هدف کلی از انجام این تحقیق محاسبه میزان آلودگی هواناشی از تردد موتورسیکلتها در شهر تهران از طریق مطالعه میدانی و مدلسازی می باشد. نخستین گام در نیل به هدف، تهیه اطلاعاتی نظیر تعداد موتورسیکلتهای فعال، پیمایش روزانه و سرعت متوسط می باشد. برای اینکار با طراحی پرسشنامه ای و از طریق بررسی میدانی، پراکنش انواع موتور سیکلت (چهار زمانه، دوزمانه، گازی)، نوع کاربری آن، تخمین پیمایش روزانه، سرعت متوسط مورد بررسی قرار گرفته اند برای تأیید صحت آمار جمع آوری شده، با اطلاعات ترافیکی، آمار تولید و آخرین مطالعات انجام شده {1} مقایسه گردیده اند. در نهایت با استفاده از اطلاعات بدست آمده و همچنین ضرایب انتشار برای هر نوع موتور سیکلت و توسعه مدلی مبتنی بر اصول پایه ای مدلهای تخمین انتشار آلاینده ها، انتشار سالیانه آلاینده ها از موتور سیکلتهای تهران بدست آمده است. همچنین با بکارگیری مدل توسعه یافته در این پژوهش، میزان انتشار منابع متحرک و سهم موتور سیکلت ها برآورد شده است. نتایج حاصله از این پژوهش نشان میدهد که در سال 1381 تعداد موتورسیکلتهای فعال شهر تهران حدود 450000 دستگاه (شامل 58./. چهارزمانه، 28./. دوزمانه و 14./. گازی) بوده است و سهم آنها در آلودگی هوای تهران برای آلاینده های مسئول co و pm10 به ترتیب 21 و 9 درصد و برای آلاینده های nox و nmvoc به ترتیب 11 و 44درصد از آلودگی ناشی از منابع متحرک می باشد همچنین سناریوهای مختلفی جهت کاهش انتشار آلودگی توسط موتورسیکلت ها تحت بررسی قرار گرفتند که بهترین آنها ارتقاء تمامی موتورسیکلت ها به موتور چهار زمانه تحت استاندارد eu-97 می باشد با اجرای این سناریو سهم موتورسیکلت ها در آلودگی هوای تهران برای آلاینده های مسئول co و pm10 به ترتیب به 14 و 1 درصد و برای آلایینده های nox و nmvoc به ترتیب به 4 و 17 درصد از آلودگی ناشی از منابع متحرک کاهش می یابد. همچنین سهم منابع ثابت و متحرک در آلودگی هوای تهران به ترتیب 1/11 و 9/88 درصد می باشد. که سهم موتورسیکلت ها در بین منابع متحرک 6/22./. بوده است