نام پژوهشگر: مهدی کاشانی

طراحی یک موتور سنکرون چند فاز با سیم پیچ میدان ابررسانای دمای بالا
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی شاهرود - دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر 1391
  مهدی کاشانی   احمد دارابی

امروزه نوارهای ابررسانای دما بالا به دلیل خواص الکتریکی فوق العاده خود پتانسیل قابل توجهی برای ورود به بازارهای جهانی ماشین های الکتریکی از خود نشان داده اند. با توجه به این نکته که نوارهای ابررسانای بکار رفته در سیم پیچ های ابررسانا مقاومت الکتریکی در مقابل عبور جریان از خود نشان نمی دهند این امکان وجود دارد که با بکارگیری این نوارها در سیم ییچ ها و افزایش آمپردور لازم، بخشی از آهن سنگین تشکیل دهنده ماشین حذف شده و مواد غیرمغناطیسی سبک تر و مستحکم جایگزین آن گردد. در این طرح یک موتور سنکرون صنعتی با بکارگیری تکنولوژی ابررساناها طراحی شده است. بر خلاف موتورهای سنکرون ابررسانای هسته هوایی برای اولین بار در این طرح بخشی از آهن معمول بکار رفته در روتور حذف شده و با ماده غیرمغناطیسی سخت نظیر فایبرگلاس g-10 جایگزین شده است. این طرح جدید "روتور چند پارچه" نامیده شده و با کاهش وزن روتور چرخان قادر خواهد بود با افزایش طول عمر مکانیکی موتور قابلیت اطمینان کاری موتور را نیز افزایش دهد. در ادامه پس از طراحی، موتور مورد آنالیز اجزاء محدود قرار گرفته تا حفظ خاصیت ابررسانایی در موتور تضمین شود. همینطور علاوه بر فرآیند طراحی موتور توسط اجزاء محدود تحلیل شده و تعدادی از پارامترهای دیگر موتور از قبیل اندوکتانس های خودی و متقابل محاسبه و در نهایت هزینه تمام شده و وزن موتور بررسی و تغدیه ابررسانا و ساختار سردکننده پیشنهادی معرفی می شوند. در نهایت انتظار می رود موتور طراحی شده ضمن کاهش وزن موتور و افزایش قابلیت اطمینان، در حال کار عادی با بازدهی بالای 97 درصد عملکرد مناسبی داشته باشد.

تحلیل تاثیر فرهنگ یادگیری سازمانی و یادگیری الکترونیکی و تسهیم دانش بر عملکرد سازمانی با توجه به قابلیت های پویای سازمانی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان 1392
  مهدی کاشانی   سید محسن علامه

تئوری های جدید مدیریت استراتژیک پیشنهاد می دهند که یکی از دلایل اصلی تفاوت شرکتها در موفقیت آنها، مخصوصا در محیط های پیچیده و آشفته رقابت جهانی، در توانایی آنها در گسترش قابلیت های پویا نهفته است. یکی از راه های حفظ مزیت رقابتی سازمان ها، توسعه ی قابلیت های خود برای بهبود یادگیری مستمر می باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر عوامل (فرهنگ یادگیری سازمانی، یادگیری الکترونیکی و تسهیم دانش) بر عملکرد سازمانی از طریق قابلیت های پویای سازمانی انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش یک پژوهش توصیفی- پیمایشی است که برای جمع آوری ادبیات از روش کتابخانه ای استفاده شد و جهت پاسخگویی به سوالات پژوهش از روش میدانی استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت گاز استان اصفهان با مدرک تحصیلی دیپلم به بالا در سال 1392 انتخاب گردید. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش از نوع محقق ساخته بوده که جهت تعیین میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای این پرسشنامه 0/98 بدست آمد و روایی آن توسط روایی صوری (نظرات اساتید و کارشناسان) و همچنین روایی سازه توسط تحلیل عاملی تاییدی، مورد تایید واقع شد. در این پژوهش برای بررسی مدل و آزمون فرضیات پژوهش از تحلیل مسیر توسط مدل یابی معادلات ساختاری در محیط lisrel 8.80 و همچنین برای بررسی میانگین عوامل در نمونه از آزمون t تک نمونه ای و برای مقایسه ی میانگین عوامل از آزمون t زوجی و تحلیل واریانس یک طرفه در محیط spss 19 استفاده گردید. به طور کلی نتایج بدست آمده نشان دهنده ی تاثیر مثبت و معنادار فرهنگ یادگیری سازمانی (p<0/001 ، ?=0/44) و یادگیری الکترونیکی (p<0/001 ، ?=0/37) را بر قابلیت های پویا و تاثیر مثبت و معنادار قابلیت های پویا (0/66 =p</0 001، ?) و تسهیم دانش (p<0/01 ، ?=0/13) را بر عملکرد سازمانی و همچنین یادگیری الکترونیکی بر تسهیم دانش (p<0/001 ، ?=0/50) می باشند. همچنین نتایج بدست آمده حاکی از عدم وجود رابطه معنا دار بین فرهنگ یادگیری سازمانی و عملکرد سازمانی و نیز بین تسهیم دانش و قابلیت های پویا می باشد. در بررسی وضعیت میانگین عامل ها در نمونه، عامل تسهیم دانش در وضعیت بسیار عالی، عوامل عملکرد سازمانی، قابلیت های پویا، فرهنگ یادگیری در حد خوب و مطلوب و عامل یادگیری الکترونیکی در حد متوسط قرار داشت.

مقایسه اثر گاباپنتین و دیکلوفناک بعنوان پیش داروی خوراکی بر روی درد پس از عمل جراحی داکریو سیستو رینوستومی تحت بیهوشی عمومی
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان مرکزی - دانشکده پزشکی اراک 1392
  مهدی کاشانی   محمد خلیلی

این مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده برروی60 بیمار کاندیدای عمل جراحی داکریو سیستو رینوستومی به روش اکسترنال تحت بیهوشی عمومی که به صورت تصادفی در 3 گروه گاباپنتین(20) ، دیکلوفناک خوراکی(20) و دارونما (20) قرار میگیرند، انجام خواهد شد. جمعیت مورد مطالعه شامل بیمارانی است که طی سال های 1391 و 1392 ک عمل جراحی داکریو سیستو رینوستومی تحت بیهوشی عمومی در اتاق عمل چشم بیمارستان امیرکبیر دانشگاه علوم پزشکی اراک عمل خواهند شد.در ابتدا یک پزشک متخصص بیهوشی بر اساس معیارهایی ورود و خروج بیماران را ارزیابی خواهد کرد و در صورت تمایل و پس از کسب رضایت وارد مطالعه می کند.معیارهای ورود شامل بیماران کاندید عمل داکریو سیستو رینوستومی تحت بیهوشی عمومی: سن 20 تا 75 سال ، 25<bmi<30، قابلیت پاسخ دهی به سوالات پژوهشگر ارزیابی کننده ، رضایت از ورود به مطالعه.درصورت ابتلا به بیماری زمینه ای که روی هوشیاری فرد داشته باشد ( از قبیل سایکوز ، آلزایمر و اختلالات شناختی) ، اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، حاملگی ، مشکلات کلیوی و گوارشی ،دیابت، سابقه آلرژی و عدم امکان استخراج اطلاعات از بیمار ، این دسته از بیماران از مطالعه کنار گذاشته خواهند شد. پس از انتخاب بیماران، در ابتدا اطلاعات اولیه بیماران بر اساس پرونده و پرسش از آن ها استخراج و در فرم ثبت اطلاعات بیماران درج خواهد شد. نحوه قرارگیری در 3 گروه در شروع مطالعه بصورت تصادفی و بر اساس جدول اعداد تصادفی خواهد بود. بدین ترتیب بیمارانی که طبق معیارهای ورودی و خروجی انتخاب می شوند به صورت تصادفی در یکی از سه گروه گاباپنتین ، دیکلوفناک سدیم خوراکی و دارونما قرار می گیرند. گاباپنتین و دیکلوفناک توسط پرستار بخش تجویز شده و ارزیابی توسط دانشجوی طرح مذکور صورت می گیرد. بدین شکل که مقدار mg 300 گاباپنتین و یا 100mg دیکلوفناک خوراکی نیم ساعت قبل از شروع بیهوشی همراه 100سی سی آب توسط پرستار به بیمار داده می شود. شدت درد در بیماران پس از خاتمه بیهوشی با استفاده از معیار vasطی زمان های 60و 120 دقیقه پس از خاتمه ی عمل و ورود به ریکاوری اندازه گیری خواهد شد و در صورت وجود درد غیر قابل تحمل در بیمار با دستور prn و صلاح دید پرستار بخش مخدر پتدین برای بیمار تجویز گردید. نتایج: در مطالعه ی ما مجموعا 62 نفر شرکت داشتند که 34 زن (54.8 %) و 28 مرد (45.2 %) بودند. میانگین سنی1.5 ± 51.3 (کمترین سن 20 سال و بیشترین سن 75 سال و 48.4 درصد از بیماران بین 40 تا 60 سال سن داشتند) بود. به ترتیب شامل 21 نفر در گروه دریافت کننده گاباپنتین ، 20نفر در گروه دریافت کننده دیکلوفناک و 21 نفر در گروه دریافت کننده دارونما بود.میانگین درد و مخدر مصرفی در هر 2 گروه گاباپنتین و دیکلوفناک به نسبت گروه پلاسبو رتبه ی پایین تری داشت. در مورد جنس و سن اختلاف معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شد که گاباپنتین نسبت به گروه پلاسبو و دیکلوفناک میانگین درد پایین تر و میزان نیاز مخدر کمتری دارد و توصیه به استفاده از آن جهت کاهش درد بعد از عمل ِdcr میشود.

بررسی فراوانی میزان دی باندینگ براکت ارتودنسیcreative و عوامل مرتبط با آن دربیماران یک مرکز خصوصی در سال های 1390-1380
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شاهد - دانشکده دندانپزشکی 1393
  الهام اسماعیلی   مهدی کاشانی

زمینه و هدف:یکی از چالش های درمان های ارتودنسی شکست باند براکت های ارتودنسی است که موجب اختلال در روند درمان،افزایش مدت زمان درمان و اتلاف وقت قابل توجه در کلینیک جهت اتصال مجدد براکت جدا شده می گردد.شیوع این مشکل طبق مطالعات انجام شده %0/5تا %17/6گزارش شده است (7).در سال 1977zachrison ارزیابی بعد از درمان سیستم های باندینگ مستقیم در ارتودنسی را بررسی کرد.(4) با توجه به مطالعاتی که تاکنون انجام شده اطلاعات ما تنها درمورد تاثیر مواد باندینگ مختلف،نوع و غلظت اسید مورد استفاده،مدت زمان اچ کردن مینا،نوع و جنس براکت ها بر استحکام باند براکت های ارتودنسی است و عوامل احتمالی موثر دیگر بررسی نشده است.(13-4) هدف از این مطالعه توصیفی طولی تعیین نوع دندان هایی که بیشتر دچار شکست باند براکت شده اند می باشد و بررسی رابطه شکست باند براکت در این دندان ها با عوامل مداخله گری چون سن بیمار،نوع مال اکلوژن وجنس، در بیماران بخش خصوصی انجام شد. روش اجرای پژوهش: برای تعیین حجم نمونه ابتدا با استفاده از pilot study ،تعداد 20 پرونده از بیماران بررسی شد و با توجه به نتیجه به دست آمده حجم نمونه حداقل 576 بیمار تعیین شد.با استفاده از روش kaplan-meier متوسط زمان باقی ماندن براکت در هر دندان به طور جداگانه محاسبه شد.جهت بررسی اثر سن ،جنس و نوع مال اکلوژن دندانی و متوسط زمان باقی ماندن براکت بر روی هر دندان به طور جداگانه از مدل cox regression استفاده شد. کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم افزار spss20 انجام گردید. یافته ها و نو آوری پژوهش: دندان های شماره 5 در هر دو قوس فکی بیشترین میزان شکست ناخواسته باند براکت ها را داشتند که در دندان پرمولر دوم فک بالا شکسته شدن براکتها با مال اکلوژن ارتباط معنی دار داشت ومدت زمان باقی ماندن براکت روی این دندان درcli>cliii>clii بود.در دندان پرمولردوم فک پایین شکسته شدن براکتها نیز با مال اکلوژن ارتباط معنی دار داشت و مدت زمان باقی ماندن براکت در این دندان درcliii>clii>cliبود. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که درصد شکست ناخواسته باند براکت ها برای هر دندان متفاوت بود و تنها در دندان های پنج در هر دو فک با مال اکلوژن ارتباط معنی دارداشت.در دندان های پنج فک بالا بیشترین درصد شکست ناخواسته باند براکت در مال اکلوژن ?cl? و در دندان های پنج فک پایین در مال اکلوژنcl? بود.در بقیه دندان ها فاکتورهای سن ،جنس،مال اکلوژن روی شکست ناخواسته باند براکتشان تاثیر نداشت .

اثر پوشش سر miniscrew با کامپوزیت بر میزان استئو اینتگریشن اطراف آن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شاهد - دانشکده دندانپزشکی 1393
  سعید برنده   مهدی کاشانی

چکیده فارسی مقدمه و هدف: هدف از این مطالعه، درصد استخوان تشکیل شده و نوع این استخوان و نیز میزان التهاب در اطراف دو دسته از مینی اسکروها بود که یک دسته head آنها با کامپوزیت پوشش داده شده و دسته دیگر بدون پوشش بوده که در فک خرگوش ها قرار گرفته بودند. روش اجرای پژوهش: تعداد 12 خرگوش سفید نر نیوزلندی به وزن kg2 انتخاب شدند سپس تحت بی هوشی با ماده ketamine (mg/kg 10 ) قرار گرفته و مینی اسکروهایی به قطرmm4/1 و طولmm6داخل قسمت لترال قدامی ماگزیلا یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ فک هر خرگوش قرار داده شده و بلافاصلهhead تمامی مینی اسکروهایی که در سمت راست بودند با قطعه ای کامپوزیت به ضخامت mm2 ( 3m z250) کاملا پوشش داده شده وcure گردید. طی 3 ماه نگه داری از حیوانات روزانه ده بار به تناوب آب سرد1^0c و آب گرم?40?^0c بوسیله سرنگ لاواژ وارد دهان خرگوشها گردید. سپس حیوانات sacrifice شده و مقاطع بافتی با رنگ e&h تهیه گردید و میزان استخوان سازی تحت میکروسکوپ نوری بوسیله نرم افزار iranian histomorphometric analysis مورد ارزیابی قرار گرفت و هم چنین نوع استخوان و میزان التهاب بررسی شد. یافته ها و نوآوری پژوهش: میانگین استخوان سازی در گروهی که پوشش کامپوزیتی انجام شده بود برابر 1/32% و گروه دیگر برابر 4/ 20 % بود.در ضمن مطالعه ای در گذشته مشابه این مطالعه انجام نگردیده است. نتیجه گیری: طی این مطالعه مینی اسکروهایی که دارای پوشش سرکامپوزیتی بودند نسبت به آنهایی که بدون پوشش بودند دارای میزان استئو اینتگریشن (oi) بالاتری بودند که مطابق آزمون آماری paired t test این اختلاف کاملا معنی دار بود (p<0.0001) اما از لحاظ استخوان تشکیل شده که در هر دو بصورت woven بودو نیز میزان التهاب که در هر دو گروه مشاهده نشد، یکسان بودند.