امروزه ابزارهای دولت ها برای اثر گذاری بر سایر کشورها متنوع شده است و ابزارهایی چون ابزارهای فناوری ارتباطات و ابزارهای فرهنگی و تبلیغاتی در دسترس کشورها به ویژه آمریکا قرار گرفته است . گرچه آمریکا بارها از ابزارهای فناوری ارتباطات بهره گرفته، این روند در دولت اوباما شدت یافته است . اوباما بعد از سیاست های جنگ طلبانه بوش که منجر به رشد بدبینی به آمریکا در دنیا شد، به سمت ابزارهای ارتباطی و ابزارهای قدرت نرم رفته است و در استفاده از این ابزارها به ویژه در رابطه با ایران موفق بوده است. چنانکه روابط این دو کشور را در قالب جنگ نرم بررسی می کنند.در جنگ نرم با استفاده از جنبه های برتر فرهنگی، تمدنی، علمی و فنی خود برای تأثیر بر فکر و اندیشه دشمن و تغییر رفتار او تلاش می شود. با استفاده از ابزارهای نوین ارتباطی(مثل ماهواره، اینترنت و...) و تکنیک های پیچیده روان شناسی و جامعه شناسی با تأ کید بر نقاط قوت عناصر قدرت نرم خود و نقاط ضعف عناصر قدرت نرم دشمن او را خلع سلاح فکری و اندیشه ای نموده و رفتار سیاسی، اجتماعی و فرهنگی او را به نفع خود تغییر می دهد. در نتیجه به صورت مسالمت آمیز جریان سیاسی و یا نظام سیاسی مطلوب خود را روی کار آورده تا منافع حداکثری خود را تأمین نماید. با این توضیح این مقاله در صدد پاسخگویی به این سوال است که فناوری ارتباطات بر روابط آمریکا علیه ایران در دوره باراک اوباما چه تأثیری داشته است؟ وقصد دارد به پیشینه این روابط نیز بپردازد. با این فرض که در دوره اوباما ،آمریکا توانسته با استاده از فناوری ارتباطات اکثر کشورها را در تهدید اندیشی ایران برای امنیت و صلح جهانی همسو کند و کشورها را برای وضع تهدید های شدید اقتصادی علیه ایران همراه کند .