساختمانها یک تابع مستقیم از حداکثر رانش بین طبقه ای است که در اثر زمین لرزه های قوی اتفاق می افتد.دراین پژوهش سعی بر آن است تا با استفاده از مفهوم نوین طیف شاخص رانش بین طبقه ای که به اختصار طیف رانش نامیده می شود ، بتوان تخمینی از حداکثر رانش بین طبقه ای که در اثر زلزله برای یک سازه اتفاق می افتد ، داشت.این طیف بر اساس روشهای مختلف و برای زلزله های متعددی محاسبه شده و با هم مقایسه شده اند.لازم به ذکر است که در مطالعه این طیفها فقط برای سیستم قاب خمشی فولادی ارائه شده اند. در این روش های تقریبی عموما سازه ها به صورت تیرهای برشی با ترکیبی از تیرهای برشی و خمشی مدل می شوند و به کمک آنها طیف رانش بدست می آید.به این منظور برنامه هایی در محیط نرم افزار ‏‎matlab‎‏ نوشته شده که در پیوست ارائه گردیده است. علاوه بر مقایسه این روشها در نحوه ارائه نتایج برای کنترل دقت و صحت جوابها از تحیل تاریخچه زمانی الاستیک و غیر الاستیک قابهای خمشی فولادی نمونه استفاده شده و حداکثر شاخص رانش بین طبقه ای آنها در اثر زلزله های مختلف با نتایج حاصل از روشهای تقریبی مقایسه شده است.از مجموع مطالعات فوق این نتیجه حاصل شده است که روشهای تخمین حداکثر شاخص رانش بین طبقه ای که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته برای اهداف یک طراحی اولیه یا یک ارزیابی سریع از رفتار یک سازه در اثر یک زلزله دقت مناسب را دارا بوده و قابل اعتماد هستند.همچنین طیف رانش می تواند نقش مهمی در طراحی لرزه ای سازه ها ایفا کند و لااقل می تواند به عنوان مکملی برای طیف های پاسخ در روند طراحی لرزه ای بکار گرفته شود.

علیرغم تحقیقات فراوان بویژه در دوره اخیر هنوز محققان در مورد یک روش طراحی شکل پذیر برای سازه نامتقارن که دقت و سادگی یک روش طراحی عمومی را داشته باشد به توافق نظر نرسیده اند. روشهای طراحی موجود بر فرض رفتار الاستیک سازه ها استوار می باشند و سعی می کنند که رفتار سازه ها را در مرحله نهایی پیش بینی کنند.روش طراحی جدید که در این پروژه مورد بررسی قرار گرفته مبتنی بر دو رفتار متفاوت سازه در مرحله الاستیک و پلاستیک می باشد.و هریک را به طور جداگانه مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد . در پروژه حاضر رفتار استاتیکی و دینامیکی چهار پلان با سختی پیچشی های متفاوت برای قابهای یک طبقه و چهار طبقه مورد بررسی قرار گرفته است.پارامتر مهارشدگی تعریف شده و برای پلان های مختلف مورد محاسبه قرار گرفته است.یک پلان مهار نشده پیچشی و سه پلان مهار شده پیچشی با مهار شدگی های متفاوت مورد تحلیل قرار گرفته اند.تغییر مکانهای در سمت پلان ( دیواره دو انتهای پلان) و داکتلیتی های محقق شده دو سوی پلان مورد بررسی قرار گرفته است . همچنین در تحلیل های دینامیکی از شتاب نگاشتهای ناقان و طبس و منجیل که به مقدار ی یکسان و مناسب نرمالایز شده بودند استفاده شده . نتایح بدست آمده نشان می دهد که سازه های مهارشده پیچشی در تحقق اهداف طراحی بسیار موفق بوده و رفتار متفاوت تری را نسبت به سازه های مهار نشده پیچشی دارند و این رفتار با افزایش پارامتر مهارشدگی بهبود می یابد . همچنین با افزایش پارامتر مهار شدگی رفتار دینامیکی و استاتیگی بر یکدیگر بهتر منطبق می شوند.

با توجه به خسارات جبران ناپذیر زلزله ها خصوصا زمانی که در سازه پیچش بوجود می آید ، یافتن راهی برای کنترل پاسخ سازه ضروری می باشد . یکی از روش های موثر در کاهش پاسخ دینامیکی سازه ها استفاده از میراگرهای الحاقی است و یکی از ساده ترین و موثرترین میراگرها که امکانات ساخت و اجرای آن در کشور مان موجود می باشد میراگر جاری شونده است . در پروژه حاضر به بررسی رفتار این میراگر در ساختمانهای سه بعدی دارای پیچش پرداخته شده است. بدین منظور قاب یک طبقه و چهار طبقه خمشی انتخاب گشته و در سه حالت خمشی ، با میراگر (شامل بادبند و قطعه میراگر) ، با بادبندبه تنهایی (همان بادبند استفاده شده با میراگر جاری شونده) مورد بررسی قرار گرفته است. برای این سازه ها پنج خروج از مرکزیت از 0 تا 25/0 بعد سازه در نظر گرفته و برای پنج شتابنگاشت مختلف السنترو، سان فرنادو، ناغان، منجیل و طبس که همگی با شتاب ‏‎0/35g‎‏ همپایه شده اند ، تحلیل گشته اند.نتایج نشان می دهند که سازه با میراگر نسبت به سازه خمشی عملکرد بسیار مناسبی دارد.نتایج این سازه در برخی از پاسخ ها مثل تغییر مکانها و تغییر مکانهای نسبی از قاب بادبندی بیشتر بوده که به علت سختی بیشتر قاب بادبندی است. همچنین استفاده از میراگر برای تمام قابها در مقایسه با دو حالت دیگر سبب کاهش خسارت وارد آمده به سازه و کاهش چشمگیر تعداد مفاصل پلاستیک شده است.