باتوجه به آمارهای ارائه شده به این نتیجه می رسیم که بعضی از مسائل اپیدمیولوژیک ، بالینی و آزمایشگاهی بین این منطقه از ایران و آمارهای کشورهای غربی اختلافات زیادی موجود است مننگوانسفالیت اوریونی به عنوان شایعترین علت مننژیت ، و همینطور پنوموکوک به عنوان شایعترین علت برای مننژیت باکتریال از وجوه مهم این اختلاف است . عدم انجام واکسیناسیون روتین علیه بیماری اوریون در ایران سبب شده است که میزان بالایی از موارد ابتلا به بیماری اوریون و لاجرم مننگوانسفالیت اوریونی داشته باشیم، که به عنوان شایعترین علت مننژیت آسپتیک مطرح میگردد. از نکات بسیار مهم وجود برتری p.m.n در c.s.f در اوایل بیماری در چند مورد از بیماران اوریونی بود که سپس در سیر بیماری به برتری لنفوسیت ها تبدیل شد. تاثیر درمان نگهدارنده بربیماران از اهمیت والایی برخورداراست ، که جهت جلوگیری از مورتالیتی بسیار موثر است . در زمینه مننژیت باکتریال : در آمار کشورهای غربی h آنفلوآنزا شایعترین علت بیماری بوده است در حالی که دراین منطقه افزایش دوبرابر شیوع بیماری مننژیت پنوموکوکی نسبت به h آنفلوآنزا داشته ایم ازآنجایی که اکثریت موارد مننژیت باکتریال عمدتا در سنین زیر یک سال رخ میدهد، نگاه دقیق به تمامی علائم شیرخواران اهمیت حیاتی پیدا می کند، دراین سنین انتظار بروز علایم کلاسیک بیماری را نباید داشت . پس باید به فکر بیماری بود تابتوان تشخیص صحیح بیماری را گذاشت . تب و استفراغ به عنوان شایعترین علائم بیماری در این سنین باید راهنمای ماجهت رد یا تائید بیماری مننژیت باشد در خاتمه باز هم ذکر این مطلب دارای ارزش زیادی می باشد که تشخیص صحیح و زودرس بیماری چه بسا میزان مورتالیتی و موربیدیتی را بسیار کاهش دهد.